Δεν είναι η πρώτη φορά. Δεν είναι καν η δεύτερη. Οσες φορές έχει καθίσει στον πάγκο της ΑΕΚ, άλλες τόσες έχει βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Για τον Μανόλο Χιμένεθ ο λόγος. Που και πάλι, έχοντας επί της ουσίας υπογράψει ένα συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι, βρίσκεται στην ίδια ισορροπία. Σε μια λεπτή γραμμή, να παίζει αγώνα με τον αγώνα το μέλλον του.
Ο προπονητής που θα έβαζε την ΑΕΚ στο νέο της γήπεδο διαβάζει, ακούει, μαθαίνει πως ήδη ο Δημήτρης Μελισσανίδης κοιτάζει τις επιλογές για την επόμενη μέρα. Τον Ράσταβατς της Τρίπολης, με την καταπληκτική πορεία και στον Αστέρα και στην Ξάνθη. Τον Αργύρη Γιαννίκη, που τον παραδέχεται όλη η ποδοσφαιρική Ελλάδα για τα κατορθώματα του ΠΑΣ Γιάννινα. Αύριο – μεθαύριο θα υπάρξει και τρίτος και τέταρτος.
Σε μια ιστορία που επαναλαμβάνεται σαν… φάρσα. Μπορείς να του χρεώσεις πολλά του Χιμένεθ. Αλλά θα πρέπει να του πιστωθεί η «είμαι εδώ όποτε χρειαστείτε» νοοτροπία όσον αφορά την ΑΕΚ. Μοιάζει με έναν πιστό οπαδό της, με έναν… στρατιώτη που προσφέρει τις υπηρεσίες του ακόμα και για «αποστολές αυτοκτονίας» όπως ήταν η φετινή στη μετά Καρέρα εποχή. Θα έπρεπε όμως να γνωρίζει και ο ίδιος πως δεν θα του δοθεί πίστωση χρόνου.
Η ΑΕΚ έχει μπροστά της δύο στόχους. Και εκείνοι θα κρίνουν το μέλλον του Μανόλο Χιμένεθ. Τα πλέι οφ και η κατάκτηση μιας θέσης στην τετράδα. Και φυσικά το Κύπελλο. Το δεύτερο μοιάζει και ο μεγαλύτερος. Διότι με κατάκτηση του Κυπέλλου δεν θα έχει να αγχώνεται για την ευρωπαϊκή έξοδο. Θα την εξασφαλίσει από εκεί. Ο Ισπανός μοιάζει εγκλωβισμένος στις ίδιες του τις αποφάσεις. Σαν μια… ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλει τον εαυτό του ξανά και ξανά. Θα έπρεπε να γνωρίζει, όμως, πως η απόφαση επιστροφής του στην ΑΕΚ είχε πολλές πιθανότητες να καταλήξει και πάλι σε ένα άδοξο τέλος.
