Η οπτιμιστική προσέγγιση βλέπει σε αυτήν – και κυρίως στον ανταγωνισμό μεταξύ τραπεζών και δικαστών – την πιθανότητα να μπει επιτέλους στο τραπέζι η ενίσχυση της ΟΝΕ. Το ενδεχόμενο, δηλαδή, να καμφθούν οι αντιστάσεις όσων δεν επιθυμούν η Ηπειρος εκτός από νομισματικά να ενωθεί και δημοσιονομικά. Οι πεσιμιστές, πάλι, επισημαίνουν ότι δημιουργείται ένα προηγούμενο για χώρες που επιθυμούν να παρακάμψουν το ευρωπαϊκό δίκαιο, σαν την  Ουγγαρία και την Πολωνία. Κι όχι μόνο. Οι απαισιόδοξοι που θεωρούν πάντα το ποτήρι μισοάδειο φοβούνται ότι ίσως η γερμανική κυβέρνηση αποκτήσει τώρα ακόμη πιο σκληρή και αδιάλλακτη στάση απέναντι στην αμοιβαιοποίηση των χρεών της πανδημίας – μιας και θα μπορεί να επικαλείται την απόφαση της Καρλσρούης, και τον σεβασμό που οφείλει στους θεσμούς. Η άλλη πλευρά αντιτείνει στο τελευταίο επιχείρημα την αντίδραση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος χαρακτήρισε την απόφαση κατανοητή, αλλά επικίνδυνη για το ευρώ. Και προσέθεσε «τώρα θα πρέπει πολιτικά να γίνει το παν προκειμένου να ενισχυθεί η Ευρώπη». Στο καλό σενάριο, λοιπόν, τα γεράκια θα επιστρέψουν σαν βαριά οπλισμένα περιστέρια.

Τελευταία Νέα