Πολλές φορές παρατηρούμε πράξεις ή ακούμε φράσεις που μας ξενίζουν και τείνουμε να τις χαρακτηρίσουμε ανόητες, ακατανόητες, γελοίες ή απλώς παράξενες. Ομως, συχνά αυτές οι πράξεις και φράσεις αποκτούν την πραγματική τους σημασία αν εξεταστούν ως μέρη ενός συνόλου, του οποίου τις επιδιώξεις μπορούν να αποκαλύψουν. Αυτό ισχύει για πολλούς υπουργούς, πρώην και νυν, της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, των οποίων οι φράσεις και οι πράξεις αποκαλύπτουν την πραγματική της ατζέντα.

Ιδού, λοιπόν, μερικά αποκαλυπτικά λεκτικά μαργαριτάρια.

– Μπαλτάς: Η αριστεία είναι ρετσινιά.

– Φίλης – Αναγνωστοπούλου: Οι καταλήψεις αιθουσών, γραφείων και εργαστηρίων στα πανεπιστήμια δεν είναι παράνομες πράξεις.

– Γαβρόγλου: Η αξιολόγηση του έργου των καθηγητών δεν χρειάζεται. Αντ’ αυτής  είναι αρκετή η αυτοαξιολόγηση, όπου ο καθένας βάζει στον εαυτό του ό,τι βαθμό θέλει.

– Τασία Χριστοδουλοπούλου: Οι παράνομοι μετανάστες βγήκαν στην Πλατεία Ομονοίας για να λιαστούν.

– Ζουράρις: Ο Φιντέλ Κάστρο δεν ήταν δικτάτορας. Το πολίτευμα της Κούβας είναι άμεση δημοκρατία και συνεπώς δεν χρειάζονται εκλογές.

– Δραγασάκης: Αφήστε τους. Δεν πειράζει, δικά μας παιδιά είναι (για τους αναρχικούς που διέκοψαν την ομιλία του).

– Κατρούγκαλος: Μερικοί εκφράζονται με λόγια και άλλοι με πράξεις, ασκώντας το συνταγματικό δικαίωμα της διαμαρτυρίας (όταν κουκουλοφόροι εκτόξευσαν τούρτα εναντίον του πρύτανη του Πολυτεχνείου της Κρήτης).

– Καμμένος: Τηλεφωνικές επικοινωνίες με ισοβίτη για λαθρέμπορο ναρκωτικών.

– Παπαγγελόπουλος: Αποφυλακίζει με τον νόμο του δύο χιλιάδες εγκληματίες, που τώρα συνεχίζουν την εγκληματική τους δράση.

– Πολάκης: Θα κερδίσουμε τις εκλογές αν βάλουμε κάποιους φυλακή.

– Βερναρδάκης: Η Κεντρική Τράπεζα οφείλει να σέβεται και να εφαρμόζει τη γραμμή της κυβέρνησης.

Τα παραπάνω δείχνουν τον τρόπο σκέψης και τη φιλοσοφία της κυβέρνησης. Τώρα, ως προς την καθημερινή ζωή:

– Ο Ρουβίκωνας δρα κατά βούληση, απολύτως ελεύθερος, ανενόχλητος και προστατευμένος, και μπορεί να αναστατώνει τη Βουλή, τις δημόσιες υπηρεσίες, τις ξένες πρεσβείες και όπου αλλού τον οδηγήσει η έμπνευσή του.

– Τα πεζοδρόμια της Αθήνας έχουν γίνει λαϊκές αγορές παράνομων μεταναστών με παράνομα εμπορεύματα.

– Οι μολότοφ πέφτουν βροχή με διάφορες ευκαιρίες, χωρίς ποτέ να συλλαμβάνονται οι εκσφενδονίζοντες κουκουλοφόροι.

– Πανεπιστήμια και γειτονιές της Αθήνας έχουν γίνει στέκια εμπόρων ναρκωτικών και τοξικομανών, οι οποίοι δρουν ανενόχλητοι.

– Οι κακοποιοί κάνουν χρυσές δουλειές με τζίρο 153.225 πάσης φύσεως εγκλημάτων, μόνο για το 2017.

– Οι επιθέσεις εναντίον αστικών λεωφορείων και περιπολικών της Αστυνομίας (!) δεν αποτελούν πλέον πρωτοτυπία.

– Οι επιθέσεις αγνώστων σε γραφεία πολιτικών κομμάτων δεν προξενούν πλέον εντύπωση.

Τα παραπάνω, με εξαίρεση τον Ρουβίκωνα που είναι συριζαϊκή πατέντα, υπήρχαν και στην προ ΣΥΡΙΖΑ περίοδο, όχι όμως σε τέτοια έκταση και όχι με τη σημερινή ανοχή.

Τα παραπάνω οδηγούν στη σκέψη ότι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την ιδεολογία που καλλιεργεί, με τις πράξεις της και με την αδράνεια που επιδεικνύει όταν πρέπει να δράσει, ενθαρρύνει την αναξιοκρατία, την αυθαιρεσία και την παραβατικότητα, δημιουργεί σύγχυση για το τι ισχύει και τι όχι, καλλιεργεί την ιδέα ότι όλα είναι, αν όχι παραδεκτά, ανεκτά χωρίς τιμωρία, ότι δεν υπάρχουν αξίες που πρέπει να σεβόμαστε, ότι το ψέμα και η αλήθεια είναι το ίδιο πράγμα.  Ετσι, αργά και με ύπουλο τρόπο, οι πολίτες οδηγούνται σε παραίτηση από την πολιτική ζωή, σε αδιαφορία για τα κοινά και σε μηδενισμό και απόρριψη των πάντων.

Ο αναγνώστης μπορεί να αναρωτηθεί: Γιατί η κυβέρνηση να ευνοεί αυτή την εξέλιξη και να ενθαρρύνει τέτοιες τάσεις; Δεν γνωρίζω τι έχουν στο μυαλό τους οι κυβερνώντες, μπορώ όμως να σκεφτώ τρεις λόγους. Πρώτον, έτσι σκέφτονται, αυτή είναι η ιδεολογία τους. Δεύτερον, δεν έχουν ορθή κρίση και είναι ανίκανοι. Τρίτον, επειδή πιστεύουν ότι μέσα σε τέτοιο κλίμα πολιτικής και κοινωνικής απαξίωσης μπορούν να επιβιώσουν.

Ο Θεόδωρος Λιανός είναι ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών