ΤΑ ΝΕΑ

Το είπε μια αμερικανίδα συγγραφέας και δεν αφορά φυσικά μόνο εκείνη ούτε μόνο την Αμερική. Επί τέσσερα χρόνια ξυπνούσε κάθε πρωί κι αισθανόταν να κατεβαίνει πάνω της ένα μαύρο σύννεφο. «Θεέ μου» έλεγε «εξελέγη πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ!» Επί τέσσερα χρόνια ένιωθε άγχος, αναστάτωση και οργή. Τώρα είναι ήρεμη. Η παρένθεση τελείωσε. Κι αν η χώρα, όπως όλος ο πλανήτης, ταλαιπωρείται από μια υγειονομική αντικανονικότητα, η πολιτική κανονικότητα έχει επιστρέψει.

Τα προηγούμενα χρόνια, οι σημερινοί τριαντάρηδες θεωρήθηκαν η «χαμένη γενιά» της κρίσης. Ειδικά οι νεότεροι της ηλικιακής ομάδας είδαν την κοινωνία και την οικονομία στην οποία ενηλικιώθηκαν να αλλάζει ραγδαία, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Οταν έφτασε η ώρα να σταθούν στα πόδια τους, ήρθε η πανδημία και ενίσχυσε την απογοήτευση. Εχουν κι εκείνοι τις ευθύνες τους: εθίστηκαν στο ντάντεμα από τα πολιτικά κόμματα και πολύ συχνά επέλεξαν να βλέπουν το δέντρο αντί για το δάσος.

Το μενού του γεύματος εργασίας του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννη Στουρνάρα, χθες το μεσημέρι, είχε ως κύριο πιάτο την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος της χώρας καθώς και το σχέδιο «Ηρακλής ΙΙ».

Είναι κοινά παραδεκτό πως με τη νέα προεδρία των ΗΠΑ κάτι έχει ήδη αλλάξει ριζικά. Η αναγνώριση - λεκτικά ακριβής στη διατύπωσή της - της Γενοκτονίας των Αρμενίων, από τον Τζο Μπάιντεν, είναι μια πράξη που εκκινεί μια νέα συνολική θεώρηση και όχι μόνο γεωπολιτική.

Την τελευταία εικοσαετία παρουσιάστηκαν πολλές ευκαιρίες για την επίλυση του Κυπριακού. Και χάθηκαν όλες, με τις ευθύνες να βαραίνουν τόσο την τουρκοκυπριακή όσο και την ελληνοκυπριακή πλευρά. Τη Μεγάλη Τρίτη, με την άτυπη πενταμερή διάσκεψη που θα συγκληθεί από τον ΟΗΕ στη Γενεύη, θα υπάρξει μια ακόμη ευκαιρία, ενδεχομένως η τελευταία. Δεν πρέπει να χαθεί κι αυτή.

Το πράσινο φως από τη Γερμανία για την επικύρωση του σχεδίου της ΕΕ για την ανάκαμψη στη μετά Covid εποχή είναι ίσως η καλύτερη είδηση των ημερών. Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου διαμορφώνει και χαράζει έναν διάδρομο στην ΕΕ και σηματοδοτεί την απελευθέρωση πόρων και χρημάτων έστω και με τη μορφή άμεσων προκαταβολών για τα μέλη - κράτη.

Το Πάσχα του 2020 ήταν πολλοί εκείνοι που, προσπαθώντας να οπλιστούν με υπομονή, υπόσχονταν στον εαυτό τους πως του χρόνου το τραπέζι θα ήταν πολυπληθές και το γλέντι τρικούβερτο.

Οι σοσιαλδημοκράτες οικονομολόγοι δεν κουράζονται να το επαναλαμβάνουν: οι μεγάλες δημόσιες επενδύσεις είναι αναγκαίες όχι μόνο γιατί δημιουργούν υποδομές και θέσεις εργασίας, αλλά κι επειδή προκαλούν παράλληλα ένα κύμα ιδιωτικών επενδύσεων γύρω τους - συμβάλλοντας έτσι στην πολυπόθητη ανάπτυξη. Το παράδειγμα που αναφέρει συχνά ένας πρώην κεντροαριστερός τσάρος της ελληνικής οικονομίας είναι εκείνο του εκσυγχρονισμού του λιμανιού σε ένα νησί για να εξηγήσει την ευεργετική τους επίδραση μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Οταν το κράτος φροντίσει τα πλοία να το προσεγγίζουν χωρίς προβλήματα, οι ιδιώτες θα ρίξουν εκεί χρήμα προκειμένου να αναπτυχθούν οι σχετικοί με τον τουρισμό κλάδοι. Αρα, η προσέλκυση επισκεπτών καθίσταται ευκολότερη κι έτσι η τοπική οικονομία ανθεί.

Το τελευταίο μίλι για την άρση της περιπέτειας με την πανδημία φαίνεται πως διαρκεί πολύ, αλλά είναι και το πιο κρίσιμο. Ολα μπορούν εξάλλου να ανατραπούν την τελευταία στιγμή και η δημόσια Υγεία, και άρα η ίδια η ζωή μας, να δυναμιτιστεί με απρόβλεπτες συνέπειες. Κι όμως, τώρα, εργαλεία και όπλα έχουμε.

O ελληνοτουρκικός διάλογος ήταν ανέκαθεν ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Προσκρούει σε σημαντικές, χρόνιες και δυσεπίλυτες διαφορές. Παρεμποδίζεται από την αμοιβαία δυσπιστία και καχυποψία. Σκοντάφτει και στις προτεραιότητες της κάθε πλευράς: η Ελλάδα δείχνει τις συνθήκες, η Τουρκία τα drones της. Ο διάλογος γίνεται ακόμη πιο δύσκολος όταν οι διαφωνίες, που είθισται να συζητούνται πίσω από […]

Από την αρχή της προκαταρκτικής έρευνας για τον Νίκο Παππά και τον διαγωνισμό των τηλεοπτικών αδειών που διεξήγαγε η προηγούμενη κυβέρνηση (και κρίθηκε αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας), ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε να υπερασπιστεί τις επιλογές του πρώην υπουργού Επικρατείας. Δεν έκανε μόνο αυτό - τα στελέχη του κόμματος φώναξαν πως ο Παππάς στοχοποιείται και πως το θέμα ανακύπτει εκδικητικά, γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να τα βάλει με τη διαπλοκή.

Ενας πρώην υπουργός Δικαιοσύνης υποστηρίζει δημοσίως ότι η κυβέρνηση της οποίας υπήρξε μέλος επέσπευσε  με δόλο την επικύρωση ενός νέου Ποινικού Κώδικα προκειμένου να ωφεληθούν ορισμένοι κατηγορούμενοι από τη μετατροπή της δωροδοκίας από κακούργημα σε πλημμέλημα, κι έτσι να μπουν κάποιες υποθέσεις στο αρχείο προεκλογικά.

Από χθες έχουμε ένα πολύτιμο κεκτημένο. Το άνοιγμα του λιανεμπορίου που προηγήθηκε και το άνοιγμα των λυκείων που ακολούθησε θα μπορούσαν να είναι ένας οδηγός επανεκκίνησης των καθημερινών μας δραστηριοτήτων. Το self-test, παράλληλα με την πάντα πιστή τήρηση των υγειονομικών μέτρων, είναι ένας καλός μπούσουλας για να οδεύσουμε με ασφάλεια και προσεkτικά βήματα σε μια καθημερινότητα, όπως τη γνωρίζαμε. Βεβαίως η επιδημιολογική επιτήρηση πρέπει να συνεχιστεί.

Η πρώτη φωτογραφία των δύο εκτελεστών του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ από κάμερα ασφαλείας κοντά στο σημείο της στυγερής δολοφονίας του έχει ήδη δοθεί στη δημοσιότητα - μόλις δύο μέρες μετά το περιστατικό. Μία μέρα ύστερα από αυτό ο Πρωθυπουργός είχε ήδη σπεύσει να καλέσει τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη στο Μέγαρο Μαξίμου για να του ζητήσει τη γρήγορη εξιχνίαση της υπόθεσης - η οποία έχει σοκάρει, όπως ο ίδιος είπε, όλη την ελληνική κοινωνία και έχει κάνει τον γύρο των διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Θα είναι το δεύτερο Πάσχα υπό καθεστώς πανδημίας. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για έναν λαό όπως ο δικός μας που έχει συνυφασμένες αυτές τις ημέρες με τη μετακίνησή του στα πάτρια εδάφη, με τα έθιμα και την εορτή στην ύπαιθρο.

Πριν από έναν χρόνο, μαζί με την πανδημία, ήρθε η ώρα για ανασκόπηση. Στην Ελλάδα ίσως την είχαμε ανάγκη λίγο παραπάνω - τα προηγούμενα δέκα χρόνια ήταν γεμάτα πυκνά γεγονότα και εναλλαγές που βρίσκει κανείς σε πολιτικό θρίλερ. Και ενώ όλα όσα βιώσαμε την περίοδο της οικονομικής κρίσης μπορούν να ξαναδιαβαστούν ως ιστορία, μια από τις μαύρες σελίδες της δεν επιτρέπει την αποστασιοποίηση που απαιτείται. Στις 5 Μαΐου του 2010 η ελληνική κοινωνία σταμάτησε να είναι άμοιρη ευθυνών. Για τον άδικο θάνατο των τριών εργαζομένων στη Μαρφίν, εγκλωβισμένων σε ένα κτίριο που καιγόταν εν μέσω διαδήλωσης, δεν τιμωρήθηκε κανείς.

H ανησυχία είναι εύλογη. Το εμβόλιο της AstraZeneca ξεκίνησε από την αρχή στραβά, μ' εκείνη τη σύγχυση γύρω από τη μισή δόση. Ακολούθησαν οι συγκρούσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ο πόλεμος των δηλώσεων, το μπλόκο στις εξαγωγές. Και τώρα έρχεται η υπόθεση των θρομβώσεων που, όπως όλα δείχνουν, συνδέονται για κάποιον άγνωστο λόγο με το συγκεκριμένο εμβόλιο.

Οταν συχνά οι διεθνολόγοι εδώ κάνουν λόγο για αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, συμπεριλαμβάνουν τις παλινωδίες του Ερντογάν, αλλά πάντα με βάση την προκλητική στάση και την ευρύτερη επιδίωξή του να μετατρέψει τη χώρα του σε περιφερειακή δύναμη που θα «παίζει» με όλους τους πόλους.

Κάτι κινείται σε επίπεδο κράτους και μεταρρυθμίσεων και αυτό μας κάνει αισιόδοξους για το επόμενο διάστημα. Δύο ειδήσεις των ημερών μάς το πιστοποιούν, από διαφορετικούς δρόμους αλλά με την ίδια στόχευση: την καλύτερη ατομική και συλλογική ζωή και ποιότητά της.

Ο συλλογισμός είναι ενστικτώδης και, σε έναν βαθμό, λογικός. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ακολουθεί τα τελευταία χρόνια μια προκλητική στάση απέναντι στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ενώ γίνεται όλο και πιο αυταρχικός απέναντι στον ίδιο του τον λαό, καταπατώντας τα ανθρώπινα δικαιώματα και διώκοντας όποιον διαφωνεί μαζί του.

Αν η πανδημία ήταν κανονικός πόλεμος, οι υγειονομικοί θα ήταν η πιο σημαντική γραμμή άμυνας. Στη δική τους νίκη θα στηριζόταν η έκβαση της μάχης. Και βέβαια εκείνοι θα υπέφεραν τις μεγαλύτερες απώλειες.

Ακόμη και οι πιο συγκρατημένοι μπορούν - διατηρώντας φυσικά τις επιφυλάξεις τους για επιμέρους λεπτομέρειες - να συμφωνήσουν ότι οι σχέσεις Ελλάδας και ΗΠΑ δεν έχουν βρεθεί σε καλύτερο σημείο τα τελευταία χρόνια από αυτό στο οποίο βρίσκονται σήμερα.

Στο χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο παρουσιάστηκε το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης. Το κείμενο, δηλαδή, που θα κατατεθεί στην Κομισιόν προκειμένου να εκταμιευθούν τα 32 δισ. ευρώ τα οποία μας αναλογούν από το Ταμείο Ανάκαμψης

Ο πολλαπλασιασμός των εμβολιασμών το επόμενο διάστημα, με την προσθήκη και άλλων εμβολίων στο φαρμακευτικό μας οπλοστάσιο, επιτρέπει την ελπίδα ότι το Πάσχα θα μπορέσουμε να κινηθούμε με περισσότερη ελευθερία.

Η χθεσινή παρέλαση δεν ήταν ακριβώς όπως την είχαν φανταστεί οι διοργανωτές της. Το τελετουργικό - προσαρμοσμένο φυσικά στις απαιτήσεις της πανδημίας - μπορεί να τηρήθηκε μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια, αλλά απουσίαζαν από τους δρόμους οι θεατές.

Τα μαθήματα Ιστορίας είναι από μόνα τους συναρπαστικά και πολύτιμα, ιδιαίτερα όταν φωτίζουν αθέατες πλευρές, διαλύουν κλισέ, ανατρέπουν μύθους. Είναι αναγκαία όμως και για έναν επιπλέον λόγο: επειδή διευκολύνουν τη σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν, επιτρέποντας τον σχεδιασμό με καλύτερους όρους του μέλλοντος. Και οδηγούν έτσι σε μια διαρκή ανανέωση της εθνικής αυτογνωσίας.

Είναι μια μάχη αλλά πάμε με προσδοκίες. Είναι μια διαπραγμάτευση αλλά ευελπιστούμε στο καλύτερο. Και γίνεται σε μια κομβική στιγμή όπου οι γεωπολιτικές ισορροπίες ανασυντίθενται. Για τη Σύνοδο Κορυφής ο λόγος και τα προσεκτικά βήματα που οφείλει να ακολουθήσει η χώρα μας. Συν τοις άλλοις και πάνω σε μια ιστορική επέτειο για την παλιγγενεσία μας.

Η έκκληση του υπουργού Υγείας προς τους ιδιώτες γιατρούς να συνδράμουν την εθνική προσπάθεια στην κορύφωση του τρίτου κύματος της πανδημίας έγινε σε δραματικούς τόνους.

Για κάποιους πολιτικούς παρατηρητές, η διαφαινόμενη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων είναι ξαφνική και απροσδόκητη. Για κάποιους άλλους, είναι προσχηματική και σύντομα θα διαψευστεί.

Η μία μετά την άλλη, όλο και περισσότερες χώρες της Ευρώπης, αναστέλλουν τη χορήγηση του εμβολίου της AstraZeneca. Οσο καθησυχαστικοί κι αν είναι οι οργανισμοί υγείας για την ασφάλειά του, τονίζοντας επανειλημμένα πως οι ενέργειες των χωρών της ΕΕ είναι προληπτικές, η αμφιβολία μπήκε εκ νέου στο μυαλό των πολιτών. Κι αυτό μόνο πισωγύρισμα μπορεί να θεωρηθεί, καθώς τη στιγμή που η εμπιστοσύνη στα εμβόλια είχε ανέβει και το ποσοστό των αρνητών είχε περιοριστεί σημαντικά οι θιασώτες των θεωριών συνωμοσίας βρίσκουν πάλι ευκαιρία να σπείρουν ψευδοεπιστημονικές ανακρίβειες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πόσο κοστίζει μια σερπαντίνα; Λίγα ευρώ είναι αρκετά για να γεμίσει μια πλατεία με πεταμένο χαρτοπόλεμο. Τόσα χρειάστηκαν στην Ξάνθη για να ζήσουν το χαμένο καρναβάλι, με την ανοχή του δήμου. Τα αποκριάτικα πάρτι εν μέσω κορωνοϊού, περισσότερο ή λιγότερο κρυφά, ήταν μια φτηνή επιλογή χαλάρωσης, αλλά και τεράστιας ανευθυνότητας.

Αυτές τις ημέρες κλείνουμε έναν χρόνο από εκείνο το πρώτο διάγγελμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, από τη στιγμή που κάποιος (άγνωστος, τότε) λοιμωξιολόγος στήθηκε μπροστά στις κάμερες και ανακοίνωσε πως πρέπει να μείνουμε σπίτι για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και αυτούς που αγαπάμε. Για κάτι παραπάνω από έναν μήνα, η ελληνική κοινωνία εξέπληξε και τον πιο μεγάλο επικριτή της. Οχι μόνο τα μέτρα έτυχαν καθολικής αποδοχής, αλλά το Εθνικό Σύστημα Υγείας, με την προσπάθεια όλων, κατάφερε να σταθεί στα πόδια του. Το διάλειμμα του καλοκαιριού άλλαξε τα πράγματα: βρισκόμαστε σε συνεχόμενο λοκντάουν από τον περασμένο Νοέμβριο, με μικρές ανάσες για το λιανεμπόριο και τα σχολεία. Η εστίαση συνεχίζει να λειτουργεί με παραδόσεις στο σπίτι.

Αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία! Η έκκληση του Πρωθυπουργού προς τους νέους «που είναι προορισμένοι να δημιουργούν και όχι να καταστρέφουν» συνοδεύτηκε από την υπενθύμιση πως βρίσκεται στη θέση αυτή για να εγγυηθεί «την ενότητα, την ασφάλεια και την ευημερία όλων των Ελλήνων» και από τη δέσμευση πως δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να μας διχάσει.