Γενική συγκίνησις χθες το βράδυ εις τις γειτονιές με τον κλείδωνα. Ολόγυρα από το «αμίλητο νερό» συγκεντρώθησαν, όπως κάθε χρόνο, τα κορίτσια περιμένοντας με ανυπομονησίαν να μιλήση τέλος πάντων και να αποκαλύψη τον νέον των ονείρων των… Πολλά έμειναν απολύτως ευχαριστημένα από την απάντησιν που έδινε το νερό, άλλα στραβομουτσούνιαζαν και άλλα, όπως συνήθως, δεν ηρκούντο εις μίαν και μόνην απάντησιν, αλλά επέμεναν να διαλέξουν από τρεις και τέσσαρες που θα έπαιρναν. Εν τω μεταξύ οι… νέοι των ονείρων είχαν ανάψει της φωτιές εις την μέσην των δρόμων, επάνω από της οποίες και επηδούσαν. Με τους τελευταίους αυτούς όμως διεφώνουν ριζικώς οι πόλισμαν, οι οποίοι διέκοπτον της θαυμασίαν (;) αυτήν απόλαυσιν της «χρυσής νεολαίας» της γειτονιάς… μη παραλείποντες να οδηγούν και εις το τμήμα τους πλέον ζωηρούς αντιπροσώπους της…
ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΘΗΡΙΟ
Η Νέα Υόρκη είχε έως τελευταία μία γυναίκα δικαστήν, την κυρίαν Ζακ Νόρριλ. Η κ. Νόρριλ απηλλάγη των καθηκόντων της. Θα υποτεθή ότι λόγος της παύσεως είνε, ότι εξηγοράσθη, εδωροδοκήθη και ότι λόγω του φύλου της ήτο υπερβολικά καλή και επιεικής. Τίποτε απ΄αυτά. Η κ. Νόρριλ ήτο υπερβολική σκληρή εις την εκτέλεσιν των καθηκόντων της, κυριολεκτικώς απάνθρωπος. Πεπεισμένη ότι όλοι όσοι επαρουσιάζοντο εις το δικαστήριον έπρεπε να καταδικασθούν τουλάχιστον εις ισόβια δεσμά. Δι΄αυτό και ως λόγος απαλλαγής της εφέρετο ο εξής: «Ακατάλληλος δια την εξάσκησιν του έργου της λόγω της απανθρωπιάς της και της πλήρους περιφρονήσεώς της προς τα δικαιώματα των κατηγορουμένων».
