To πρώτο ταξίδι του Τζορτζ Μπους του νεότερου στο εξωτερικό μετά την εκλογή του ήταν στο Μεξικό. Ο Μπάρακ Ομπάμα επισκέφθηκε τον Καναδά. Και ο Ντόναλντ Τραμπ, τη Σαουδική Αραβία. Εχει έτσι ιδιαίτερη συμβολική, αλλά και ουσιαστική, σημασία ότι ο προορισμός που διάλεξε ο Τζο Μπάιντεν είναι η Δυτική Ευρώπη.

Ο στόχος αυτού του ταξιδιού, που ξεκίνησε από τη Βρετανία με τη σύνοδο της G7, θα συνεχιστεί τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες με τις συνόδους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και θα ολοκληρωθεί την Τετάρτη στη Γενεύη με τη συνάντηση Μπάιντεν – Πούτιν, είναι να «συσπειρωθούν οι δυτικές δημοκρατίες γύρω από τις Ηνωμένες Πολιτείες». Να συγκροτηθεί δηλαδή ένα δημοκρατικό μέτωπο απέναντι σ’ εκείνους που απειλούν τις δυτικές αξίες, και κυρίως τη Μόσχα και το Πεκίνο.

«Αυτό που καλούμαστε να αποδείξουμε είναι ότι οι δημοκρατίες όχι μόνο θα αντέξουν, αλλά και θα εξυψωθούν προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις τεράστιες προκλήσεις μιας νέας εποχής» δήλωσε αυτή την εβδομάδα ο αμερικανός πρόεδρος εξηγώντας τη στρατηγική του. Μια στρατηγική που δεν είναι μόνο διπλωματική. Γιατί εκτός από την ενίσχυση των συμμαχιών του, ο Μπάιντεν θέλει να ηγηθεί και μιας εκστρατείας για την οικοδόμηση ενός πιο δίκαιου και συμπεριληπτικού καπιταλισμού. Το πρώτο μέτρο στην κατεύθυνση αυτή είναι η υιοθέτηση ελάχιστου φόρου στις πολυεθνικές επιχειρήσεις, ενώ από το ίδιο πνεύμα διαπνέεται και η απόφαση να αγοραστούν από την αμερικανική κυβέρνηση 500 εκατομμύρια δόσεις του εμβολίου της Pfizer και να διατεθούν δωρεάν στις φτωχές χώρες.

Αν προστεθεί και το φιλόδοξο σχέδιο του Μπάιντεν για τη μεγαλύτερη πρόκληση των ημερών, την κλιματική αλλαγή, είναι θεμιτό να θεωρεί κανείς ότι η «επιστροφή» της Αμερικής ύστερα από την καταστροφική τετραετία Τραμπ σηματοδοτεί μια νέα εποχή. Η Ιστορία δεν έχει «τελειώσει». Με την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα υπάρξουν πισωγυρίσματα, ο αυταρχισμός και ο λαϊκισμός θα διαπιστώσουν ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι ένας ακατανίκητος αντίπαλος.