Βράδυ Σαββάτου στην Αίγινα. Εξω από τον Ναό της Αφαίας, στην πλατεία και λίγο πριν από τις 8 το βράδυ, έχουν μαζευτεί αρκετοί και παίρνουν θέση στο …μισοφέγγαρο, εκεί που βλέπεις «πιάτο» το πέλαγος. Στόχος τους; Τα κινητά, οι κάμερες καλύτερα, λες και «μιλούν». Θέλουν οι πάντες να απαθανατίσουν το ολόγιομο φεγγάρι. Ακριβώς πίσω, στέκεται ο Ναός της Αφαίας. Οι 24 από τις 34 κολώνες του είναι σε πολύ καλή κατάσταση και τα έργα στον περιβάλλοντα χώρο υπόσχονται αρκετά. «Αναβάθμιση περιβάλλοντος χώρου και φωτισμός ανάδειξης του Ναού της Αφαίας», διαβάζεις την πινακίδα που υπογράφει το υπουργείο πολιτισμού και η διεύθυνση αναστήλωσης αρχαίων μνημείων. Ο εξωτερικός διάδρομος ολοκληρώθηκε. Τα έργα προχωρούν και ασφαλώς οι ντόπιοι θα χαίρονται ιδιαίτερα με τις εξελίξεις και δη ο Σταύρος Καλαμάκης, πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Αίγινας και ένας από τους ανθρώπους  που πασχίζουν χρόνια για την Αφαία και τη βελτίωση της εικόνας του νησιού.
Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα και ας τα δούμε: ο Ναός της Αφαίας είναι ένα υπέροχο αλλά παράλληλα εγκαταλελειμμένο μνημείο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Τώρα κάτι κινείται…Το Σαββατόβραδο, 114 αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία ήταν ανοιχτοί για το κοινό που ήθελε να ζήσει μια διαφορετική βραδιά. Η Αφαία, ωστόσο, για πολλοστή φορά ξεχασμένη από όλους και κυρίως από αυτούς που θα έπρεπε να δίνουν τον τόνο. Τα ρολά κατεβασμένα. Προ ετών, είχε γίνει μια εκδήλωση αλλά , δυστυχώς, δεν επαναλήφθηκε. Και να πεις πως δεν δίνεται άδεια να ανοίξει; Μόλις τον περασμένο Οκτώβριο, είχε γίνει εκεί event με τον Σταύρο Ξαρχάκο. Τότε, οι τυχεροί απήλαυσαν μια ξεχωριστή συναυλία.
Τώρα; Γιατί αυτή η γωνιά να είναι κλειστή και εν πολλοίς, αποκλεισμένη; Σκεφθείτε πως ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος Μεσαγρού, δέκα λεπτά προτού ανατείλει το φεγγάρι, ζήτησε (ευγενικά, είναι αλήθεια) από όσους βρίσκονταν εκεί, να αποχωρήσουν κι αυτό επειδή έπρεπε να ληφθούν μέτρα πυροπροστασίας και να αποκλειστούν συγκεκριμένες περιοχές. Και η Αφαία, ως γνωστό, πνίγεται στο πεύκο.
Επί της ουσίας: ο φεγγαρόλουστος Ναός είναι το κάτι άλλο. Αλλά και ο συνδυασμός με τον επικείμενο φωτισμό  και μια πολιτιστική εκδήλωση, μπορεί να εκτοξεύσει το ενδιαφέρον και να αποτελέσει σημείο αναφοράς. Από τη μια το χθες και από την άλλη το σήμερα και η Αγία Μαρίνα που βρίσκεται κοντά 2 χιλιόμετρα μακριά και περιμένει ένα «κλικ» ώστε να θυμηθεί τις ένδοξες ημέρες περασμένων δεκαετιών. Το ποιος οφείλει να κάνει κάτι ώστε να δούμε την ημέρα της αυγουστιάτικης πανσελήνου κάτι θριαμβευτικά μαγικό  στην Αφαία, ας το βρουν οι αρμόδιοι. Το υπουργείο Πολιτισμού; ‘Η μήπως η δημοτική αρχή που καλό είναι να έχει και προς τα εκεί στραμμένες τις κεραίες της; Αλλωστε πάντα ισχύει το  «συν Αθηνά και χείρα κίνει».