Το «Μητσοτάκης γιοκ» που είπε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μετά την ομιλία του έλληνα Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο των ΗΠΑ και η κλιμάκωση της ρητορικής που ακολούθησε από τον άτυπο εταίρο του Μπαχτσελί και τον υπουργό Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου θέτουν όλο και περισσότερο σε τροχιά απομάκρυνσης την Αγκυρα από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Γενικότερα από τη Δύση.

H Αγκυρα χαρακτήρισε απαράδεκτη την παρέμβαση της Γερμανίας στα ελληνοτουρκικά με ανακοίνωση του ΥΠΕΞ. Με ανοιχτή επίθεση και προς την καγκελαρία. Η παρέμβαση και από τον παραδοσιακό σύμμαχο της Τουρκίας στην Ευρώπη κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις σχέσεις Τουρκίας – Δύσης. Πόσω μάλλον τώρα που η Τουρκία κάνει καθημερινά επιχειρήσεις κατά του ΠΚΚ στο Βόρειο Ιράκ κι ετοιμάζεται να εισβάλει στο Μούντμπιτς της Βόρειας Συρίας που αποτελεί μήλον της Εριδος με τις ΗΠΑ. Ενώ παράλληλα ζητά επιτακτικά την άρση των εμπάργκο όπλων από τη Σουηδία και τους συμμάχους (κατά βάθος ΗΠΑ) όπως και στήριξη στη Συρία για να άρει το βέτο που ασκεί την έναρξη της διαδικασίας ένταξης της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.

Ο Ερντογάν πλέον βάλλει εναντίον όλων. Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας των Δωδεκανήσων και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με αφορμή την αποστρατιωτικοποίηση είναι η σημαία της επίθεσης του Ερντογάν και του εταίρου του Μπαχτσελί κατά της Ελλάδας.

Αλλά και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κιλιτσντάρογλου απαντώντας στις ερωτήσεις που του απηύθυνε ο Ερντογάν πλειοδοτεί. Ζητώντας από την Ερντογάν αντί να διαμαρτύρεται για την αποστρατιωτικοποίηση να κάνει κάτι στην πράξη για τα νησιά που έχουν «καταληφθεί» από την Ελλάδα.

Η απάντηση του Κιλιτσντάρογλου δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Βουλευτές του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος από τη δεύτερη, τότε, τετραετία του Ερντογάν κατέθεταν στη Βουλή ερωτήσεις για το «τι πράττει η κυβέρνηση για τα κατειλημμένα από την Ελλάδα νησιά», με στόχο να στριμώξουν τον Ερντογάν. Τότε ο ηγέτης της Τουρκίας ακολουθούσε μια φιλοδυτική πολιτική και προέτασσε τη θετική ατζέντα στα ελληνοτουρκικά.

Ολοι συμφωνούν ότι η σπασμωδική αντίδραση του Ερντογάν προκύπτει από την επίδειξη του χάρτη της Γαλάζιας Πατρίδας που υπερκαλύπτει τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, ως απόδειξη τουρκικών επεκτατικών θέσεων στο Κογκρέσο, τον Σολτς και τώρα παντού, μέσω των ελληνικών διπλωματικών αντιπροσωπειών, μαζί με άλλους 15 χάρτες της διαχρονικής εξέλιξης των διεκδικήσεων.

Γιατί όμως ο Ερντογάν θυμήθηκε την επανένταξη της Ελλάδας στη στρατιωτική πτέρυγα του ΝΑΤΟ; Και το βέτο που δεν άσκησε τότε ο Εβρέν;

Ολα είναι συνυφασμένα. Τα γνωστά σε λίγους, αποκαλύπτει διά στόματος του πρώην ΥΠΕΞ της Τουρκίας Ιλτέρ Τουρκμέν ο έγκριτος αρθρογράφος Σεντάτ Εργκίν. Η τουρκική διπλωματία τότε ήταν κάθετη στο ότι έπρεπε να ασκηθεί βέτο έως ότου οι σύμμαχοι αποδεχθούν επαναπροσδιορισμό των περιοχών ελέγχου και διοίκησης του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Στην παλαιά εφαρμογή οι περιοχές ευθύνης της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ έφταναν έως τα τουρκικά χωρικά ύδατα. Η Τουρκία από τότε απαιτούσε οι περιοχές ευθύνης της να επεκταθούν έως τη μέση του Αιγαίου.

Οπως αποκαλύπτει ο Σεντάτ Εργκίν, ο Ιλτέρ Τουρκμέν που διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις όταν έμαθε τη συμφωνία του Εβρέν με τον Ρότζερς, τότε αμερικανό διοικητή του ΝΑΤΟ, έδωσε παραίτηση που δεν έγινε δεκτή.

Ουσιαστικά δηλαδή οι σύμμαχοι δεν βλέπουν ξαφνικά τον χάρτη της Γαλάζιας Πατρίδας σήμερα. Οι θέσεις της Τουρκίας είναι πάγιες έκτοτε.

Εξάλλου και ο Μπαχτσελί το εξέφρασε ξεκάθαρα.

Η ταύτιση με το Κρεμλίνο

Ο εκνευρισμός που υπάρχει στην Αγκυρα οφείλεται περισσότερο στο ότι στην παρούσα συγκυρία του αναθεωρητισμού της Μόσχας, που ξεκίνησε πόλεμο στην καρδιά της Ευρώπης, προκαλούνται στη Δύση αντανακλαστικά που τη βάζουν στο περιθώριο και την ταυτίζουν με το Κρεμλίνο. Κι όταν αυτό συνδυάζεται με τους S400, τον πυρηνικό αντιδραστήρα στο Ακουγιου και γενικότερα τις καλές σχέσεις Πούτιν – Ερντογάν, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρίσκουν ευήκοα ώτα οι τουρκικές θέσεις.

Ο εκνευρισμός και η αγανάκτηση της Αγκυρας, που βλέπει τα επιχειρήματα της τουρκικής διπλωματίας, τα οποία θεωρούσε ότι έπειτα από εντατική δουλειά δεκαετιών, με το τουρκολιβυκό σύμφωνο, είχαν αλλάξει οριστικά το status quo στην ευρύτερη περιοχή, να καταρρέουν στα μάτια των Δυτικών, ανεβάζουν επικίνδυνα το θερμόμετρο προμηνύοντας ένα άκρως δύσκολο καλοκαίρι.

Δεν έχει καμία σημασία αν πρόκειται για ανατολίτικο παζάρι, ούτως ώστε να επιτευχθούν τα μέγιστα από την ένταξη των δύο υποψήφιων μελών στο ΝΑΤΟ ή τη ζώνη ασφαλείας που θέλει να επεκτείνει τώρα ο Ερντογάν στη Συρία. Είτε για να εξασφαλιστεί η μέγιστη συσπείρωση των ψηφοφόρων στον δρόμο προς τις εκλογές του ’23, καθώς η οικονομία, που θα είναι καθοριστική, πάει από το κακό στο χειρότερο. Δηλαδή το σενάριο του εσωτερικού ακροατηρίου και η εξαγωγή των εσωτερικών προβλημάτων προς την Ελλάδα, κάτι που πάντα πίστευα ότι έχει πολύ περιορισμένη επίδραση στη συμπεριφορά του ψηφοφόρου στην Τουρκία.

Σημαντικό είναι ότι έχουμε ένα εκρηκτικό μείγμα, το οποίο εγκυμονεί πολλούς κινδύνους ατυχήματος, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανάφλεξη στην ήδη τεταμένη περιοχή.