Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Δικαιούνταν να συγκαταλέγεται στις δυνάμεις του νέου ελληνικού κινηματογράφου, όταν έκανε το πιο δυναμικό του ξεκίνημα. Πρωταγωνίστρια σε πολλές ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου, η Εύα Κοταμανίδου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών. Γεννήθηκε το 1936 και μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Είχε ξεκινήσει την καλλιτεχνική της διαδρομή παίζοντας σε πολλές παραστάσεις μεταξύ των οποίων «Το πανηγύρι» (1964) και «Το τέλος του παιχνιδιού» (1969) στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, όπου είχε κάνει τις θεατρικές της σπουδές. Θα ακολουθήσουν οι μεγάλοι ρόλοι στις ταινίες του Αγγελόπουλου «Ο θίασος» (Ηλέκτρα), «Μεγαλέξανδρος», «Το βλέμμα του Οδυσσέα», «Τοπίο στην Ομίχλη», «Οι κυνηγοί» (1977) και «Τριλογία: Το λιβάδι που δακρύζει».
Η συνέχεια στο θέατρο γράφτηκε με τις παραστάσεις: «Εστω» (στη Θεατρική Σκηνή, 1983), το «Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται» (στη Θεατρική Επιχείρηση Θάνος Μαρτίνος, 1985), «Το παιχνίδι της τρέλας και της φρονιμάδας» (ΚΘΒΕ, 1986), «Γυάλινος κόσμος» (Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Λάρισας, 1999), «Εφτά λογικές απαντήσεις» (Καλλιτεχνικός Οργανισμός Φάσμα, 2006). Λάμπρυνε επίσης με την παρουσία της τις τηλεοπτικές σειρές «Η φυλή των ανθρώπων» (1995), «Λεηλασία μιας ζωής» (1978), «Ο Πατούχας» (1984), «Παράξενα ελληνικά διηγήματα» (1981), «Προς Οφρύνιον» (1984), «Το φως του Αυγερινού» (1984) και «Χωρικά ύδατα» (1998). Στη μεγάλη οθόνη έχει εμφανιστεί επίσης στα φιλμ «Δονούσα» της Αγγελικής Αντωνίου (1992), «Εκτός σχεδίου» του Μένιου Δίτσα (2005), «Ζωή χαρισάμενη» (1993), «Η καγκελόπορτα» του Δημήτρη Μαρκή (1978), «Το αίμα των αγαλμάτων» του Τόνυ Λυκουρέση (1982), «Ρόζα» του Χριστόφορου Χριστοφή, «Το ευτυχισμένο πρόσωπο της Λεωνόρας» του Ντίνου Μαυροειδή (1982) «Το τελευταίο στοίχημα» του Κώστα Ζηρίνη (1989).
ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Το 1989 είχε εκλεγεί βουλευτής Β' Αθηνών με τον Συνασπισμό, ενώ το 2012 ήταν υποψήφια βουλευτής Επικρατείας με τη Δημοκρατική Αριστερά. Επί χρόνια υπήρξε αρθρογράφος των «ΝΕΩΝ» υπογράφοντας τη στήλη «Το πνεύμα του τόνου». Για την απώλεια η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε σε συλλυπητήριο μήνυμα: «Στους αμέτρητους ρόλους που ερμήνευσε στο θέατρο, στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, η Εύα Κοταμανίδου μετέφερε με κάθε της εμφάνιση, δύναμη, επιβλητικότητα, συναίσθημα. Υπηρέτησε την τέχνη της υποκριτικής με ήθος και συνέπεια. Ηταν ενεργός πολίτης, με συμμετοχή στα κοινά και άποψη, την οποία πάντοτε εξέφραζε με ευπρέπεια. Η απουσία της θα είναι αισθητή. Ομως τα πλάνα από τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου που αποτυπώνουν το έντονο βλέμμα της θα συνεχίσουν να κρατούν την παρουσία της ζωντανή από την οθόνη. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους φίλους της». Με ανακοίνωσή του την ηθοποιό αποχαιρετά και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, όπου, εκτός άλλων, επισημαίνεται: «Το ανήσυχο πνεύμα της, το υποκριτικό ταλέντο της, η ευαισθησία και η έμφυτη ευγένειά της την χαρακτήρισαν ως ηθοποιό αλλά και ως ενεργό πολίτη... Το πρόσωπό της είναι το πιο αναγνωρίσιμο γυναικείο πρόσωπο στο μοντέρνο κινηματογραφικό σύμπαν του Θόδωρου Αγγελόπουλου, σε μια εικόνα της Ελλάδας και της σύγχρονης τραγωδίας της που είναι σύνθεση μύθων και θραυσμάτων της Ιστορίας. Ηταν η Ηλέκτρα του "Θιάσου" και η κόρη του "Μεγαλέξανδρου", αλλά και σταθερή πρωταγωνίστρια του κορυφαίου έλληνα δημιουργού στο πέρασμα του χρόνου...».
