Με το «καλημέρα» της νέας χρονιάς ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους σπεύδει να μαζέψει χρήμα. Μην προτρέχετε, δεν βγαίνουμε (ακόμα) στις αγορές. Ο ΟΔΔΗΧ θα διενεργήσει δημοπρασίες εξάμηνων εντόκων γραμματίων στις 2 Ιανουαρίου αναζητώντας 1,250 δισ. ευρώ, για τα οποία δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως θα τρέξουν εγχώριοι και ξένοι επενδυτές να τοποθετηθούν. Είναι σούπερ ελκυστικά τα εξάμηνα έντοκα γραμμάτια του ελληνικού Δημοσίου για δύο λόγους. Πρώτον, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χρεοκοπήσει η Ελλάδα μέσα στους επόμενους έξι μήνες. Τα λεφτά είναι σίγουρα. Δεύτερον, δεν υπάρχει άλλη χώρα στην ευρωζώνη που η τοποθέτηση σε εξάμηνους τίτλους να δίνει απόδοση της τάξεως του 0,8%. Για να γίνει απολύτως αντιληπτό τι παίζει στις αγορές, καταγράφω και μεταφέρω χθεσινές αποδόσεις τίτλων διαφόρων χωρών στη γειτονιά της Ευρώπης. Στη Βουλγαρία απόδοση 0,649 δίνουν τα επταετή ομόλογα, όχι τα εξάμηνα. Στην Κύπρο, μια αντίστοιχη απόδοση εξασφαλίζεται μέσω τριετών ομολόγων (0,770%), στην Ιταλία τα εξάμηνα έντονα έχουν απόδοση 0,139% και στο Βέλγιο -0,647%. Ας μην κάνουμε συγκρίσεις με Γαλλία (0,14% η δεκαετία και -0,819 το εξάμηνο) ή με τη Γερμανία (0,864% η τριακονταετία!). Κατά τα λοιπά επιστρέψαμε στην κανονικότητα.
Για τις αγορές από πού πάνε;
Τα περί επιστροφής στην κανονικότητα με τα οποία μας είχε φλομώσει η κυβέρνηση, δεν βγήκαν στο ελάχιστο όσον αφορά στις αγορές. Από το Μνημόνιο βγήκαμε, στις αγορές δεν επιστρέψαμε, αλλά επειδή εκλογές χωρίς εκδόσεις ομολόγων – για να υπάρχει ένα στόρι «κανονικότητας» – δεν γίνονται, παίζει πολύ έντονα το σενάριο το πρώτο τρίμηνο να γίνει προσπάθεια εξόδου ακόμα και για τα μάτια του κόσμου.
Βλέπω (στη μαγική μου σφαίρα) τον Δημήτρη Τσάκωνα του ΟΔΔΗΧ να ψάχνει παραθυράκι ευκαιρίας για να κάνει μια έκδοση ομολόγου όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αμα κάτσει. Σε κάθε περίπτωση, ούτως ή άλλως, ο ΟΔΔΗΧ είναι καλυμμένος. Ανακοίνωσε ότι εντός του 2019 ή θα βγάλει ομόλογα 3 δισ. ευρώ ή θα βγάλει ομόλογα 5 δισ. ευρώ ή θα βγάλει ομόλογα 7 δισ. ευρώ και αντιστοίχως ή θα βάλει χέρι στο μαξιλαράκι διαθεσίμων 5 δισ. ευρώ ή στο καλύτερο σενάριο 1,1 δισ. ευρώ. Είναι αυτό που λέμε απλά «ή θα βρέξει ή θα χιονίσει ή καλό καιρό θα κάνει»…
Τέλος εποχής
Μία και μόνη περίπτωση υπήρχε μέχρι τώρα να πληρώνεται κάποιος εργαζόμενος νομίμως από τον εργοδότη του, χωρίς ασφαλιστικές εισφορές, πάει και αυτή η «τρύπα». Την έκλεισε, με χαρακτηριστική καθυστέρηση η αλήθεια είναι δεδομένου ότι η διάταξη ισχύει από το 2017, ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης Τάσος Πετρόπουλος. Υπέγραψε την απόφαση με την οποία από την 1η Ιανουαρίου 2019 όσοι αμείβονται με τίτλους κτήσης (πρώην απόδειξη επαγγελματικής δαπάνης) θα επιβαρύνονται με ασφαλιστικές εισφορές 13,33% για κύρια σύνταξη και 6,95% για υγειονομική περίθαλψη επί της καθαρής αξίας του παραστατικού μετά την αφαίρεση του αναλογούντος φόρου και άλλων επιβαρύνσεων. Οι εισφορές βαρύνουν τον αμειβόμενο με παραστατικό παρεχόμενων υπηρεσιών και αποδίδονται στον ΕΦΚΑ από τον εκδότη.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά έχω να παρατηρήσω πως μετά τη δραστική μείωση των «μπλοκάκηδων» από όταν μπήκαν οι εφιαλτικές εισφορές, εφεξής είδος προς εξαφάνιση θα αποτελέσουν και οι αποδείξεις δαπάνης. Κι αν αυτό συνέβαινε προς όφελος της νόμιμης εργασίας θα ήταν θετικό. Μαθαίνω πως η μαύρη εργασία ανθεί εκ νέου.
Πιο κοντά οι επιστροφές των δώρων
Ολο και πιο κοντά έρχεται η επαναχορήγηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και του επιδόματος αδείας στους δημοσίους υπαλλήλους και τους ενστόλους.
Ο εργατολόγος και πρόεδρος του ΕΝΥΠΕΚΚ Αλέξης Μητρόπουλος έκανε γνωστό ότι δημοσιεύθηκαν οι 10 πολυαναμενόμενες αποφάσεις του ΣτΕ του έκτου τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, που κρίνουν αντισυνταγματικές τις διατάξεις του νόμου 4093/12, με τις οποίες καταργήθηκαν τα δώρα και το επίδομα.
Σύμφωνα με το σκεπτικό των αποφάσεων αυτών οι διατάξεις του νόμου «στερούν παρανόμως αναγκαίο τμήμα του μισθού (περιουσιακό στοιχείο) από τους δημοσίους υπαλλήλους και τους ενστόλους, αφού με αυτόν τον τρόπο στερούν τη δυνατότητα αξιοπρεπούς διαβίωσης των ιδίων και των οικογενειών τους».
Βέβαια τον τελικό λόγο θα έχει η Ολομέλεια του ΣτΕ.
