Τα ρακούν βγήκαν στο Παγκράτι

Πώς να είναι, άραγε, ο έξω κόσμος; Κλεισμένος μέσα στο σπίτι, έχεις αρκετό χρόνο να φανταστείς τι συμβαίνει. Να, μόλις πιο πέρα από το τετράγωνο του σπιτιού σου, δύο γάτες γουργουρίζουν ξαπλωμένες στη μέση του δρόμου – δεν κινδυνεύουν πια να τις πατήσει κανένα αυτοκίνητο. Τρία στενά από κάτω, τα ποντίκια κάνουν ανενόχλητα πάρτι στους σκουπιδοτενεκέδες. Στο Αλσος Παγκρατίου εμφανίστηκαν ρακούν. Ναι, ρακούν στο κέντρο της Αθήνας. Ποιος να το πίστευε; Στον Εθνικό Κήπο οι πάπιες άρχισαν να μεγαλώνουν, να αλλάζουν μορφή. Μοιάζουν πια με δεινόσαυρους, έχουν μακρύ λαιμό και πόδια στρουθοκαμήλου. Ψαρεύουν χρυσόψαρα με καλάμι. Τα δέντρα ψήλωσαν, γέμισαν χρυσαφένιους καρπούς με ζουμερή σάρκα και μπόλικα κουκούτσια. Αυτούς τρώνε πλέον τα περιστέρια, που ξέφυγαν από τους δυνάστες με τα σπόρια. Τώρα σχεδιάζουν ανενόχλητα, χωρίς αντιπερισπασμούς, πώς θα καταλάβουν τον πλανήτη πριν τα προλάβουν οι γλάροι. Εκείνοι, πάλι, έχουν τελείως απορροφηθεί. Παρακολουθούν τα δελφίνια να κολυμπούν έως το λιμάνι της Σαρδηνίας. Και έπειτα, σχεδιάζουν ταξίδι για τη Βενετία. Πόσες φορές θα έχουν την ευκαιρία να δουν τα κανάλια διαυγή, με τη λάσπη κολλημένη στον πάτο; Δεν πρόκειται να το χάσουν με τίποτα.