Νιάρχος Θανάσης Θ

Γιατί άραγε η Βασιλική Ηλιοπούλου επιλέγει ως τίτλο του βιβλίου της (ένα σύνολο δεκαεπτά διηγημάτων) έναν τίτλο όπως «Το τέρας στο μετρό» και έναν υπότιτλο όπως «Μικρές και μικρότερες ιστορίες με τέρατα», αφού με τα ίδια της τα διηγήματα αιφνιδιάζει πολύ επαγωγότερα και αποκαλυπτικότερα, σε σχέση με τον τίτλο και τον υπότιτλο, που επιπλέον μάλλον […]

Οποιοσδήποτε γράφει για μια φωτογραφία, όταν βέβαια την έχει επιλέξει ο ίδιος, σίγουρα θα ανακαλύψει στο «διάβασμά» της στοιχεία του προσωπικού του προβληματισμού ή και ακόμη της βαθύτερης καλλιτεχνικής ιδιοσυγκρασίας του. Δεν θα αποτελούσε εξαίρεση ο λαμπρός πεζογράφος και μεταφραστής Αχιλλέας Κυριακίδης που εκτός από θεωρητικά τεκμηριωμένος πάνω σ’ ένα ευαίσθητο «θέμα» αποδεικνύεται και τρυφερά […]

Κάθε συνέντευξη έχει την ιδιαιτερότητά της, κάτι που δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί εξαιρετικά ευχάριστο αφού, έτσι ή αλλιώς, μαθαίνει κανείς πολλά και διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα. Και η πρώην υπουργός Αννα Διαμαντοπούλου και ο σεφ Λευτέρης Λαζάρου συνιστούν στον συνδυασμό τους ένα είδος μιας πολύ προωθημένης ιδιαιτερότητας και δεν παύουν να εκπλήσσουν ευάρεστα και […]

Αν παραμένει συγκλονιστικά ανατριχιαστικό το κείμενο της ποιήτριας Κρυστάλλης Γλυνιαδάκη, δεν είναι μόνο για τις απίθανες διαδρομές των ανθρώπων που οι ζωές τους συμπλέκονται μ’ έναν κυριολεκτικά μυθιστορηματικό τρόπο. Ζάκυνθος, Οξυά Κονίτσης, Αξάρι, Ανατολία, Πάτρα, Αίγυπτος, Μασσαλία, Ουγγαρία. Είναι κυρίως το βιολί που έπαιζε ο παππούς Παντελής Κυπαρίσσης, όταν πήγαινε βόλτα με τη βάρκα τη […]

Τέλλος Φίλης Το έσχατο έρμα Εκδ. Πόλις, 2018, σελ. 61 Τιμή: 10 ευρώ Δεν είναι η Ανω Πόλη, η Αγίου Δημητρίου, η Τσιμισκή, η Πορτάρα, η Ροτόντα, η Πλατεία Διοικητηρίου και η ρητή αναφορά της Θεσσαλονίκης με το περίφημο κουλούρι της, που κάνουν τα ποιήματα του Τέλλου Φίλη «Το έσχατο έρμα», αν και με προσδιορισμένο […]

Αν θα αναρωτιόταν κανείς πώς θα ήταν δυνατόν θυμωμένος ή αγανακτισμένος να διατηρεί στην έκφρασή του μια συγκράτηση και μια ευγένεια, αναμφισβήτητα θα του σύστηνες να διαβάσει τη συνομιλία του Νίκου Δένδια με τον Δημήτρη Νανόπουλο. Αν μάλιστα αναλογιζόταν τι έχει ακούσει και διαβάσει, εδώ στον τόπο μας, σε σχέση με τα θέματα που ανακινούν […]

Τι είναι αυτό που κάνει να διαβάζεται ως ένα συγκλονιστικό ανάγνωσμα το «Ημερολόγιο ενός συνθέτη (1982-2012)» του Χάρη Βρόντου ακόμη κι αν μισογνωρίζει ή αγνοεί κανείς παντελώς –όπως μπορεί να συμβαίνει και το ακριβώς αντίθετο –ονόματα ή τα ίδια τα πρόσωπα που τα φέρουν, γεγονότα και καταστάσεις ώστε ακόμη κι όταν μνημονεύονται ή σχολιάζονται με […]

Είναι συγκλονιστικές οι διαδρομές των ανθρώπων μέσα στον κόσμο αλλά και των αντικειμένων. Κι αν διατηρούσε κανείς την ελάχιστη αμφιβολία, θα του τη διέλυε το σημερινό κείμενο του διδάκτορα της νεοελληνικής φιλολογίας Κωστή Δανόπουλου, τόσο περισσότερο που ο συναρπαστικός του χαρακτήρας ενώ θα έκανε τον καθένα να πιστεύει πως διαβάζει ένα διήγημα, είναι μια πραγματική […]

Ανθρωποι της εποχής μας, με την κυριολεκτική έννοια του όρου –για διαφορετικούς βέβαια λόγους ο καθένας -, και ο Φώτης Κουβέλης και ο Γιάννης Μπέζος, είτε διαφωνούν είτε συμφωνούν πάνω στα, έτσι ή αλλιώς, ζωτικής σημασίας ερωτήματα, αυτό που δεν γίνεται να αποκρυβεί είναι μια μελαγχολία που φαίνεται να διακατέχει και τους δυο τους τόσο […]

Αν θυμηθούμε πως η εικονιζόμενη στη φωτογραφία πρωταγωνίστρια του θεάτρου Μιράντα (Μυράτ) υπήρξε κόρη της επίσης πρωταγωνίστριας Κυβέλης, συζύγου για πολλά χρόνια του Γεωργίου Παπανδρέου (τη Μιράντα την είχε αποκτήσει με τον ηθοποιό Μήτσο Μυράτ) δεν μπορείς να μη σκεφθείς την ελευθερία που απολάμβαναν καλλιτέχνες ώστε να έχουν ενεργή ανάμειξη στο ΕΑΜ αν και το […]

Χωρίς να υπάρχει κάτι κοινό στους τίτλους των έξι ποιητικών βιβλίων που έχει δημοσιεύσει μέσα σε είκοσι χρόνια ο ποιητής Βαγγέλης Χρόνης («Σύμμαχος χρόνος», «Νέοι στον Αδη», «Ενα χωνάκι θλίψη», «Η ευθύνη του Μαΐου», «Τα αγάλματα και οι ψυχές», «Το αρχαίο κεραμίδι»), κατά έναν δυσεξιχνίαστο, ταυτόχρονα όμως και ευεξήγητο τρόπο, ειδοποιείσαι για μια ατμόσφαιρα που […]

Δεν χρειάζεται να βεβαιώσεις πόσο απολαυστική θα φανταζόταν ο καθένας μια συζήτηση της Ντόρας Μπακογιάννη με την Κάτια Δανδουλάκη. Γυναίκες ανοιχτής θαλάσσης, καπετάνισσες στη δουλειά τους, όπως τις χαρακτήριζε ο αλησμόνητος ποιητής Γιάννης Κοντός, λαλίστατες, ευπρεπέστατες, χωρίς να μασάνε τα λόγια τους, τολμηρές στην πράξη και όχι στην ευκολία της θεωρίας, διαβασμένες, επιπλέον, αν θα […]

Φαντάζονται πολλοί πως μια συνέντευξη είναι αποκαλυπτική όταν οι συνεντευξιαζόμενοι μιλούν για πράγματα «ζουμερά», για πρόσωπα με τα οποία ενδέχεται να έχουν αντιδικήσει ή που κατέχουν τώρα μια θέση την οποία είχαν υπηρετήσει οι ίδιοι παλαιότερα. Οτι η σημερινή συνέντευξη για παράδειγμα θα «έλεγε πράγματα» αν η Μιμή Ντενίση αναφερόταν στον Λάκη Λαζόπουλο και ο […]

Ο προσεκτικός αναγνώστης θα έχει παρατηρήσει ότι η σειρά εξελίσσεται σε μια ζωντανή ιστορία της Ελλάδας του 20ου αιώνα. Μέσα από φωτογραφίες προσωπικές, που ανασυστήνουν την προσωπική μνήμη αλλά και το ιδιωτικό τραύμα, μαζί με την τεκμηρίωσή τους με κείμενα άλλοτε συγκινημένα και άλλοτε ακριβή στην ανάσυρση μιας χαμένης αλήθειας, πραγματοποιούν τον βαθύτερο σκοπό της […]

Αν για κάτι θα πρέπει να χαρακτηριστεί ως πολύ σημαντικό το βιβλίο της Κωνσταντίας Σωτηρίου «Φωνές από χώμα», είναι γιατί τα δώδεκα κείμενα σε σχέση με τα είκοσι τέσσερα που το συγκροτούν, αν και γραμμένα στην κυπριακή διάλεκτο (να τη χαρακτηρίσουμε καλύτερα ως ντοπιολαλιά;) με άγνωστες τις περισσότερές τους λέξεις, δεν παρουσιάζουν το παραμικρό πρόβλημα […]

Αν προκύπτει κάτι πραγματικά ουσιαστικό από τις συνεντεύξεις της σειράς «Τα ετερώνυμα έλκονται» είναι πως τόσο οι πολιτικοί όσο και οι καλλιτέχνες μπορούν να υπερασπίζονται μια διαφορετική προτεραιότητα, όμως η αντίθεση αυτή μπορεί να υπηρετείται με ένα ανώτερο εκφραστικό ήθος. Δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση το «ζεύγος» Γεννηματά – Λιγνάδη, όμως αδυνατεί να μην […]

Αξιέπαινη η προσπάθεια της Βίκης Κοσμοπούλου να συνδέσει στο βιβλίο της (που είναι μάλιστα το πρώτο) «Το τσόφλι» («δώδεκα ζεύγη πεζών», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο υπότιτλος) το τι συμβαίνει ή μάλλον τι έχει συμβεί στο Σύμπαν με την καθημερινότητα των ανθρώπων, έτσι ώστε περιστατικά και συμπεριφορές, πράξεις και παραλείψεις να αποκτήσουν μια προοπτική που να […]

Συνήθως ένα τέταρτο ή μισή ώρα πριν ανοίξει το κασετόφωνο για τη συνέντευξη, όσο δηλαδή κρατάνε οι πρώτες ρουφηξιές του καφέ, οι συστάσεις και η γνωριμία των συνομιλητών, αν δεν ξέρεις το τι πρόκειται να ειπωθεί, έχεις καταλάβει το κλίμα μέσα στο οποίο θα γίνει η συζήτηση. Και η Βίκυ Σταυροπούλου και ο Αδωνις Γεωργιάδης […]

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ουδέποτε ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα μπορούσε να κάνει τη δουλειά που κάνει ο Μάνος Ελευθερίου, αλλά πολύ περισσότερο δεν θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς τον Μάνο Ελευθερίου να ασκεί τα καθήκοντα ενός υπουργού (και τι υπουργού!). Κι ενώ τον Ευάγγελο Βενιζέλο μπορεί να τον φανταστεί κανείς να γράφει ποιήματα ή ένα […]

Ακόμη κι αν κυριολεκτούσε ο τίτλος –δεν είναι κανίβαλος αυτός που τρώει τον Ρουμάνο, αλλά κι αν τον τρώει, δεν τον τρώει μόνος του –πάλι θα αισθανόταν κανείς τον τίτλο, αν όχι ν’ αδικεί, τουλάχιστον να περιορίζει σημαντικά, την εμβέλεια του περιεχομένου του. Αλλωστε είναι τόσο ευφυής συγγραφέας ο Δημήτρης Σωτάκης που, αν πίστευε πως […]