Οταν, πέρυσι, επιβλήθηκε το πρώτο lockdown, ο Βασίλης Μπισμπίκης ετοιμαζόταν για την πρεμιέρα της παράστασης «Τα κόκκινα φανάρια». Μία δική του, queer εκδοχή του θεατρικού έργου του Αλέκου Γαλανού, που πέρασε στη μυθολογία του ελληνικού κινηματογράφου και στις υποψηφιότητες για Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης παραγωγής με την ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη. Σήμερα, μετά από δεκατρείς μήνες – τους πιο δυστοπικούς, από κάθε άποψη, στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου – ο «Μάνος Βόσκαρης», που το μεγάλο τηλεοπτικό κοινό αγάπησε να μισεί στις «Αγριες Μέλισσες», ξεκινάει και πάλι τις πρόβες για τα «Κόκκινα φανάρια» με προοπτική να ανεβούν τον Οκτώβριο. Και αρχίζει γυρίσματα για το νέο, μετά το «Νησί», σίριαλ του Θοδωρή Παπαδουλάκη «Κομάντα και δράκοι», μια δραματική ιστορία μυστηρίου που θα προβληθεί την επόμενη σεζόν από το Mega. Εν τω μεταξύ, συνδέοντας κατά κάποιον τρόπο την προ κορωνοϊού θεατρική κατάθεσή του με τις καινούργιες συνθήκες, μόλις τέλειωσε την κινηματογράφηση της παράστασης «Ανθρωποι και ποντίκια» που επί δύο χρόνια παιζόταν με πρωτοφανή επιτυχία στο Cartel και διακόπηκε λόγω της πανδημίας.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
