Πριν από δύο μήνες, βλέποντας πού οδηγεί τα πράγματα μια ακόμα εν κρυπτώ «διαπραγμάτευση» του κ. Τσίπρα, πήρα την πρωτοβουλία να ζητήσω εκλογές εδώ και τώρα!

Προκειμένου να εκφρασθεί ο ελληνικός λαός πριν από την τελική πράξη της «συμφωνίας» του κ. Τσίπρα με τους δανειστές.

Ο κ. Μητσοτάκης τότε μίλησε για «εκλογές το φθινόπωρο». Αφησε ουσιαστικά τον κ. Τσίπρα να αναλάβει δεσμεύσεις για τη συνέχιση των συντηρητικών πολιτικών της λιτότητας. Κάτι που ούτως ή άλλως βολεύει τη ΝΔ.

Σήμερα είναι πια γνωστά τα τετελεσμένα. Το περιεχόμενο των δεσμεύσεων που συνοδεύουν τη λήξη του αχρείαστου και σκληρού Μνημονίου των κ.κ. Τσίπρα – Καμμένου. Ολοι οι φόβοι μας επιβεβαιώθηκαν, όλοι οι κίνδυνοι που επεσήμανα είναι μπροστά μας.

Ο απολογισμός και αυτής της συμφωνίας του κ. Τσίπρα είναι αρνητικός για τη χώρα.

Δεν πρόκειται βέβαια για το τέλος των Μνημονίων αφού η κυβέρνηση έχει ήδη νομοθετήσει δεσμεύσεις και περικοπές και έχει αποδεχθεί μια αυστηρή εποπτεία για τα επόμενα χρόνια με τρίμηνες αξιολογήσεις και το Eurogroup να πρέπει να εγκρίνει κάθε αλλαγή στις ήδη νομοθετημένες δεσμεύσεις ενώ θα μπορεί να επιβάλλει νέα μέτρα.

Δεν υπάρχουν ουσιαστικές ρυθμίσεις για το δημόσιο χρέος της χώρας αφού η απόφαση είναι σαφής υποχώρηση από όσα είχαν συμφωνηθεί όχι μόνο στο Eurogroup του 2012, αλλά και στο Eurogroup του 2016 και παραπέμφθηκαν στις ελληνικές καλένδες τα μακροπρόθεσμα μέτρα βιωσιμότητας του χρέους.

Δεν δημιουργούνται οι αναγκαίες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αφού με τις δεσμεύσεις για δυσβάσταχτα πρωτογενή πλεονάσματα, η χώρα μας καλείται να τρέξει με μια βαριά σιδερένια μπάλα στο πόδι. Η αναπτυξιακή προοπτική ναρκοθετείται με τη διαιώνιση της εξοντωτικής φορολογίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων και των δραστικών περικοπών του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

Δεν καλύπτονται με ασφάλεια οι χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας σε βάθος χρόνου αφού το μαξιλάρι των 24 δισ. ευρώ –που προέρχεται από την εξοντωτική υπερφορολόγηση και το «στέγνωμα» ρευστότητας των φορέων του Δημοσίου –μας «καλύπτει» μόνο για τους επόμενους 22 μήνες. Χωρίς να μπορεί αυτή η κυβέρνηση να διαμορφώσει συνθήκες αξιοπιστίας και ασφάλειας για έξοδο στις αγορές με ορατό τον κίνδυνο για υποτροπή σε επικίνδυνες καταστάσεις.

Δεν προωθείται η κοινωνική συνοχή αφού με τις συμφωνημένες νέες περικοπές δεν πλήττονται οι πλούσιοι, οι ισχυροί, όπως ισχυρίζονται τα κυβερνητικά στελέχη. Το «μάρμαρο» θα κληθούν να πληρώσουν οι μισθωτοί με τη μείωση του αφορολόγητου, οι συνταξιούχοι με τις νέες περικοπές του Νόμου Κατρούγκαλου, οι χαμηλοσυνταξιούχοι που αποχαιρετούν οριστικά το ΕΚΑΣ, οι ελεύθεροι επαγγελματίες με την αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των εισφορών, τα ελληνικά νοικοκυριά με τον ΕΝΦΙΑ να μονιμοποιείται και να πλήττει όλο και περισσότερο τις λαϊκές τάξεις.

Κάθε μέρα που περνά ελάχιστοι πια αμφισβητούν ότι η παραμονή στην εξουσία μιας κυβέρνησης σε αποδρομή μόνο ζημιά προκαλεί στον τόπο.

Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν μπορεί.

Η Ελλάδα όμως μπορεί.

Με δυο προϋποθέσεις:

1. Πολιτική αλλαγή. Να φύγει αυτή η κυβέρνηση, να σταματήσει ο κατήφορος. Με αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και αποφασιστική ενίσχυση του Κινήματος Αλλαγής ώστε να εγγυηθούμε την Εθνική Συνεννόηση και την πολιτική σταθερότητα. Η χώρα δεν αντέχει νέους διχασμούς, επικίνδυνες λογικές του τύπου ή εμείς ή αυτοί. Το Κίνημα Αλλαγής δυναμώνει, παρά τα χτυπήματα. Προχωράμε μπροστά με όπλο το κεκτημένο της ενότητας του κατακερματισμένου χώρου και την ανόθευτη στρατηγική του αυτόνομου ρόλου απέναντι σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ

2. Αλλαγή πολιτικής. Με ένα ολοκληρωμένο αξιόπιστο πρόγραμμα προοδευτικής διακυβέρνησης. Με ελληνική ιδιοκτησία και ταυτότητα για όλες τις μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος. Που θα οδηγεί στην ανάκτηση της αξιοπιστίας της χώρας και θα πείσει τους εταίρους μας για την ανάγκη διορθώσεων στη συμφωνία κατά προτεραιότητα με τη μείωση των στόχων για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Ωστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ένα πατριωτικό σχέδιο Βιώσιμης Ανάπτυξης με Κοινωνική Δικαιοσύνη με κεντρικούς πυλώνες ένα επιτελικό αποτελεσματικό κράτος και έναν παραγωγικό και υγιή ιδιωτικό τομέα.

Μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα που μας επιφυλάσσει η πολιτική αυτής της κυβέρνησης.

Ο ελληνικός λαός θα πάρει την κατάσταση στα χέρια του.

Ο μόνος δρόμος είναι οι εκλογές.