Ενα από τα πρώτα συμπεράσματα που εξάγονται καθ’ οδόν προς την έξοδο από την καραντίνα διεθνώς είναι η ενίσχυση της θέσης των εθνικών κυβερνήσεων ανά τον κόσμο. Ακόμα κι εκείνων που αμφισβητήθηκαν για τους χειρισμούς τους (με τις γνωστές εξαιρέσεις, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα), αλλά κυρίως εκείνων που έδρασαν αποτελεσματικά κι αντιμετώπισαν την πανδημία. Ακόμα και στις ΗΠΑ, του ιδιόρρυθμου κι εκκεντρικού, το λιγότερο, Ντόναλντ Τραμπ, ξεκίνησε μια φάση αναθεώρησης βασικών κανόνων διακυβέρνησης της τελευταίας πενηντακονταετίας. Υπό αμφισβήτηση έχει τεθεί, για παράδειγμα, ο χρυσός κανόνας της εποχής Ρόναλντ Ρίγκαν, που υποστήριζε ότι «η κυβέρνηση είναι ο εχθρός». Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η συγκεκριμένη παραδοχή ξηλώνεται, κυρίως λόγω της στάσης που κράτησαν πολλές από τις πολιτείες (και όχι τόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση) κατά την πανδημία. Την παρατήρηση έκανε πρόσφατα ο Ρ. Εμανουέλ, πρώην δήμαρχος του Σικάγου και προσωπάρχης του Λευκού Οίκου κατά την πρώτη περίοδο Ομπάμα, και μάλλον δεν έχει και πολύ άδικο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή