Το τραύλισμα είναι ένα πρόβλημα ομιλίας που δυσκολεύει το παιδί να μιλήσει ομαλά και εύκολα. Του συμβαίνει συνήθως στην αρχή των προτάσεων, αλλά μπορεί να συμβεί μέχρι το τέλος της ομιλίας. Υπάρχουν τρία είδη τραυλίσματος.

– Η επανάληψη. Αυτό συμβαίνει όταν ένας ήχος, συλλαβή, λέξη ή φράση επαναλαμβάνεται συνέχεια.

– Καθυστέρηση σε ένα γράμμα που ακούγεται για αρκετή ώρα (ρρρρρ).

– Μπλοκάρισμα. Όταν το παιδί προσπαθεί να μιλήσει αλλά δεν βγαίνει ήχος.

Υπάρχει συγκεκριμένο αίτιο του προβλήματος; Μπορεί να είναι ένα λάθος ή καθυστέρηση στο μήνυμα που στέλνει ο εγκέφαλος στους μυς του στόματος όταν χρειάζεται να μιλήσει. Αυτό δυσκολεύει το παιδί στο συντονισμό και το αποτέλεσμα είναι να τραυλίζει. Κάποιες φορές είναι κληρονομικό αλλά δεν είναι και απαραίτητο ότι ένας γονιός που τραύλιζε θα κάνει και παιδί που έχει το ίδιο πρόβλημα.

Πότε εμφανίζεται συνήθως; Κάνει την εμφάνισή του γύρω στα 2 με 4 έτη, τότε που μαθαίνουν να συνθέτουν μεγαλύτερες προτάσεις. Κάποια παιδιά το αποκτούν αργότερα και σε μερικά συμβαίνει σε μία νύχτα και όχι σταδιακά. Η συχνότητα ποικίλει. Υπάρχουν παιδιά που τραυλίζουν σε καθημερινή βάση και κάποια που τους συμβαίνει πιο αραιά. Σημαντικό ρόλο παίζει και το πώς νιώθει εκείνη τη στιγμή και αν είναι πολύ κουρασμένο, θυμωμένο ή και ενθουσιασμένο.

Στην πραγματικότητα, το τραύλισμα δεν επηρεάζει την ανάπτυξη του νηπίου. Οι κοινωνικές δεξιότητες μένουν ως έχουν και δεν σημαίνει ότι θα είναι απαραίτητα ντροπαλά ή κλεισμένα στον εαυτό τους. Αλλά αν συνεχιστεί στο σχολείο, μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα. Μπορούν να γίνουν θύματα bullying ή να νιώσουν ότι δεν μπορούν να ηγηθούν μίας ομάδας. Τέλος, αναπτύσσουν άγχος και έχουν αρκετά χαμηλή αυτοεκτίμηση. Βοηθήστε το παιδί σας με το να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό, όπως είναι ο λογοθεραπευτής.

Στο μεταξύ μην δείχνετε ενοχλημένοι με τον τρόπο ομιλίας του παιδιού σας, αποδεχτείτε τα κομπιάσματα. Δείξτε στο παιδί σας με τον τρόπο σας, τις εκφράσεις του προσώπου σας, τη γλώσσα του σώματός σας και τις πράξεις σας, ότι προσέχετε αυτό που σας λέει και όχι τον τρόπο με τον οποίο σας το λέει. Περιμένετε υπομονετικά έως ότου το παιδί σας ολοκληρώσει τη φράση/τις φράσεις του. Μην κάνετε παρατηρήσεις όπως: «μίλα πιο αργά» «χαλάρωσε», «πάρε βαθιά ανάσα», «ηρέμησε» ή «σκέψου πρώτα τι θέλεις να πεις». Δώστε χρόνο στο παιδί σας να μιλά χωρίς να το διακόπτετε και φροντίστε ώστε το ίδιο να κάνουν όλα τα μέλη της οικογένειας. Κυρίως δείξτε στο παιδί ότι το αγαπάτε και ότι είστε δίπλα του για να το βοηθήσετε να αποκτήσει αυτοπεποίθηση ως ομιλητής.