Απώλεια ελέγχου

Η πρόσθεση βγάζει 113 ημέρες. Είναι ο χρόνος που απομένει έως τις 26 Μαΐου, όταν μέσα από το πρωτόγνωρο πείραμα της τριπλής εκλογικής αναμέτρησης – εθνικές, αυτοδιοικητικές και ευρωκάλπες – μπορεί να αλλάξουν τα πάντα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει πλέον στοιχήματα ότι η μεγάλη σύγκρουση έρχεται εκείνη την Κυριακή και διαγράφει τις μέρες στο ημερολόγιο. Το γαλάζιο «στράτευμα» πρέπει να προετοιμάζεται, οι υποψήφιοι να ξεχυθούν στις πλατείες και η πίεση για να μην ξεφύγει ο Τσίπρας από αυτό το χρονικό όριο, να ενταθεί. Σχεδόν τέσσερις μήνες σε προεκλογικούς ρυθμούς δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπορούν να τους αντέξουν οι κομματικοί μηχανισμοί, αλλά εκείνος που θα εγκλωβιστεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο θα είναι ο Πρωθυπουργός. Οποιον σχεδιασμό κι αν έχει κατά νου, για ένα θετικό οικονομικό κλίμα ή μια κοινωνία εν ηρεμία και μια Βουλή σε παραγωγικό οίστρο, είναι μάλλον δύσκολο να τον εφαρμόσει και ακόμη πιο δύσκολα θα καταφέρει να αποκομίσει οφέλη και να ανατάξει το κλίμα. Ακόμη και σε μια οιονεί προεκλογική ατμόσφαιρα, το στοιχείο που κυριαρχεί είναι οι κάλπες, έστω κι αν δεν βρίσκονται πολύ κοντά, αλλά φαίνονται στο βάθος. Το τέλος χρόνου είναι εκείνο που καθορίζει τις κινήσεις υπουργών, βουλευτών και όποιου άλλου έχει ή ψάχνει ρόλο στην πολιτική σκηνή. Ο χρόνος που μπορεί να ψάχνει ο Πρωθυπουργός για να κλείσει πληγές δεν μπορεί να είναι προεκλογικός. Αντιθέτως, μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα, η κατάσταση μπορεί να γίνει πολύ χειρότερη – και ο έλεγχος των εξελίξεων να ξεφύγει τελείως από τα χέρια του.