Η Αθήνα. Μεγάλο όνειρο, φοιτητικός στόχος, πόλη προορισμού, τσιμέντα με θόρυβο, δρόμοι με σιωπή, αρχαία, ενδιάμεσος σταθμός, χαλασμένα πεζοδρόμια, άστεγοι, airbnb, Εξάρχεια, Κολωνάκι, διαδηλώσεις, σημείο αποχωρισμού. Ο,τι κι αν είναι για τον καθένα, παραμένει σταθερά μία έκπληξη. Στην Αθήνα, ακόμα, δεν ξέρεις τι θα δεις, πού θα βρεθείς, τι καινούργιο γεννιέται, πού θα ανακαλύψεις το πολύ παλιό. Η αναδρομική έκθεση του Γιάννη Μόραλη συνυπάρχει με φεστιβάλ ρομποτικής, drag show με φιλολογικές διαλέξεις, live με φεστιβάλ φαγητού, το φαλάφελ με τη βελουτέ κολοκύθας. Η κοσμική Αθήνα γυαλίζει τα ασημικά της, η άλλη τα παπούτσια της. Παραλογισμός, σουρεαλισμός, νύχτα, πρακτορεία, βαθιά ποίηση. Πολυφασματική, ασφυκτική, παραθαλάσσια. Δεν τελειώνουν οι χαρακτηρισμοί για αυτήν την πόλη. Ας κρατήσουμε όμως αυτό: την έκπληξη.