Η αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει σαν να προσπαθούν να φτιάξουν ένα φαγητό που κάποτε τους είχε πετύχει, χρησιμοποιώντας μπαγιάτικα υλικά, σε μια κουζίνα που ο καθένας, από τον πρώτο μάγειρα ως το λαντζέρη, φωνάζει την άποψή του για το πώς πρέπει να ετοιμαστεί το καθετί. Από τις διαφωνίες για επενδύσεις που φέρουν και τη δική του υπογραφή, ως το άγχος να επαναφέρουν παλιά αφηγήματα, όπως αυτό της Siemens, έστω κι ως fake news, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει χαμένος σε ένα ταυτοτικό limbo. Μοιάζει να μην έχει κάνει αυτοκριτική ούτε μια εις βάθος ιδεολογική συζήτηση για το μέλλον, με αποτέλεσμα τη μια να προσπαθεί να ξορκίσει το κυβερνητικό παρελθόν και την άλλη να το υπερασπιστεί. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει τη γενναία απόφαση να προσδιορίσει τι κόμμα είναι, τότε θα μπορεί να προσδιορίσει ξανά το κοινό του. Ως τότε, με παλιές συνταγές δεν ενθουσιάζεται κανείς και με σάπια υλικά δεν στρώνεις τραπέζι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή