Λένε ότι η πολιτική είναι η διαχείριση συμβόλων. Μάλλον έχουν δίκιο όσοι το λένε. Μια τέτοια εκδοχή είναι η περίπτωση Πολάκη. Συμβολίζει τη ρητορική από τις εποχές της πλατείας των αγανακτισμένων. Συμβολίζει την πολιτική χυδαιότητα με τον άκρατο λαϊκισμό, την ενοχοποίηση των αντιπάλων, τη διχαστική λογική του «εμείς ή αυτοί». Συμβολίζει την υποτίμηση των θεσμών, των ΜΜΕ, των κανόνων, των συναινέσεων.
Αυτοί οι συμβολισμοί προσομοιάζουν στην Ακροδεξιά; Ναι! Προσομοιάζουν! Οπως είναι κοντά ο αριστερός με τον δεξιό λαϊκισμό. Με κοινό παρονομαστή την άρνηση της νεωτερικότητας. Με την υποκατάσταση των κοινοβουλευτικών εργαλείων από τη λατρεία στο πόπολο. Με την αμφισβήτηση των κοινά παραδεκτών κανόνων στην υποταγή προς τα πιο ταπεινά ένστικτα της κοινωνικής συμπεριφοράς.
Εδώ είναι το πρόβλημα. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αφού «λερώθηκε» με την παρά φύση σύμπραξη με την ακροδεξιά εκδοχή των ΑΝΕΛ, σήμερα φαίνεται αδύναμη να ξεμπερδέψει με τα βαρίδια του λαϊκιστικού παρελθόντος. Τα χαϊδεύει, τα συντηρεί. Η θεωρία είναι ότι το «φαινόμενο Πολάκη» χωράει σε έναν πολυσυλλεκτικό φορέα όπως είναι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για πρόσχημα. Οπως πρόσχημα είναι η σύγκριση με ένα άλλο προβληματικό φαινόμενο. Αυτό του Β. Γιαννόπουλου. Γιατί όχι μόνο καταφεύγει στο βαρετό επικοινωνιακό επιχείρημα του τύπου «γιατί, ήταν καλύτεροι οι προηγούμενοι;», που παραχαράσσει κάθε έννοια των σύγχρονων αναγκών και των εποχών, αλλά γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι θέλει να είναι Αριστερά. Θέλει να υποστηρίζει δηλαδή ότι έχει σχέσεις με την ιστορική διαδρομή που έχει μέσα της τον Ηλιού, τον Πασαλίδη, τον Γλέζο, τον Κύρκο, τον Φλωράκη και τον Φαράκο.
Ε… λοιπόν αυτό που ζούμε – από τον ισχυρό κυβερνητικό άμβωνα – σίγουρα δεν είναι Αριστερά. Δεν είναι όμως ούτε η σοσιαλδημοκρατία της μετριοπάθειας και του ορθολογισμού. Αυτά τα σύμβολα έχουν χαθεί. Και έχει μείνει ο Πολάκης να είναι η πιο επιθετική αιχμή του ΣΥΡΙΖΑ. Αν όπως λένε από το κυβερνητικό κόμμα ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης σκεπάζουν την εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη, τότε τους υπενθυμίζουμε ότι και οι ΑΝΕΛ, οι συντηρητικοί πολιτικάντηδες της νέας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και ο Παύλος Πολάκης σκεπάζουν κάθε έννοια της σύγχρονης Αριστεράς και της προοδευτικής παράταξης.
Ο Θόδωρος Μαργαρίτης είναι μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του Κινήματος Αλλαγής
