Η τήξη του θαλάσσιου πάγου στην Αρκτική έχει επιβραδυνθεί δραματικά τα τελευταία 20 χρόνια, χωρίς στατιστικά σημαντική μείωση της έκτασής του από το 2005, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Το εύρημα εκπλήσσει τους επιστήμονες, καθώς οι εκπομπές CO₂ συνεχίζουν να αυξάνονται, εγκλωβίζοντας περισσότερη θερμότητα στην ατμόσφαιρα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι φυσικές διακυμάνσεις στα ωκεάνια ρεύματα έχουν περιορίσει προσωρινά την απώλεια πάγου. Ωστόσο, προειδοποιούν ότι η τήξη είναι πιθανό να επιστρέψει με διπλάσιο ρυθμό μέσα στα επόμενα 5-10 χρόνια.
Η επιβράδυνση αυτή δεν σημαίνει ότι ο πάγος της Αρκτικής ανακάμπτει. Η επιφάνεια του πάγου τον Σεπτέμβριο, όταν φτάνει στο ετήσιο ελάχιστό της, έχει μειωθεί στο μισό από το 1979, όταν ξεκίνησαν οι δορυφορικές μετρήσεις. Η κλιματική κρίση παραμένει «αδιαμφισβήτητα πραγματική», σύμφωνα με τους επιστήμονες, και η ανάγκη για άμεση δράση για την αποφυγή των χειρότερων επιπτώσεων παραμένει αμετάβλητη.
Ο δρ Μαρκ Ίνγκλαντ, επικεφαλής της μελέτης ενώ βρισκόταν στο Πανεπιστήμιο του Έξετερ, δήλωσε:
«Είναι εντυπωσιακό, δεδομένου ότι υπάρχει τρέχουσα συζήτηση για το αν η υπερθέρμανση του πλανήτη επιταχύνεται, ότι μιλάμε για επιβράδυνση. Το καλό νέο είναι ότι πριν από 10 – 15 χρόνια, όταν η απώλεια πάγου επιταχυνόταν, κάποιοι μιλούσαν για Αρκτική χωρίς πάγο πριν το 2020. Τώρα όμως η [φυσική] μεταβλητότητα έχει σχεδόν εξαλείψει την απώλεια πάγου. Μας αγόρασε λίγο χρόνο, αλλά πρόκειται για προσωρινή ανακούφιση, όταν τελειώσει, δεν είναι καλά νέα».
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Geophysical Research Letters, χρησιμοποίησε δύο διαφορετικά σύνολα δεδομένων για τα επίπεδα πάγου της Αρκτικής από το 1979 έως σήμερα. Οι επιστήμονες ανέλυσαν την επιφάνεια πάγου για κάθε μήνα του έτους και η επιβράδυνση παρατηρήθηκε σε όλες τις περιπτώσεις.
Η καθηγήτρια Τζουλιέν Στροέβε, του University College London, δήλωσε:
«Γνωρίζουμε ότι τα κλιματικά αρχεία, είτε για τις παγκόσμιες θερμοκρασίες είτε για τον πάγο, μπορεί να παραμένουν στα ίδια επίπεδα για αρκετά χρόνια λόγω της εσωτερικής κλιματικής μεταβλητότητας».
Ο καθηγητής Άντριου Σέπαρντ, του Πανεπιστημίου Northumbria, πρόσθεσε:
«Γνωρίζουμε ότι η μάζα του πάγου της Αρκτικής επίσης μειώνεται, και έτσι ακόμα κι αν η έκταση δεν μειώνεται, ο όγκος εξακολουθεί να μειώνεται. Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι από το 2010, το μέσο πάχος τον Οκτώβριο μειώνεται κατά 0,6 εκ. ανά έτος».
Ο ρυθμός αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας επιφάνειας έχει επίσης επιβραδυνθεί στο παρελθόν, πριν επανέλθει σε ταχεία άνοδο. Ένα μεγάλο φαινόμενο El Nino το 1998 ακολούθησε δεκαετία περίπου σταθερών θερμοκρασιών, γνωστό ως «η παύση». Ωστόσο, ο πλανήτης συνέχισε να συσσωρεύει θερμότητα καθ’ όλη τη διάρκεια και οι θερμοκρασίες ανέβηκαν γρήγορα στη συνέχεια.
Ο Ίνγκλαντ απέρριψε οποιαδήποτε υπόνοια ότι η επιβράδυνση του πάγου της Αρκτικής υποδηλώνει ότι η κλιματική αλλαγή δεν είναι πραγματική. «Η κλιματική αλλαγή είναι αδιαμφισβήτητα πραγματική, ανθρωπογενής και συνεχίζει να αποτελεί σοβαρή απειλή. Η θεμελιώδης επιστήμη και η επείγουσα ανάγκη για δράση παραμένουν αμετάβλητες», είπε.
«Είναι καλό να εξηγούμε στους ανθρώπους ότι [η επιβράδυνση] συμβαίνει, αλλιώς θα ακούσουν κάποιον να το χρησιμοποιεί κακόπιστα για να υπονομεύσει την πολύ σταθερή κατανόησή μας για το τι συμβαίνει με την κλιματική αλλαγή».
Πηγή: theguardian.com
