Μπορεί μια χώρα να βασίζει την ασφάλεια και την άμυνά της σε άνισες συμμαχίες; Ή μήπως μπορεί να σταθεί μόνη της σε έναν κόσμο όπου οι διαχρονικές απειλές ενισχύονται από σύγχρονες πολυπλοκότητες; Τα ερωτήματα αυτά δεν είναι νέα, ούτε απλά. Εξάλλου η ελληνική Ιστορία είναι γεμάτη από συμμαχίες που έφεραν σπουδαίες νίκες, αλλά και τεράστιες απογοητεύσεις. Ομως επανέρχονται με μεγαλύτερη ένταση σήμερα, ίσως επειδή διανύουμε περίοδο μεγάλης αμφισβήτησης των υπερεθνικών συμμαχικών οργανισμών που φτιάχτηκαν μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ενδεικτικό είναι άλλωστε ότι ούτε ο διάλογος με την ΕΕ ούτε η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ έδειξαν να εμποδίζουν τα σχέδια της Τουρκίας για το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Υπό αυτό το πρίσμα επιχειρούν να απαντήσουν για το αν οι συμμαχίες μάς ωφελούν ή όχι ο Ελισσαίος Βαγενάς, υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Σπύρος Ν. Λίτσας, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Αν είσαι συνδρομητής
ξεφύλλισε Τα ΝΕΑ
