Οι πολλές ταχύτητες που υπάρχουν σήμερα για διαφορετικές κατηγορίες ασφαλισμένων είναι μία από τις μεγάλες πληγές του συνταξιοδοτικού συστήματος. Οχι μόνο γιατί δεν εφαρμόζονται ενιαίοι και καθαροί κανόνες για όλους, γεγονός που δημιουργεί φαινόμενα μεγάλης ανισότητας, αλλά και γιατί με τον τρόπο αυτό επιβαρύνεται ουσιαστικά υπέρμετρα το σύστημα. Καθώς η πανδημία φορτώνει νέα υπέρογκα βάρη, τα ασφαλιστικά ταμεία απειλούνται, πάλι, με νέο αδιέξοδο που αργά ή γρήγορα θα υπονομεύσει τη βιωσιμότητα ολόκληρου του συστήματος. Ας μη γελιόμαστε, οι ασφαλισμένοι θα είναι αυτοί που θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο. Οι προστάσεις της Επιτροπής Πισσαρίδη αποτελούν πραγματικά μια ευκαιρία για ένα νέο μοντέλο που θα εγγυάται τη σταθερότητα και την εξάλειψη της ακραίας αδικίας εις βάρος των νέων που, παρά τους χαμηλούς μισθούς και την υψηλή ανεργία, πληρώνουν εισφορές για να καλύπτουν τις μαύρες τρύπες του συστήματος. Αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί. Αλλιώς νέες περιπέτειες είναι μπροστά μας!

Τελευταία Νέα