Οσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στον Παναθηναϊκό είναι ξεκάθαρο ότι θα έπρεπε να γίνονταν το περασμένο καλοκαίρι. Οταν κάποιοι πετούσαν στα σύννεφα, δεν έβλεπαν τις τρύπες στα ταμεία και έφερναν τον έναν παίκτη μετά τον άλλο. Φορτώνοντας με παραπάνω προβλήματα τον ΠΑΟ. Ο κόσμος όμως απέδειξε ότι δεν θέλει κούφιες υποσχέσεις, αλλά έργα. Και αποφάσισε να στηρίξει την ομάδα την ώρα που διαπίστωσε ότι πορεύεται ολοταχώς σε αδιέξοδο. Με νέους παίκτες. Με άγουρους ποδοσφαιριστές, κατευθείαν από τη δεύτερη ομάδα. Με παιδιά, ίσως όχι τα πιο ταλαντούχα που υπάρχουν, ασφαλώς όμως με διάθεση να πέσουν και στη φωτιά για τον Παναθηναϊκό. Ο Δώνης είναι μια τέτοια περίπτωση και αντιλαμβάνεται όχι μόνο τις δυσκολίες της στιγμής, όχι μόνο την τεράστια ευκαιρία που του δίνεται να παίζει συνέχεια βασικός, αλλά πάνω απ’ όλα πως είναι μεγάλη τιμή να φορά το περιβραχιόνιο του Τριφυλλιού. Δεν θα βγουν όλοι οι νεαροί και αυτό είναι αδύνατο. Εχει όμως ενδιαφέρον να τους βλέπεις να σκίζονται, συγκινείσαι όταν πασχίζουν και δίνουν το άπαν των δυνάμεών τους. Το γουστάρουν. Οι φίλοι της ομάδας τους στέκονται. Γιατί οι παίκτες είναι και απλήρωτοι. Το είπαν, το έγραψαν με ανακοίνωσή τους, παραμονές του ματς με τη Λαμία. Είναι, ωστόσο, στελέχη του Παναθηναϊκού, υπερήφανα για το σήμα και την ιστορία που κουβαλά αυτός ο σύλλογος. Ακόμη κι αν ένας πρόεδρος με ημερομηνία λήξης, που βρέθηκε από σύμπτωση στον θώκο, όπως είναι ο Βασίλης Κωνσταντίνου, προεξοφλεί ότι Ευρώπη γιοκ, κάποιοι δεν τα παρατούν. Αυτούς αξίζει να σεβόμαστε και να παρακολουθούμε την προσπάθειά τους. Για τους άλλους που οδήγησαν εδώ το καράβι, ούτε ματιά…

Δέλλας

Στην ΑΕΚ έκανε το αγροτικό του. Στα Σπάτα ήθελαν πολύ να βγάλουν έναν προπονητή από τα σπλάγχνα της ομάδας και να τον αναδείξουν. Επέμειναν ιδιαίτερα στο εγχείρημα αυτό. Ο κόουτς δεν βγήκε. Τώρα του δίνεται μια ακόμη ευκαιρία και φαίνεται πως την αρπάζει. Ο Παναιτωλικός είναι «καλό μαγαζί», πάει από το καλό στο καλύτερο βαθμολογικά και η εξέλιξη του «Τράι» δεν αμφισβητείται. Το ζητούμενο είναι μέχρι πού θα φτάσει και αν θα ξανακάνει το άλμα καριέρας που σίγουρα θα ήθελε.

Πλατανιάς

Ηταν ξεχωριστή ιστορία η άνοδός του στα σαλόνια του εγχώριου ποδοσφαίρου. Ολα όμως έχουν ένα τέλος. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η διαδρομή της συγκεκριμένης ομάδας των Χανίων δίπλα στους ισχυρούς ολοκληρώνεται. Πλην συγκλονιστικού απροόπτου. Δίχως κόσμο και το καλύτερο δυνατό ρόστερ, πώς να αντέξει;

Στα ουράνια

Ακόμη ψηλότερα για τις άλτριες του επί κοντώ, την Κατερίνα Στεφανίδη και τη Νικόλ Κυριακοπούλου (φωτογραφία). Στη Γλασκώβη, η Στεφανίδη επιβεβαίωσε την κυριαρχία της στους αιθέρες, καθόσον πέταξε στα 4,75 μ. στον τελευταίο αγώνα της πριν από το Παγκόσμιο του κλειστού. Οσο για τη Νικόλ, με το άλμα στα 4,65 μ. έπεισε πως βρίσκεται σε καλό δρόμο, αλλά άργησε να πιάσει το όριο της πρόκρισης. Το καλοκαίρι και το Ευρωπαϊκό ανοιχτού όμως πλησιάζουν…