Οι επαγγελματίες της πολιτικής έχουν επινοήσει πολλές παρομοιώσεις για να περιγράψουν την αξία ενός σημαντικού εργαλείου της δουλειάς τους, των δημοσκοπήσεων. Οπως, φέρ’ ειπείν ότι «τα γκάλοπ είναι σαν τα παιδιά σε έναν κήπο, θάβουν διαρκώς πράγματα στο χώμα για να δουν πώς θα φυτρώσουν». Η εν λόγω έχει μάλλον εφαρμογή στις έρευνες κοινής γνώμης που δημοσιεύονται. Γιατί υπάρχουν και οι περίφημες κρυφές μετρήσεις – εκείνες, δηλαδή, που σχεδόν όλα τα κομματικά επιτελεία παραγγέλνουν κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής περιόδου για να γνωρίζουν με ποια δεδομένα θα φτάσουν στην κάλπη. Αυτές είναι περισσότερο «σαν το καναρίνι στο ορυχείο, ένα προειδοποιητικό σήμα κινδύνου ή τάσεων». Τι σκοπό, λοιπόν, κελαηδούν τα καναρίνια στα ελληνικά κόμματα στη δεδομένη χρονική στιγμή; Εναν που μιλά για ψαλίδα με διψήφιο ποσοστό, βουτιά της ΝΔ σε όλες σχεδόν τις εκλογικές δεξαμενές, σταθερό ΚΙΝΑΛ, Βαρουφάκη να κερδίζει τον ρόλο του βασιλιά των μικρών και μια διόλου αμελητέα πιθανότητα εξαΰλωσης της ΧΑ.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ