Γράφει εις τα απομνημονεύματά του ο Επιτελάρχης του Μοντγκόμερυ: «Υποστηρίζω ότι καλή τη πίστει εξηπατήσαμεν την Ελλάδα ως προς την δυνατότητά μας να την βοηθήσωμεν. Την αφήσαμεν να πιστεύη ότι η βοήθειά μας θα ήτο αποτελεσματική. Και το αποτέλεσμα είνε ότι εχάσαμεν πολλούς άνδρας, όλον τον πολύτιμον εξοπλισμόν μας και διακινδυνεύσαμεν την θέσιν μας εις την Μέσην Ανατολήν». Ιστορικώς έτσι έχει το πράγμα. Η παρασχεθείσα το 1941 βοήθεια εκ μέρους των Αγγλων δεν ήτο, βέβαια, ικανή να αναχαιτίση τον χιτλερικόν χείμαρρον που κατέβαινε ορμητικώς από τον Βορρά. Αλλά με όσην προθυμίαν την παρέσχον, παρά τας δυσκολίας των, οι Αγγλοι προς την μικρήν αλλ’ ιπποτικήν των Σύμμαχον, την μοναδικήν, άλλως τε, της εποχής εκείνης, με άλλην τόσην ευγνωμοσύνην ο μαχόμενος λαός μας την εδέχθη.

Vidcast: Face2Face
Τελευταία Νέα