Με την εικόνα που έχει παρουσιάσει η Εθνική στην εποχή Φαν ‘τ Σιπ, μάλλον δεν θα ήταν ρεαλιστικό να περίμενε κάποιος θαύματα. Η εικόνα της ομάδας είναι σταθερά μέτρια, δεν έχει σχηματιστεί ένας σταθερός κορμός και γενικώς το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν πείθει. Η νίκη απέναντι στη Μολδαβία ήταν αυτονόητη. Αυτό έλειπε να συζητούσαμε για κάτι λιγότερο από το «τρίποντο».
Αυτή τη στιγμή και έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες, στο αποψινό ματς με τη Σλοβενία η μοναδική απαίτηση είναι η νίκη. Ακόμα και με συζητήσιμη εμφάνιση. Ακόμα και με αγωνιστικά ζητήματα. Αυτά δεν αλλάζουν από τη μία μέρα στην άλλη. Και η συγκεκριμένη Εθνική έχει μπόλικα.
Η Ελλάδα θέλει μόνο τη νίκη για να μην μπει σε άλλες διαδικασίες. Η κουβέντες στο εσωτερικό της είναι ήδη αρκετές και δεν θα ήταν ωφέλιμο να πληθύνουν. Για να μπορέσει η ομάδα να συνεχίσει την προσπάθεια, για να βρει τον δρόμο της (διότι εκεί βρίσκεται), σίγουρα θα πρέπει να αποφύγει οποιοδήποτε πισωγύρισμα. Τέτοιο θα συνιστούσε ένα στραβό αποτέλεσμα απόψε, απέναντι στην καλοδουλεμένη ομάδα των Σλοβένων.
Το τι πλάνο θα επιλέξει ο Φαν ‘τ Σιπ και ποιους θα δούμε στο γήπεδο, το γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Μέχρι τώρα στις επιλογές του δεν έχει αποδειχθεί εύκολος στο «διάβασμα». Ζητούμενο είναι οι αποψινές να τον δικαιώσουν. Οπως εκείνη της χρησιμοποίησης του Κώστα Φορτούνη στην ενδεκάδα του ματς με τη Μολδαβία.
Με δεδομένη την απουσία του Μάνταλου, οποιαδήποτε συζήτηση για μη χρησιμοποίηση του άσου του Ολυμπιακού στο αρχικό σχήμα είναι… επικίνδυνη. Η Εθνική έχει ανάγκη από την ποιότητα του Φορτούνη. Ακόμα κι αν ξεκινάει τις προσπάθειές του από την πτέρυγα, που δεν είναι και το καλύτερό του.
