Μα τι ωραία εικόνα. Ο κύριος Τσακαλώτος να βαράει τα κουδούνια στο Χρηματιστήριο της Wall Street. Τι ωραία εικόνα. Μαγική. Εμένα προσωπικά με ανακούφισε. Λέω έβαλε μυαλό. Αλλά ο κόσμος του Διαδικτύου όπως πάντα είχε διαφορετική γνώμη ο χρυσός μου.

Κι αρχίσανε

«Ντρίγκιντρίγκι τα κουδουνάκια

τάκα τάκα τα πεταλάκια».

Οχι. Εγώ δεν θα πω ότι «μας κρεμάσανε κουδούνια», ούτε ότι πάει «τα τινάξαμε τα πέταλα». ο Πετααααά-λωτής! Αλλά οι 53+; Γιατί έχουμε και τους 53 plus. Μην τους ξεχνάμε τους plus. Και ειδικά η Κυρία Τασία πώς θα αντιδράσει;

Τι θα βγει να πει; Πολλοί την είδανε λέει να πενθεί μ’ έναν πολύ προσωπικό τρόπο. Δυο ήμερες τώρα κυκλοφορεί λέει χωρίς το περίφημο κραγιόν της. Αλλοι επίσης δηλώνουν στα media ότι απλώς άλλαξε το κεραμιδοκανελομπορντοκόκκινο με ένα πιο πένθιμο μενεξεδοκυκλαμινί, κι ότι επιπροσθέτως δεν βάζει τη γραμμή κάτω απ’ το μάτι, άφησε μόνο το από πάνω του βλεφάρου, αλλά εγώ αυτά δεν τα καταδέχομαι. Γι’ αυτό και τα αντιπαρέρχομαι.

Εμενα άλλο με κόφτει τώρα.

Πού σκατά βρέθηκε η θωρακισμένη μερσεντές του αείμνηστου Αμίν Νταντά στα χέρια του Καμμένου, και την πούλησε και εκατό χιλιάδες;

Ο Νταντά (όχι το κίνημα, ο Ντανταϊσμός κι άλλα εικαστικά, ο Νταντά ο Αμίν) δεν ξέρω αν τον θυμάστε οι νεότεροι, υπήρξε ένας από τους πιο αιμοσταγείς και αιμοχαρείς δικτάτορες που έχουν υπάρξει ποτέ. Μέχρι και για ανθρωποφαγία τον έχουν κατηγορήσει. Δικτάτωρ-Δικτάτωρ, όχι Μαδούρο αηδίες και ξεράσματα. (Τον κύριο Παπαδημούλη τον είδατε στο Ευρωκοινοβούλιο που σηκώθηκαν όλοι στη βράβευση της Αντιπολίτευσης Βενεζουέλας; Ολοι όρθιοι, κλαρίνο, ο δικός μας μόνος του κατσικώθηκε στο έδρανο και σφύραγε «Ο Γοργοπόταμος κι Αλαμάνα στέλνουν περήφανο χαιρετισμό»).

Τι επαναστατικό. Τι γλυκό. Τι νόστιμο. Του το βάζεις τώρα το ρημάδι το θαυμαστικό ή δεν του το βάζεις;

Του το βάζεις.

Τι επαναστατικό!!! Τι γλυκό!!! Τι νόστιμο!!!

Αχ συγκινήθηκα τώρα.

Πάντως αυτές τις δυο φωτογραφίες, απ’ τη μια ο Τσακαλώτος, ο Λύκος της Wall Street να βαράει τα κουδούνια κι απ’ την άλλη ο Παπαδημούλης να κάνει αντίσταση υπέρ του Μαδούρο θρονιασμένος στη θέση του, μια σχιζοφρένεια μπορεί να την πάθεις. Το θέλεις το ζάναξ, το αναζητάς το υπογλώσσιο.

Ευτυχώς όμως ο αναρμόδιος υπουργός δήλωσε ότι ο Σαρωνικός είναι πιο καθαρός από ποτέ, οπότε μπορείς και να φουντάρεις άνετα στη θάλασσα. Σαν εναλλακτική λύση το λέω.

Επίσης να τελειώνω, μην σας κουράζω άλλο, έχετε και σεις τα βάσανά σας, δεν θα φτάσει «Ποτέ κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη» όχι γιατί το υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός μας στην προεκλογική του καμπάνια. Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου ή της καμήλας, διαλέγετε. Αλλά γιατί το ηλεκτρονικό σύστημα είναι για τα μπάζα. Κι έτσι θα στερηθούμε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να ζητάει απεγνωσμένα το χέρι του Λαφαζάνη, «Το χέρι σου. Δώσ’ μου το χέρι σου», για να κάνουνε το μπλόκο ενάντια στους «Μπάτσους, Γουρούνια, Δολοφόνους». Αλλά ο πρώην υπουργός, δεν θέλω να σας στεναχωρήσω, ναι, ναι, τον είχαμε και υπουργό, τρομάρα μας. Ο Λαφαζάνης λοιπόν εκείνη την ώρα αδυνατούσε να δώσει χείρα βοηθείας, κι έσκουζε πίσω απ’ τα κάγκελα. «Θα λιποθυμήσω. Θα λιποθυμήσω».

Ωραία πράγματα που λέει κι ο ποιητής.

«Πράγματα συμπαθητικά. Δικά μας. Γραικικά».