Είναι εντελώς λογικό εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ να αναστοχάζονται το εμπάργκο στον Σκάι. Εκλογές μόνον με Βαξεβάνη και Καψώχα, δεν βγαίνουν. Ενα ευρύτερο τηλεοπτικό σούρτα φέρτα θα διευκόλυνε αφάνταστα τους υποψηφίους να ανανεώσουν την αναγνωρισιμότητά τους τώρα που λιγόστεψαν οι εκλόγιμες θέσεις και μια κάπως πιο «σοσιαλδημοκρατική» περαντζάδα όλο και κάτι θα προσέδιδε στο διαλείπον ποσοστό παρηγοριάς. Το ίδιο θα ίσχυε και για το εμπάργκο της ΝΔ προς την ΕΡΤ, αν υποθέσουμε ότι η κάτω της μονάδας τηλεθέαση αποτελεί δέλεαρ για ένα κόμμα που περνιέται ήδη για κυβέρνηση.

Προσοχή: η παραπάνω παράγραφος είναι προϊόν μυθοπλασίας και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα, εάν βεβαίως λογαριάζεται σαν πραγματικότητα το παραμύθι που ακούστηκε, εξαφανίζοντας αυθημερόν από τον δημοσιογραφικό σχολιασμό «το γεγονός», δηλαδή την έκρηξη στον Σκάι. Ενα «αγαπάτε αλλήλους» πλανιέται πάνω από τη χώρα και σαν αιθαλομίχλη κουκουλώνει τα πάντα, κάθε που η πρώτη-φορά-αριστερά έρχεται αντιμέτωπη με τα χάλια της. Ποιον εξυπηρετεί η αυτόματη μετάλλαξη των ψυχραιμοτέρων σε θεούσες του δημόσιου λόγου; Δεν ξέρω σε ποιον θεό λογοδοτεί ο καθένας το βράδυ, όταν μείνει μόνος με το μαξιλάρι του. Το πιο πιθανόν είναι να λογοδοτεί σε θεούς και φόβους νηπιακούς, σε ψυχικές επιλογές πανάρχαιες και σε εξιδανικεύσεις που δεν αντέχουν στο φως της ημέρας. Μόνον που το άλλο πρωί δεν θα περάσει ο γαλατάς ούτε το σχολικό αλλά η δρεπανηφόρος πραγματικότητα που ζητάει επειγόντως λύσεις. Ή που θα τις βρεις ή που θα σε κάνει φέτες.

Η παραπάνω παράγραφος είναι προϊόν απελπισίας και μόνον ως τέτοια θα ήθελα να διαβαστεί. Για το θαύμα των ημερών που μετέτρεψε τα σπασμένα γυαλιά και τον κρατήρα από σκυρόδεμα σε φάτνη των αλόγων. Μαλακιά, ζεστή, νανουριστική, αχυρένια σαν τις προθέσεις της. Λες και δεν έχει η ΕΡΤ ρεπόρτερ διαπιστευμένους στη ΝΔ, λες και μας λείπουν από τον Σκάι οι λεπτομερέστατες ανταποκρίσεις από την παραμικρή κίνηση στα έγκατα του ΣΥΡΙΖΑ. Λες και η δημοσιογραφία δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά της ακόμα και εν μέσω καβγατζήδων. Λες και χρειάζεται πανελίστες και φωτογενείς φωνακλάδες, αρκεί να γράφουν καλά στο σπασμένο γυαλί.