Η υπόθεση της φαρμακευτικής εταιρείας Novartis αναδεικνύει πολλές από τις παθογένειες του οικονομικού και πολιτικού συστήματος της χώρας. Η συμπεριφορά της εταιρείας στην αθέμιτη προώθηση των φαρμακευτικών της προϊόντων και στον υπερπολλαπλασιαμό των κερδών της είναι μια συνήθης διεθνής πρακτική των φαρμακευτικών εταιρειών: οικονομικός εκμαυλισμός των συνταγογραφούντων γιατρών για υπερσυνταγογράφηση με μικρά και μεγάλα δωράκια (ταξίδια, αγορά οικοσυσκευών, μαύρος χρηματισμός, κ.λπ.), πίεση στην πολιτεία για υπερκοστολόγηση με πρόσχημα τον ακριβό τους δανεισμό από τις τράπεζες για να καλύψουν την καθυστέρηση της πληρωμής τους από τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία, τεχνητή πρόκληση αναγκών σε εμβόλια και φάρμακα κ.ά.

Στον προηγμένο δημοκρατικό κόσμο η απρέπεια αυτή ελέγχεται κατεξοχήν από την οργανωμένη πολιτεία με την ενδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών της συμπεριφοράς των επαγγελματιών υγείας [οδηγίες (guidelines) συνταγογράφησης για κάθε νόσημα από τις ιατρικές επιστημονικές εταιρείες, ηλεκτρονική συνταγογράφηση και διαρκής παρακολούθησή της, ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση των νέων γιατρών στις ιατρικές σχολές, αυστηρές επιτροπές δεοντολογίας των νοσοκομείων και των ιατρικών συλλόγων]. Η οργανωμένη πολιτεία προωθεί το αξιακό σύστημα των επαγγελματιών υγείας και είναι αυστηρή με τους παραβάτες του.

Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στον πολιτισμένο κόσμο, στη χώρα μας οι παραπάνω παθογένειες του συστήματος του φαρμάκου δημιουργούν συνθήκες μείζονος πολιτικής κρίσης! Η σημερινή κυβέρνηση χρησιμοποιεί την αδικαιολόγητη αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης για κανιβαλισμό των πολιτικών της αντιπάλων, παραπέμποντας δύο πρώην πρωθυπουργούς και 8 πρώην υπουργούς! Ο Πρωθυπουργός «παραπέμπει» τους πολιτικούς του αντιπάλους στη Βουλή για «αδικήματα», που αν υπήρξαν, έχουν ήδη παραγραφεί. Υπουργοί της σημερινής κυβέρνησης «επισκέπτονται» την υπεύθυνη για την υπόθεση Novartis εισαγγελέα Διαφθοράς, τσαλαπατώντας το Σύνταγμα και τον διαχωρισμό της εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας. Κύριος στόχος οι ενοχλητικοί γι’ αυτήν πολιτικοί: o Ευάγγελος Βενιζέλος που δίχως κραυγές αλλά με τεκμηριωμένο και μεστό πολιτικό λόγο ελέγχει τις αστοχίες της και βέβαια ο συνήθης ύποπτος Γιάννης Στουρνάρας που προσπαθεί να μαζέψει τα αμάζευτα βαρουφάκεια και τσακαλώτεια κοστοβόρα για τον λαό οικονομικά πειράματα. Αλήθεια, γιατί στους κατηγορούμενους πολιτικούς δεν περιλαμβάνονται οι Κώστας Καραμανλής (πρωθυπουργός) και Νικήτας Κακλαμάνης (υπουργός Υγείας) που ακριβώς στις μέρες τους εκτοξεύτηκε η φαρμακευτική δαπάνη από τα 2,4 στα 5.1 δισ.; Ιδιαίτερα ο δεύτερος που εισήγαγε την πολιτική «ελεύθερη επιλογή γιατρού και φαρμάκου από τον ασθενή» στην 3ετία 2004-2006 που οδήγησε σε τερατώδη αύξηση της δημόσιας δαπάνης για το φάρμακο από 2,4 στα 3,5 δισ. ευρώ. Και πόσο τυχαία άραγε είναι η συμμετοχή σε όλα αυτά του πρώην εισαγγελέα και πρώην υπουργού της κυβέρνησης Καραμανλή και σήμερα της κυβέρνησης Τσίπρα διαχρονικά αξιότιμου κ. Παπαγγελόπουλου;

Οι σημερινοί κυβερνώντες συνεχίζουν δυστυχώς τη διαχρονική διχαστική τους πολιτική που τους διευκόλυνε να ανέλθουν στην εξουσία. Επιδιώκουν και πάλι την πόλωση του πολιτικού συστήματος και τον διχασμό των πολιτών μέχρι τις επόμενες εκλογές, φαρμακώνοντας με τυφλό μίσος τη Δημοκρατία μας. Δεν διστάζουν να τσαλαπατήσουν τους βασικούς θεσμούς της, όπως η Δικαιοσύνη και το Κράτος Δικαίου προκειμένου να διασώσουν πολιτικά ό,τι διασώζεται από την εκλογική τους πελατεία. Κατηγορούν δύο πρώην πρωθυπουργούς με μαρτυρίες – εικασίες τριών μυστικών μαρτύρων, απαξιώνοντας το πολιτικό σύστημα στο επίπεδο της μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Ενα τέτοιο όμως πολιτικό σύστημα – τέρας θα έχει κι αυτούς ως θύματά του, όταν θα απέλθουν από την εξουσία. Τα μεγάλα θύματα ωστόσο θα είναι η χώρα και οι πολίτες της σε μία περίοδο που η γειτονιά της και η διεθνής οικονομία αποσταθεροποιούνται επικίνδυνα και η συναίνεση αποτελεί αναγκαία συνθήκη επιβίωσης.

Ο Αχιλλέας Γραβάνης είναι καθηγητής Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης