Το μαγικό… πεντάρι θέλει να τραβήξει ο Αλέξης Τσίπρας προκειμένου να διασώσει ένα έτσι κι αλλιώς αδύναμο ευρωψηφοδέλτιο. Η δυστοκία που είχε φανεί από την αρχή σε ό,τι αφορά την επιλογή των κατάλληλων προσώπων που θα συγκροτήσουν ένα ψηφοδέλτιο νίκης στις επικείμενες ευρωεκλογές επιβεβαιώθηκε από την ανακοίνωση των 12 νέων υποψηφίων.

Όπως και σχεδόν όλα τα κόμματα, έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξε την παλιά δοκιμασμένη συνταγή η οποία, όμως, στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι και η καλύτερη.

Δηλαδή την «εργαλειοποίηση» των μειονοτήτων κάθε λογής. Ο,τι κάνουν και οι υπόλοιποι δηλαδή, παίρνει έναν από τους Ρομά, έναν από το κίνημα των ΛΟΑΤΚΙ, έναν ΑΜΕΑ, έναν συνδικαλιστή, έναν αγρότη κ.λπ. και μαζί με τις χάρες, τα ανταλλάγματα και τα βολέματα στήνει ένα ψηφοδέλτιο που ελάχιστη σχέση έχει με τις πραγματικές ανάγκες της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Το μέχρι τώρα ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνταγή ήττας κυρίως διότι είναι ανέμπνευστο, χωρίς εκπλήξεις που θα φέρουν ψήφους, όπως είχε γίνει π.χ. με την περίπτωση του Μανώλη Γλέζου ή της Κωνσταντίνας Κούνεβα που είχαν κοινωνικές αναφορές και γερά πατήματα στο εκλογικό σώμα, της Αριστεράς, του κέντρου, των κινημάτων, των προοδευτικών.

Για το λόγο αυτό οι τελευταίοι πέντε υποψήφιοι που θα ανακοινωθούν κατόπιν ωρίμου σκέψεως, θα επιχειρηθεί να είναι ηχηρά ονόματα που θα τραβήξουν το «κάρο» του κυβερνώντος κόμματος στο δρόμο προς τις κάλπες.

Θεωρείται δεδομένο ότι θα υπάρξει ένας ή και δύο υπουργοί που θα τεθούν επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου και θα τρέξουν την καμπάνια που αυτή τη στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν εξελίσσεται καθόλου καλά.

Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ακόμη και η λεγόμενη «χαλαρή ψήφος» πλήττει περισσότερο το κυβερνών κόμμα κι όχι τη Νέα Δημοκρατία. Και ότι η διαφορά δεν μειώνεται καθόλου, αντιθέτως δείχνει να βρίσκεται σίγουρα πάνω από 7 μονάδες.

Κάτι που στο Μαξίμου φοβούνται ότι στις εθνικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, το ποσοστό θα είναι ακόμη μεγαλύτερο, ειδικά από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει υποστεί την πρώτη ουσιαστικά ήττα του τα τελευταία χρόνια.

Στο Μαξίμου γίνονται πολλές ζυμώσεις σχετικά με τα εναπομείναντα πέντε ονόματα των υποψηφίων. Κανείς δεν θα απέκλειε ακόμη και τον Γιάννη Δραγασάκη να μετακομίζει στις Βρυξέλλες, ενώ μετά το «άδειασμα» του Νίκου Παππά από τον Τζανακόπουλο, είναι πολύ πιθανό ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής να μετακινηθεί στο Ευρωκοινοβούλιο, ώστε να «βγει από τα πόδια» του πρωθυπουργού και να μην είναι σε διαρκή κριτική για τη σχέση του με Αρτεμίου και Πετσίτη.

Ίσως και ο κ. Παππάς να επιδιώκει μια τέτοια εξέλιξη, καθώς τα νέα που παίρνει δεν είναι καθόλου καλά για την εκλογή του στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Με μια ισχυρή στήριξη από την Κουμουνδούρου θα μπορούσε να φύγει για τις Βρυξέλλες σε μια συμφωνία win – win.

Από την άλλη, κανείς δεν αποκλείει την ανακοίνωση της υποψηφιότητας της Λούκας Κατσέλη που ακούγεται και για τη θέση του κοινοτικού επιτρόπου.

Στην πεντάδα του Τσίπρα με την οποία θα επιχειρήσει να αλλάξει το κακό κλίμα, εκτιμάται ότι θα είναι ένα όνομα της σόου μπίζ ή κάποιος αθλητής ή προβεβλημένο πρόσωπο.

Από τις ανακοινώσεις της Τρίτης φαίνεται καθαρά ότι οι εφεδρείες έχουν τελειώσει, ο πάγκος του ΣΥΡΙΖΑ και των λοιπών προοδευτικών δυνάμεων είναι πλέον άδειος.

Η ακτινογραφία του ψηφοδελτίου

Ρίχνοντας μια καλή ματιά στο ευρωψηφοδέλτιο συνολικά θα δει κανείς ότι ο Τσίπρας βόλεψε όλους όσοι τον στήριξαν στις κρίσιμες στιγμές. Ο Δανέλης, η Κουντουρά και φυσικά οι φίλοι του Θεοχαρόπουλου, που τον στήριξαν στην κρίσιμη ψηφοφορία για τη συμφωνία των Πρεσπών.

Ο πρωθυπουργός πήρε από τη ΔΗΜΑΡ την Τζένη Αρσένη η οποία επέλεξε να πάει μαζί με τον Θεοχαρόπουλο. Ήδη οι κακές γλώσσες λένε ότι ήταν εξαφανισμένη για μια διετία από την Κ.Ε. του κόμματος κι επανεμφανίστηκε μόλις προ ολίγου καιρού.

Και η επιλογή του κ. Καλπάκη, γραμματέας του κόμματος – σφραγίδα της ΔΗΜΑΡ, δείχνει ότι ήταν μέσα στους όρους του deal Τσίπρα – Θεοχαρόπουλου.

Δεν αποκλείεται να είναι στους πέντε τελευταίους και ο Δ.Χατζησωκράτης της ΔΗΜΑΡ, ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος να μπει σε κάποια περιφέρεια ή να πάει στο Επικρατείας.

Κατά τα λοιπά, όπως προείπαμε, είναι η γνωστή συνταγή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα εγκατέλειπε. Η λογική που χρησιμοποιείται είναι να έχει «αριστερό» ή «κινηματικό» πρόσημο, ακόμη κι αν είναι ακατάλληλος για ευρωβουλευτής, ακόμη κι αν είναι άγνωστος και δεν θα φέρει σταυρούς.

Το συριζαίϊκο κάστιγκ περιλαμβάνει επίσης καθηγητές πανεπιστημίου, όπως ο Βαλντέν, αλλά και ο Αγτζίδης, ο οποίος πάντως έχει προκαλέσει αντιδράσεις με άρθρα του για τους Τούρκους ή για την σταλινική περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, για τα οποία έχει επικριθεί εντόνως.

Φυσικά πρέπει να υπάρχει ένα νέος αγρότης που θα επανασυνδέσει τον ΣΥΡΙΖΑ με τον αγροτικό κόσμο, ένας συνδικαλιστής, ένας εκπρόσωπος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας για να συνεχίσει την πολιτική προστασίας των δικαιωμάτων τους για τα οποία είναι αλήθεια ότι έχει δουλέψει πολύ, έστω κι αν επί τετραετίας συνεργαζόταν με ομοφοβικούς και πολλές φορές ακραίους ρατσιστές από το χώρο των ΑΝΕΛ.

Στα ενδιαφέροντα εγχειρήματα η «παλιά καραβάνα» της Αριστεράς στην Ιταλία Λ. Καστελίνα αλλά και ο Πέτρος Λάμπρου, «σύντροφος» πολλών Συριζαίων, κυρίως της ομάδας των 53+ και των κινημάτων.

Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει ισορροπία τρόμου. Από τη μια οι «πρόθυμοι» που στήριξαν το Μακεδονικό και αντάλλαξαν την ψήφο τους με μια θέση στο ευρωψηφοδέλτιο. Κι από την άλλη, η επιστροφή στις ρίζες του ΣΥΡΙΖΑ και η επανατοποθέτηση της αριστερής ταυτότητας που είχε χαθεί εδώ και πολύ καιρό.

Αν ο πρωθυπουργός θα αντέξει στο σχοινί θα φανεί από την επόμενη «χρυσή πεντάδα».