Ζητούμενο η κατανόηση του αυτονόητου

Στο άναρχο διεθνές σύστημα ο Θουκυδίδειος διάλογος των Μηλίων (414 π.Χ.) δικαιώνεται διαχρονικά ενώ το «Επί γης ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία» παραμένει ευχή. Εθνη δυσπροσάρμοστα στις μεταβολές και προκλήσεις, αδύναμα στην προάσπιση των εθνικών τους συμφερόντων και στερούμενα αυτόφωτης εθνικής στρατηγικής,  αφανίζονται ή υποδουλώνονται ή δορυφοροποιούνται. Κράτη που επιδιώκουν τη διατήρηση του status quo οφείλουν να αποτρέπουν τις απειλές, ενώ δεν νοούνται αναθεωρητικά κράτη που αδυνατούν να ασκήσουν πειθαναγκασμό στα κράτη που επιβουλεύονται. Σε κάθε περίπτωση κοινό στοιχείο και προϋπόθεση αποτελεί η εθνική ισχύς κορωνίδα της οποίας είναι η στρατιωτική ισχύς.