«Μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια μέρα χαμένη». Αυτό υποστήριζε ο Κώστας Βούτσας και με αυτό το σκεπτικό κινήθηκε όλη του τη ζωή.

Χθες όμως ήταν μια μέρα που δυσκολευτήκαμε να γελάσουμε. Ο θάνατος του Κώστα Βουτσά στο νοσοκομείο Αττικόν μετά από νοσηλεία στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο. Συνάδελφοι, φίλοι αλλά και όλος ο ελληνικός λαός έχασε χθες ένα από καλύτερα παιδιά του. Γιατί αυτό ήταν ο Βουτσάς, ένα παιδί που αρνιόταν να μεγαλώσει.

Ένα ηθοποιός με πηγαίο χιούμορ, με μεγάλη ανάγκη αυτοσαρκασμού και ένας ακούραστος εργάτης της σκηνής. Όσοι δούλεψαν μαζί του στο θέατρο αλλά και την τηλεόραση έχουν να πουν μόνο τα καλύτερα. Για τον ηθοποιό που κέρδιζε τις εντυπώσεις ακόμα και την τελευταία στιγμή, για τον νεαρό της διπλανής πόρτα που κατάφερνε και έκλεβε την παράσταση ανεξαρτήτως αν είχε πρωταγωνιστικό ή δεύτερο ρόλο.

Οι ταινίες δεκάδες, οι επιτυχία ανάλογες. Μόνο στη Φίνος Φιλμς είχε κάνει περίπου 70 ταινίες, οι περισσότερες από αυτές ιδιαίτερα αγαπητές στο κοινό. Μέσα από μία λαμπρή πορεία 67 χρόνων ο Βουτσάς αποτελούσε ζωντανό και φωτεινό σύμβολο της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και συνέχειά του, ενώ η φήμη του παραμένει στα ύψη, γοητεύοντας τις νέες γενιές, αλλά και κατευθύνοντας, διδάσκοντας και εμπνέοντας τους νέους συναδέλφους του.

Ο Κώστας Βουτσάς έβαλε τη σφραγίδα του σε κωμωδίες, οι οποίες απέκτησαν διαχρονική αξία και προβάλλονται αδιάλειπτα από την μικρή οθόνη. Ιστορικές έχουν μείνει οι ατάκες του ηθοποιού σε κλασικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Όπως έχουν αποκαλύψει σκηνοθέτες και σεναριογράφοι που συνεργάστηκαν επί χρόνια μαζί του, ο Βουτσάς άλλαζε πολύ συχνά το σενάριο, αυτοσχεδίαζε πάνω στο κείμενο που του έδιναν, το έκανε δικό του.

Έτσι, πολλές από τις χαρακτηριστικές φράσεις των ταινιών του ή ήταν τελείως δικές του ή φρόντιζε να τις τονίζει με τέτοιον τρόπο, ώστε να μείνουν αθάνατες.

Η ατάκα «Έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;» διά στόματος Ανδρέα Ράμογλου άφησε εποχή και ακόμα και σήμερα χρησιμοποιείται από παιδιά που όχι μόνο δε ζούσαν όταν παίχτηκε πρώτη φορά η ταινία, αλλά μπορεί να μην την έχουν δει καν ολόκληρη.

Φίνος Φιλμ: Πήγε να συναντήσεις τους υπόλοιπους μεγάλους

Με μια συγκινητική ανάρτηση αποχαιρέτισε τον Κώστα Βουτσά η Φίνος Φιλμ.

“Τίτλοι Τέλους” γράφτηκαν σήμερα τα ξημερώματα. Ο Κώστας Βουτσάς δεν κατάφερε να κρατήσει την υπόσχεση που μας έδωσε να είναι κοντά μας μέχρι τα… 110. Έκανε ένα φσσς μπόινγκ στον ουρανό και πήγε να συναντήσει τους υπόλοιπους “μεγάλους” της παρέας.

Αντίο λατρεμένε μας Κώστα..»

Λαζόπουλος: Γεράματα είχε, γέρος δεν έγινε ποτέ

«Ο Τελευταίος Χαρούμενος! Έφυγε ο Κώστας. Ο Κώστας μας. Ο τελευταίος χαρούμενος μιας εποχής που μας άφησε σημάδια πως να βρίσκουμε το γέλιο όταν χανόμαστε στα σημερινά πελάγη. Αληθινά αισιόδοξος. Αστείρευτος. Δεν τον άκουσα μια φορά να πει ρε γαμώτο αφήστε με ήσυχο ,έχω τα ψυχολογικά μου σήμερα. Ποτέ. Όρθιος, χαμογελαστός, το πιο καθαρόαιμο άλογο της κωμωδίας!

«Λακη, μπαίνω εγώ τώρα σαν γέρος στη σκηνή ε;» μου είπε κάποια στιγμή στα γυρίσματα των τελευταίων 10 Μικρών Μήτσων! Τα έχασα. Τον βλέπω λοιπόν πάει στο σκηνικό πίσω και αρχίζει να βήχει και να τρεμουλιάζει την φωνή του. Ήταν 86 και προσπαθούσε να μπει στο ρόλο του γέρου. Δεν τον συνάντησε ποτέ τον γέρο. Σε ρόλο ναι. Γεράματα είχε, γέρος δεν έγινε ποτέ. Ύστερα στα Χτυποκάρδια στο θρανίο.

Στο ΗΒΗ. Πάλευε να ανέβει αυτά τα τρία σκαλοπάτια και μόλις ανέβαινε επάνω η σκηνή φώτιζε. Έψαχνε τον ρόλο σαν μαθητούδι. Όχι, το κοινό δεν έπρεπε να φύγει ποτέ με κάτι λίγο από τον Βουτσά! Πολεμιστής μακράς πνοής! Ταλέντο. Με ήθος εποχής αδιατάραχτο στους φάλτσους καιρούς των τηλεψώνιων.

Φτιαγμένος από κινηματογραφικό πανί, από θεατρικό σανίδι και φύσει αισιόδοξος ο Βουτσάς ήταν ο τελευταίος χαρούμενος μιας χώρας που χάθηκε στην ομίχλη της στεναχώριας! Άνθρωπος προοδευτικός. Που δεν πήρε καμμιά θέση μεγαλοπαράγοντα για να ζει με χρήματα του Δημοσίου. Έκανε περιοδείες σ αυτήν την ηλικία για να βγάζει τα της ζωής. Ανοιχτός στον νου και στην καρδιά. Χαίρομαι για όσες φορές βρέθηκα μαζί του.

Στην Λάρισα όταν είχε έρθει με όλους τους σπουδαίους κωμικούς αυτού του τόπου στο Τσαντίρι, Κάποια στιγμή στην πρόβα τον κρατάει ο Θύμιος Καρακατσάνης και του λέει. « Κώστα μου πώς φοβάμαι ότι θα μου πεθάνεις στα χέρια σ αυτήν την περιοδεία» και απαντάει ο Βουτσάς. «Μην ανησυχείς θα σας θάψω όλους. Εγώ έχω χαρά, εσάς θα σας φάνε οι στεναχώριες».

Έφυγε ο Κώστας μας αφήνει μόνους στην εποχή της λερωμένης χαράς. Τον ευχαριστούμε όλοι για το γέλιο που μας χάρισε . Τον ευχαριστώ προσωπικά που με τίμησε με την παρουσία του στην κάθε μου πρόσκληση! Γεια σου Κώστα μου. Γλυκέ και Αγαπημένε μου Κώστα Βουτσά. Στο καλό.!! οι ουρανοί απόψε έχουν πολύ μεγάλη χαρά!», έγραψε ο Λάκης Λαζόπουλος.