Εικονοστάσι

H 90χρονη Μάργκαρετ Κίναν κάθεται στην πολυθρόνα του νοσοκομείου και τα ωραία της μαλλιά γυαλίζουν στο χρώμα αυτό που οι αγγλίδες κομμώτριες το λένε «ξανθό φραουλί». Εχει ρίξει τη ζακέτα της με τα πουά κάτω από τον αριστερό της ώμο κι έχει σηκώσει το μανίκι της μπλούζας της. Μια χαρωπή μπλε μπλούζα με έναν παχουλό πιγκουίνο ντυμένο με κόκκινο σκούφο και κασκόλ και λευκές χιονόμπαλες που γράφει «χαρούμενα Χριστούγεννα». Δίπλα της όρθια η Μέι Πάρσονς, με το χαρακτηριστικό κολλαριστό pinstripe φόρεμα του NHS, που ντύνει τις νοσοκόμες του στα μπλε και τα μωβ. Κάποτε τα παιδιά θα βλέπουν την εικόνα αυτή στα σχολικά βιβλία της ιστορίας. Η γιαγιά από το Κόβεντρι ήταν η πρώτη και με το χαμόγελο στα χείλη που εμβολιάστηκε εναντίον του Covid-19. Ενιωσε αυτό το τσίμπημα στο μπράτσο που περιμένει όλη η ανθρωπότητα για να αναπνεύσει ξανά, να δημιουργήσει, να φιλάει, να αγκαλιάζει, να χορεύει, να κάνει σεξ, να ταξιδέψει, να δει σινεμά, θέατρο, συναυλίες, να τραγουδάει δυνατά, να μοιραστεί αυτά τα σιχαμερά τα μεταδοτικά του σταγονίδια με αυτά των άλλων ανθρώπων χωρίς να το σκεφτεί, χωρίς να τους φοβάται, ακόμη και να υποφέρει, να θυμώνει με τους μπελάδες που ήδη είχε η ζωή του χωρίς να ακινητοποιείται. Και πριν από τη Μάργκαρετ ήταν όλοι αυτοί οι αφανείς πιστοί, που εμβολιάστηκαν για τις ανάγκες της έρευνας, χωρίς να ξέρουν καν αν βάζουν στο σώμα τους αντισώματα ή placebo, χωρίς να έχουν όλες αυτές τις πληροφορίες που ήδη έχουμε εμείς χάρη στη δική τους πίστη.