Με αφορμή την έκθεση Πισσαρίδη άνοιξε ένας σημαντικός δημόσιος διάλογος. Η έκθεση είναι ένα ενδιαφέρον συλλογικό κείμενο που αξίζει προσοχή και συνεννόηση. Φυσικά – όπως έχει επισημάνει ορθά ο Νίκος Χριστοδουλάκης – είναι κατά βάση μια «εγκυκλοπαιδικού» τύπου παρέμβαση με χρήσιμες σκέψεις. Μια συνολικά απορριπτική στάση θα ήταν κατά συνέπεια εσφαλμένη μπροστά στην αναζήτηση προτάσεων για την οικονομική ανάταξη της χώρας μετά τα μνημόνια και την υγειονομική κρίση. Ωστόσο η έκθεση αυτή έχει απουσία κεντρικών προτεραιοτήτων. Εχει σοφές επισημάνσεις ιδιαίτερα για τις αγκυλώσεις της ελληνικής οικονομίας, έχει αξιόλογες προτάσεις για την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου, αλλά σχετικά αδύναμο «διά ταύτα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή