Στην πραγματικότητα κανείς από τους τραγουδιστές που ακολουθούν δεν ερμήνευσε ένα και μόνο τραγούδι. Αλλά στο πέρασμα των χρόνων πολλοί έμειναν γνωστοί για τον τίτλο που είχε τη μεγαλύτερη απήχηση στο ακροατήριό τους
«Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς;»
Ο Θεόδωρος Άγγελος που έγραψε μία από τις μεγαλύτερες ελαφρολαϊκές επιτυχίες στη δεκαετία του 1980 φέρεται να είχε εμπνευστεί τους στίχους από το «Μονόγραμμα» του Ελύτη («Είμ’ εγώ, μ’ ακούς/ Σ’ αγαπώ, μ΄ακούς/Σε κρατώ και σε πάω και σου φορώ/Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, και μ’ ακούς»). Πάντως η δυναμική που απέκτησε ο Γιώργος Σαλαμπάσης μ’ εκείνο το «Σ’ αγαπάω μ’ ακούς» -σε μουσική Νίκου Μπαξεβάνη- σάρωσε κασέτες αυτοκινήτων, ραδιόφωνα, πειρατικούς σταθμούς και νυχτερινά κέντρα.
«Τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια»
Το 1976 ο Πόλυς (Ναπολέων) Κερμανίδης κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο «Τα πλοία πεθαίνουν στα λιμάνια». Το ομότιτλο τραγούδι γίνεται η μεγαλύτερη επιτυχία του τραγουδιστή που είχε εμφανιστεί ήδη από το 1967 με 45άρια. Το κομμάτι είχε γραφτεί από τον Γιώργο Μητσάκη και το είχε ερμηνεύσει πρώτος ο Μάνος Παπαδάκης το 1970 με τη συνοδεία της Πίτσας Παπαδοπούλου (με το πρωτότυπο πάντως να ανήκει στον Αιγύπτιο Abdel Halim Hafez). Η ενορχήστρωση του Χρήστου Κοτσώνη, πάντως, και η φωνή του Κερμανίδη έκαναν τη διαφορά. To 1977 ακολούθησε άλλη μία επιτυχία του τραγουδιστή: «Ήρθες αυτό το καλοκαίρι» από τον δίσκο «Δίνω τα ρέστα μου».
«Μες στον Πράσινο τον Μύλο»
Μπορεί στις επόμενες γενιές της Θεσσαλονίκης να έγινε γνωστό από τη Μαριώ, αλλά το τραγούδι για το ταβερνείο στις Συκιές το πρωτοείπε ο δημιουργός του, Μπάμπης Μαρκάκης (πραγματικό όνομα: Μάρκος Μπαλτόπουλος). Οι ίδιοι οι στίχοι υπονοούσαν φυσικά ότι από καφενείο το στέκι εξελίχθηκε σε μπαρμπουτιέρα:
Μες στον πράσινο το μύλο
μου τα παίρναν ταχτικά
μα τους τα `χω πάρει πίσω
από μια καλή ζαριά
Μάγκες μου, βάλτε
μπρος πίσω πάτε
να σας τα πάρω
για να ρεφάρω.
«Νόμιζα»
Είναι σίγουρο ότι αν ακούσετε σκέτο τον τίτλο και το όνομα του ερμηνευτή -Ανδρέας Τσουκαλάς- θα σπάτε πέτρες επί ώρες για να φέρετε στο μυαλό σας το τραγούδι του 1992 που θυμίζει κάτι από Κορκολή ή Μπίγαλη. Αλλά αν το βάλετε στο YouTube η ανάμνηση είναι ζήτημα δευτερολέπτων. Από τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που ένα τραγούδι ακούστηκε πολύ, αλλά στη συνέχεια χάθηκε μαζί με την εξέλιξη του τραγουδιστή.
Γιώργος Χατζαντωνίου
«Δεν θέλω τη συμπόνοια κανενός»
Ακόμα και τώρα μπορείτε να ανακαλύψετε σε διαφορετικές πλατφόρμες CD με 14 μεγάλα τραγούδια του Γιώργου Χατζηαντωνίου. Αλλά κανένα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί το «Δεν θέλω τη συμπόνοια κανενός», σε στίχους Στράτου Ατταλίδη και μουσική Άκη Πάνου. Για πολλούς ακροατές μάλιστα έχει μείνει η εντύπωση ότι στο τραγούδι αυτό ακούγεται ο Στέλιος Καζαντζίδης, καθώς όντως ο Χατζηαντωνίου φαίνεται να ανήκει σε αυτή τη «σχολή». Από τον ίδιο είχε πρωτοακουστεί και το «Τώρα κλαις, γιατί κλαις;» του Απόστολου Καλδάρα (1967), αλλά δεν είχε γνωρίσει ιδιαίτερη επιτυχία. Ίσως επειδή στην άλλη πλευρά του δίσκου 45 στροφών υπήρχε το «Πετραδάκι, πετραδάκι» των Απόστολου Καλδάρα – Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου με τον Μιχάλη Μενιδιάτη.
«Χαμένη πολιτεία»
Άπονα σε λεηλάτησαν καρδιά μου
οι τόσες οι αγάπες
και έγινες χαμένη πολιτεία
που δεν έχει πια διαβάτες…
Το 1984, όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι, η μεγάλη δυσκολία ήταν να ΜΗΝ το ακούσεις σε κασέτα, δισκοπωλείο ή λαϊκό κέντρο. Ο Γιώργος Μπουλουγουράς άφηνε τις πίστες εκείνη την εποχή για να ασχοληθεί με το στούντιο ηχοληψίας που είχε δημιουργήσει. Τότε κυκλοφόρησε και το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο «Και σου το’ λεγα καρδιά μου», στο οποίο συμπεριλαμβανόταν το μεγάλο σουξέ, σε μουσική του Γιώργου Γεωργόπουλου και στίχους του Λάκη Τσώλη.
«Με ρωτούν για την Ελένη»
Το 1978 ο Μάνος Χατζιδάκις συνεργάζεται με τον Μιχάλη Μπουρμπούλη (1939 – 2023) σε 12 λαϊκά τραγούδια, όπως τα χαρακτηρίζει ο ίδιος ο συνθέτης. Ερμηνευτής είναι ο Στέλιος Μαρκετάκης στη μοναδική δισκογραφική του παρουσία. Από εκείνο τον δίσκο το τραγούδι που ξεχώρισε ως «προμετωπίδα» είναι το «Για την Ελένη» (αν και άλλα κομμάτια αξίζουν νέα ακρόαση, όπως το «Ψηλά στην Ακροκόρινθο»):
Είκοσι χρόνια με ρωτάς ποιος πήρε την Ελένη
Μα εκείνη μόνη στο σχολειό, τον Πάρη περιμένει
Είκοσι χρόνια με ρωτάς ποιον αγαπά η Ελένη
Είναι στη Σπάρτη, στα νησιά, στην Τροία παντρεμένη
Με ρωτούν για την Ελένη
Αχ, Ελένη
Που ‘ναι εικόνα δακρυσμένη
Αχ, Ελένη
Μα εγώ δεν απαντώ
Την καρδιά μου τη σφραγίζω και την πίκρα μου κεντώ
Και τέσσερα ξένα
«It’s raining men»
Το γυναικείο δίδυμο που άκουγε στο όνομα Weather girls –δηλαδή, οι Martha Wash και Izora Armstead- είχε ξεκινήσει την καριέρα του από το 1976. Αλλά δίπλα στην επιτυχία του 1982 καμία άλλη δεν μπορούσε να σταθεί ως one-hit wonder. Όπως και να το κάνουμε, χάρη σ’ εκείνους τους στίχους «για πρώτη φορά στην Ιστορία θα έβρεχε άνδρες». Τα eighties στα καλύτερά τους.
«Macarena»
Οι Los Del Rio, το ντουέτο από την Ανδαλουσία, έγιναν πασίγνωστοι το 1994 με το κομμάτι που πήγαινε με όλα. Το «Macarena» των Antonio Romero Monge και Rafael Ruiz Perdigones έγινε η χορευτική της χρονιάς σε πάρτι, τηλεοπτικές εκπομπές και σόου. Κι ύστερα ξανακούστηκε και ύστερα κάποια στιγμή ξεχάστηκε.
«The eye of the tiger»
Το συγκρότημα των «Survivor» δημιουργήθηκε στο Σικάγο το 1978 από τους Τζιμ Πέτερικ και Φράνκι Σάλιβαν. Γνώρισε μεγάλη επιτυχία στη δεκαετία του 1980, παράγοντας διάφορα σινγκλ που κατέληγαν στα τσαρτ, αλλά κανένα δεν άφησε βαθύτερο αποτύπωμα από το «Eye of the Tiger», μέρος του σάουντρακ της ταινίας Ρόκι 3: ο θρίαμβος. Το συγκρότημα συνέχισε πάντως με κομμάτια όπως «Burning Heart», «The Search Is Over», «Is This Love», «I Can’t Hold Back».
«The final countdown»
Αντίστοιχης δυναμικής με το προηγούμενο κομμάτι η «Αντίστροφη μέτρηση» κυκλοφόρησε το 1986 από το σουηδικό συγκρότημα «Europe» και ήταν το πρώτο τους σινγκλ από το ομότιτλο άλμπουμ που ακολούθησε. Ο Τζο Τέμπεστ (πραγματικό όνομα: Γιοακίμ Λάρσον) εμπνεύστηκε μάλιστα τους στίχους από το «Space oddity» του Ντέιβιντ Μπάουι. Το κομμάτι έφτασε νούμερο 1 στα τσαρτ 25 χωρών, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου έγινε χρυσό, ενώ στις ΗΠΑ έφτασε στο Νο 8. Το εντυπωσιακό είναι πως το τραγούδι δεν γράφτηκε για να γίνει επιτυχία, αλλά ως εισαγωγή στα live του συγκροτήματος, ενώ κάποια από τα μέλη του το είχαν απορρίψει.
