Το ματς της Ισπανίας με τη Σουηδία για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ήταν ενδεικτικό για το «πού πάει» το διεθνές ποδόσφαιρο. Ποια είναι η νέα τάση της προπονητικής. Για την ακρίβεια, μπορούμε να το αντιστρέψουμε. Πού δεν πάει! Υπό την έννοια ότι το ισπανικό ποδόσφαιρο κυριαρχίας μέσω του συνεχόμενου passing game ίσως να ανήκει πλέον στο παρελθόν. Δεν μπορεί βέβαια κάποιος να βάλει το χέρι του στη φωτιά για το μέλλον ή την πορεία της Ισπανίας στη διοργάνωση, αλλά όταν δεν έχεις τους φθασμένους άσους και κυρίως τους επιθετικούς να μετατρέψουν τις πολλές ευκαιρίες σε γκολ, τότε μάλλον το όλο σχέδιο κάπου χωλαίνει. Η Μπαρτσελόνα και η Ισπανία την τελευταία εικοσαετία δημιούργησαν μια σχολή. Που βασιζόταν στο ρητό πως «όσο παραπάνω έχεις εσύ την μπάλα, τόσο λιγότερο την έχει ο αντίπαλος, άρα επιτίθεται σπανιότερα». Δεν είναι λανθασμένη η προσέγγιση. Το αντίθετο. Ωστόσο, με δεδομένο ότι όλα εξελίσσονται και διαφοροποιούνται, υπάρχει και άλλος δρόμος για την επιτυχία. Αυτός που πρεσβεύει ο… Μπουχαλάκης. Ή ένας παίκτης με τα χαρακτηριστικά του διεθνούς χαφ του Ολυμπιακού. Τι βλέπουμε στο πρόσωπό του; Εναν χαφ όχι με τις άριστες τεχνικές αρετές, αλλά με ικανότητα να αλλάζει το παιχνίδι και την κατεύθυνση της επίθεσης της ομάδας του. Δηλαδή, με απλά λόγια… κόβει δρόμο! Αντί να τρέξουν οι συμπαίκτες του, που σίγουρα κάποιοι θα κουραστούν από τα πολλά χιλιόμετρα, η μπάλα είναι αυτή που τρέχει! Κάπως έτσι λύνονται οι απορίες γιατί οι προπονητές της σύγχρονης εποχής αρέσκονται σε άσους με τα προσόντα του Μπουχαλάκη. Και ποιος είναι ο λόγος που έχουν ψηλά στην εκτίμησή τους τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή. Ομοίως, για να πάει κάποιος και σε μια άλλη θέση, ζητούν από τους τερματοφύλακες το λεγόμενο «παιχνίδι με τα πόδια». Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά, να έχουν δεξιότητες που δεν εξαντλούνται μόνο στις αποκρούσεις με τα κάτω άκρα, αλλά να μπορούν να συμμετέχουν στο παιχνίδι παντί τρόπω. Ενας από αυτούς είναι με δυνατά βολέ να στέλνουν την μπάλα ακόμη και κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Δεν είναι σύνηθες, ίσως και γι’ αυτό ένας τέτοιος «κίπερ» μοιάζει δυσεύρετος. Το ταλέντο του εκεί, πάντως, το διαπιστώνει όποιος τον παρακολουθεί και σαφώς το εκτιμά. Κάπως έτσι το ποδόσφαιρο με τις απανωτές και διαρκείς πάσες χάνει έδαφος. Το λένε και τα αποτελέσματα. Αλλωστε και με την Ελλάδα η Ισπανία κυριαρχία δεν είχε, που όμως συνδυάστηκε με αδυναμία να φτάσει στην επιτυχία;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ