Βουλιάζουμε;

Πριν από σαράντα οκτώ (48) χρόνια στην ταράτσα της Νομικής Σχολής Αθηνών πραγματοποιήθηκε η πρώτη οργανωµένη µαζική αντιστασιακή πράξη κατά της δικτατορίας. Σ' εκείνα τα αποφασισμένα πρόσωπα, που πολλοί από αυτούς πλήρωσαν ακριβά στα κολαστήρια της χούντας την ανιδιοτέλεια και το αγωνιστικό τους φρόνημα, είναι ανάγκη να στραφούμε σήμερα που η χώρα βουλιάζει και η δημοκρατία δοκιμάζεται.

Μέσω ελεγχόμενων και κατευθυνόμενων από τις κομματικές ηγεσίες ρυπαρών δημοσιευμάτων, αφενός μεν αφήνονται υπόνοιες για τον Πρωθυπουργό για ανοχή κυκλώματος παιδεραστίας, αφετέρου δε δημοσιεύονται ψεύτικες φωτογραφίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, που τον εμφανίζουν μαζί με υπόδικο σκηνοθέτη, ο οποίος βαρύνεται με σοβαρά αδικήματα.

Είναι προφανές ότι έχουμε εισέλθει στην περίοδο ενός «αυριανισμού» αναβαθμισμένης αθλιότητας, ο οποίος εισχωρεί με ψέματα και ανύπαρκτες φωτογραφίες, σ' ένα χώρο που μόνο τα λαθρόβια έντυπα του απόλυτου κιτρινισμού και της απολύτου ρυπαρότητας κάλυπταν.

Υπεύθυνοι αυτής της κατάστασης είναι οι δύο κορυφαίοι πολιτικοί αρχηγοί, γιατί δεν αποδοκίμασαν αμέσως αυτά τα δημοσιεύματα.

Αντί της διατύπωσης σοβαρών πολιτικών διεξόδου, ακόμη και συναινετικών εκεί που απαιτείται, έχουμε την αντιπαράθεση της χυδαιότητας και της πλαστογραφίας. Μόνο απορία προκαλεί η ανευθυνότητα και η επιπολαιότητα αυτών των ανθρώπων.

Αυτή την περίοδο έχει τεθεί σε κίνδυνο η ζωή ενός ισοβίτη, ο οποίος μέσω της απεργίας πείνας που έχει ξεκινήσει θέτει προς την πολιτεία αίτημα μεταγωγής του, τονίζοντας ότι οι αποφάσεις που τον αφορούν είναι παράνομες και εκδικητικές.

Στην υπόθεση αυτή τίθενται ερωτήματα που θα πρέπει ν' απαντηθούν:

Τη μεταγωγή από τις αγροτικές φυλακές του Βόλου στο σωφρονιστικό κατάστημα Δομοκού, την έλαβε η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών, όπως προβλέπεται από τον νόμο ή κάποιος άλλος στη βάση του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»; Εάν έχει γίνει το δεύτερο η κυβέρνηση δεν είναι απλά εκτεθειμένη, είναι υπόλογη και υπεύθυνη για ό,τι συμβεί.

Αν την απόφαση την έχει λάβει η ΚΕΜ έχει ενεργοποιηθεί η διαδικασία του άρθρου 9 του Σωφρονιστικού Κώδικα εκ μέρους του απεργού πείνας, για ν' ανατραπεί η απόφαση που ο ίδιος θεωρεί, ότι είναι άδικη και μεροληπτική, αφού σε δεύτερο βαθμό θα κριθεί από το αρμόδιο Δικαστικό Συμβούλιο;

Εάν έχει ακολουθηθεί η νόμιμη οδός εκ μέρους του κράτους και τα σοβαρά νομικά επιχειρήματα του απεργού πείνας, δεν έχουν τεθεί ενώπιον των οργάνων που ο νόμος ορίζει, δίνεται η δυνατότητα στην κυβέρνηση, αντί να λογοδοτήσει εκεί που πρέπει, να δημοσιοποιεί τις απόψεις της στα κανάλια και τα ραδιόφωνα εκ του ασφαλούς.

Το παραπάνω δεν είναι τυπικά, αλλά ουσιαστικά, γιατί σε αυτές τις καταστάσεις επιβεβαιώνεται ή όχι αν λειτουργεί το κράτος δικαίου, το οποίο οι πάντες επικαλούνται όποτε τους συμφέρει. Ενάμιση χρόνο μετά την ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα, πολλαπλασιάζονται οι φωνές για την ανάγκη περαιτέρω «διορθώσεων», με αφορμή τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας. Δεν θ' αναφερθώ εκ νέου στις μεθοδεύσεις και τις σκοπιμότητες που υπήρξαν κατά τον χρόνο ψήφισης του νέου ΠΚ εκ μέρους της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά είναι γνωστά πλέον ακόμη και στους εθελοτυφλούντες.

Πιστεύω ότι σωστά υποστηρίζεται, πως ο χρόνος παραγραφής για όλα τ' αδικήματα του άρθρου 339 του Ποινικού Κώδικα θα πρέπει να αρχίζει από την ενηλικίωση του θύματος. Οταν όμως ψηφίζονται συνολικά χίλια (1.000) άρθρα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος για να «προλάβουμε» τις δίκες της προεκλογικής περιόδου, μην απορούμε για τα σημερινά προβλήματα.  Ολα αυτά θα μπορούσαν κάπως ν' αμβλυνθούν αν υπήρχε τουλάχιστον η ευαισθησία αποδοχής της πολιτικής ευθύνης, από αυτούς που οι επιλογές τους (σε πρόσωπα και ρυθμίσεις) αποδεικνύονται καταστροφικές για την κοινωνία. Κάτι τέτοιο όμως φαίνεται πως για το εγχώριο πολιτικό προσωπικό αποτελεί «όνειρο θερινής νυκτός».

Δεν ξέρω πώς αισθάνονται οι χιλιάδες φοιτητές της ταράτσας της Νομικής, βλέποντας πού έχουν καταλήξει τα πράγματα. Εμείς οι νεότεροι που εκ του ασφαλούς μετείχαμε στην πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση τα χρόνια της μεταπολίτευσης, αν κάτι ζητάμε από αυτούς είναι και πάλι να μιλήσουν.

Δεν μας το χρωστάνε, αλλά το περιμένουμε.

Ο Σταύρος Κοντονής είναι πρώην υπουργός Δικαιοσύνης