Αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία! Η έκκληση του Πρωθυπουργού προς τους νέους «που είναι προορισμένοι να δημιουργούν και όχι να καταστρέφουν» συνοδεύτηκε από την υπενθύμιση πως βρίσκεται στη θέση αυτή για να εγγυηθεί «την ενότητα, την ασφάλεια και την ευημερία όλων των Ελλήνων» και από τη δέσμευση πως δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να μας διχάσει.

Και αυτό ακριβώς πρέπει να συμβεί. Η χθεσινή δολοφονική επίθεση εναντίον ενός αστυνομικού στη Νέα Σμύρνη δεν πρέπει να ενοχοποιήσει την ειρηνική διαμαρτυρία χιλιάδων ανθρώπων για το περιστατικό αστυνομικής βίας που είχε συμβεί δύο ημέρες νωρίτερα. Ενα περιστατικό που καταδικάστηκε καθολικά. Αποφασίστηκε η διενέργεια ΕΔΕ, υπήρξε αυτοκριτική, ζητήθηκε η συμβολή του Νίκου Αλιβιζάτου για να λάβει τέλος η διαχρονική ατιμωρησία των αστυνομικών οργάνων.

Ας μην επενδύουν λοιπόν κάποιοι στην οργή. Ας μην επιχειρούν να κεφαλαιοποιήσουν πολιτικά τη βία, που είναι καταδικαστέα απ’ όπου κι αν προέρχεται. Και κυρίως ας αποφύγουν να μπουν σε μια λογική αναπαραγωγής της βίας που σε καμία περίπτωση δεν αντέχει η χώρα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή. Η δημοκρατία – και το κεκτημένο δεκαετιών – έχει τα ανακλαστικά και την ανθεκτικότητα να εντοπίζει την ανομία ή την αυθαιρεσία και να την απομονώνει. Ούτε τιμωροί χρειάζονται ούτε αντεκδικητές.

Η συζήτηση για τα όρια της τήρησης της τάξης, την εκπαίδευση των αστυνομικών, το πώς και η αστυνομία θα συγχρονιστεί συνολικά με τις ανάγκες μιας πολιτισμένης κοινωνίας, πρέπει να γίνει δημοκρατικά και οργανωμένα. Με στόχο την ανάκτηση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς, την πολιτεία, το κοινοβούλιο. Αλλά και τη συμφιλίωση του πολίτη με τις δυνάμεις της τάξης, που αποστολή τους είναι να τον προστατεύουν.