Η ώρα της ευθύνης έφτασε. Τώρα που τα µέτρα χαλαρώνουν, τώρα που οι µάσκες αρχίζουν να µειώνονται και οι τουρίστες να αυξάνονται, είναι η σειρά των πολιτών να πάρουν στα χέρια τους τη δηµόσια υγεία. Τα µέτρα προστασίας δεν είναι προαιρετικά: απαιτείται µεγάλη προσοχή τις ηµέρες που έρχονται, έτσι ώστε να αποφύγουµε ένα ενδεχόµενο πισωγύρισµα.

Η καλή εικόνα της χώρας, αυτή που καλλιεργήθηκε στην πρώτη φάση της πανδηµίας, δεν µπορεί να χαλάσει τώρα που υποχωρεί ο φόβος. Δεν ήταν, άλλωστε, αποτέλεσµα µόνο των προληπτικών µέτρων της κυβέρνησης, αλλά και της στάσης του καθενός ξεχωριστά, εκείνων που επέλεξαν να πειθαρχήσουν σ’ αυτά. Τότε για πρώτη φορά φάνηκε πως η ελληνική κοινωνία, για χρόνια µαθηµένη να αντιδρά, άρχισε να ωριµάζει. Οσο όµως τα κρούσµατα µειώνονταν, θεώρησε πως µειώθηκε και ο κίνδυνος. Κι όµως, η ίδια απειλή που έκλεισε όλη την Ευρώπη στο σπίτι την περασµένη άνοιξη ελλοχεύει και σήµερα, κρυµµένη κάτω από τον ήλιο και τη θάλασσα.

Ο κορωνοϊός χρειάζεται κάτι παραπάνω από αντηλιακό. Πλέον γνωρίζουµε τον εχθρό, ξέρουµε τι πρέπει να κάνουµε για να προφυλαχθούµε. Μπορεί η έννοια της ατοµικής ευθύνης να µοιάζει ασαφής, µεταφράζεται όµως σε καθηµερινές κινήσεις: µάσκες, αντισηπτικό και αποστάσεις. Εστω και κάτω από τις οµπρέλες.