«Θετική εξέλιξη η υποψηφιότητα Καμίνη», δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Σχολιάζοντας τα τεκταινόμενα στην Κεντροαριστερά, ο πρώην υπουργός και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ αναφέρει πως «η προοδευτική παράταξη εδώ και πάνω από έναν αιώνα φιλοξενεί διαφορετικές προσεγγίσεις» και σκιαγραφεί τον ρόλο του νέου φορέα στην κεντρική πολιτική σκηνή –«ένα κόμμα προσκολλημένο στο παρελθόν δεν είναι χρήσιμο», επισημαίνει χαρακτηριστικά.

Παράλληλα, ο Χρυσοχοΐδης στηλιτεύει τη στάση της κυβέρνησης στις πρόσφατες πυρκαγιές και μιλάει για πολιτικές δυνάμεις που «δηλητηριάζουν συστηματικά την ψυχή και το μυαλό των ανθρώπων», «καλλιεργώντας το μίσος των Μνημονίων και στιγματίζοντας τους αντιπάλους τους». Παρ’ όλα αυτά, επιμένει πως η πολιτική ατζέντα της αντιπολίτευσης «δεν μπορεί να είναι πάντα οι εκλογές», επισημαίνοντας πως «η δημοκρατία μας ξοδεύεται σε δευτερεύουσας σημασίας δραστηριότητες».
Εχετε περάσει από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης. Πιστεύετε ότι μπορεί ναυπάρξει ετοιμότητα για την αντιμετώπιση πυρκαγιών εν μέσω Αυγούστου;

Η διαχείριση κρίσεων, και πιο συγκεκριμένα η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών και η προστασία του δασικού περιβάλλοντος, απαιτεί πολλές δράσεις, πρωτίστως στο στάδιο της προετοιμασίας και ασφαλώς σε αυτό της πυρόσβεσης. Η πρόληψη αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα επιτυχίας. Απαιτεί συμμετοχή και συνδυασμένη δράση υπηρεσιών και Αυτοδιοίκησης, εθελοντών και όλων των πολιτών. Εχω πει επανειλημμένα ότι είμαστε αμετανόητα αδιόρθωτοι, διότι αυτά που συμβαίνουν φέτος ξανασυνέβησαν στο παρελθόν, αλλά κάποια στιγμή ελήφθησαν μέτρα και εφαρμόστηκαν αποτελεσματικές πολιτικές. Ωστόσο, δυστυχώς, στην πορεία κάποιοι από τους επόμενους τα χαλάνε,τα καταστρέφουν. Ισως από άγνοια, ίσως από έλλειψη εκτίμησης του κινδύνου. Η γνώση που αποκτά μια υπηρεσία του κράτους είναι περιουσία που μεταβιβάζεται στους επόμενους και έτσι αυτοί γίνονται καλύτεροι. Είναι λυπηρό να μην εξασφαλίζεται στην ελληνική Δημόσια Διοίκηση αυτή η τόσο ουσιώδης διαδικασία. Ολες οι μεγάλες καταστροφές φέτος προήλθαν από αναζωπυρώσεις. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πρόβλημα που στο παρελθόν εμφανίστηκε και αντιμετωπίστηκε επιτυχώς. Τι συνέβη λοιπόν και χάθηκε αυτή η κληρονομιά γνώσης, εμπειρίας και τελικά επιτυχίας;
Πότεμπορεί ένας αρμόδιος υπουργός να μιλά δημοσίωςγια εμπρησμούς;Δικαιολογούνται οιδηλώσεις Κοντονή για «οργανωμένο σχέδιο δημιουργίας έκρυθμης κατάστασης στη χώρα»;

Δεν εκπλήσσομαι. Εχουμε βιώσει πολλά και ποικίλα. Απλά αυτή η τακτική της συνωμοσιολογίας δημιουργεί, ξέρετε, ανασφάλεια στους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι πολύ λογικά αναρωτιούνται: αν ο υπουργός και το κράτος δεν μπορούν να συλλάβουν τους εμπρηστές, τότε τι μπορεί να κάνει ο ίδιος απέναντι στο έγκλημα; Ακριβώς εδώ εστιάζεται η έννοια του ισχυρού κράτους που αντιμετωπίζει αποτελεσματικά οποιαδήποτε εγκληματική πράξη και προστατεύει την ανθρώπινη ζωή, την περιουσία και το περιβάλλον που είναι τόσο πολύτιμο! Αν υπάρχουν υπόνοιες για κάποιο έγκλημα, δεν κάνει ανακοινώσεις ένας υπουργός. Δίνει πολύ συγκεκριμένες εντολές στα όργανα της Διοίκησης να το εξιχνιάσουν και να παραπέμψουν στη Δικαιοσύνη τούς υπόπτους.
Πριν από λίγο καιρό η ΔΗΣΥ δεν μιλούσε ευθέως για εκλογές. Πλέον τις θεωρείτε απαραίτητες;

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι στη δημοκρατία η κυβέρνηση οφείλει να κυβερνά αποτελεσματικά τη χώρα και η αντιπολίτευση να ασκεί το έργο της εντός και εντός Βουλής. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν ούτε οι θεσμοί ούτε ηοικονομία προς όφελος των ανθρώπων αυτής της χώρας, αν σε καθημερινή βάση στην πολιτική αντιπαράθεση η ατζέντα είναι οι εκλογές. Η Ελλάδα χρειάζεται σταθερότητα, καθαρό πολιτικό ορίζονται με πολύ λεπτομερή οδικό χάρτη για να πετύχει το μεγάλο ζητούμενο, δηλαδή δουλειές για όλους τους ανθρώπους της. Επενδύσεις και δουλειές. Ανάπτυξη και απασχόληση. Αυτό απαιτεί σκληρή δουλειά από την κυβέρνηση: να προσελκύσει κεφάλαια, να διευκολύνει τις επενδύσεις και να επιταχύνει την ανάπτυξη. Δυστυχώς δεν συμβαίνουν όλα αυτά τα τόσο αναγκαία για το σύνολο των πολιτών. Ξοδεύονται μέρες πολύτιμες, ξοδεύεται η δημοκρατία μας σε δευτερεύουσας σημασίας δραστηριότητες. Ας κυβερνήσει συνεπώς επιτέλους η κυβέρνηση και ας ασκήσει αποτελεσματικά το έργο της και η αντιπολίτευση.
Υπάρχειφημολογίαγια διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Ποια θα πρέπει να είναι η στάση της αντιπολίτευσης;

Κατ’ αρχάς υπάρχουν σημαντικά νομικά και συνταγματικά ζητήματα επ’ αυτού του ερωτήματος. Ωστόσο, επειδή προηγουμένως με ρωτήσατε για πιθανές εκλογές, θέλω με ευθύτητα να πω ότι αν η κυβέρνηση, αντί να ασχοληθεί με τα ζητούμενα της κοινωνίας, ξοδεύει πολύτιμους πόρους δημοκρατίας σε σκιώδεις αναμετρήσεις, τότε καλό θα είναι να αντιληφθεί ότι αυτό είναι η χείριστη υπηρεσία για τον τόπο. Ο ελληνικός λαός είναι εξουθενωμένος και μεγάλο μέρος του σε απόγνωση. Δεν υπάρχουν αντοχές και πολυτέλειες για ανούσιες μάχες οπισθοφυλακής. Αντιθέτως, μπορεί να υπάρξει κινητοποίηση και συμμετοχή όταν οι μάχες αφορούν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν ξεχασμένοι στη φτώχεια τους, τη μεσαία τάξη που γονατίζει από την υπερφορολόγηση ή τη νέα γενιά που αντιλαμβάνεται ως μακρινό όνειρο μια θέση εργασίας.
Μιλάτε συχνά για πολιτικό διχασμό και κλίμα μίσους. Μπορεί αυτό να αναστραφεί;

Σε πολλές χώρες, ακόμη και στη μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, παρατηρείται το φαινόμενο του διχασμού και του μίσους που σπέρνουν δυνάμεις εθνοκεντρικές και αυταρχικές. Η πρώτη τους προτεραιότητα είναι η κατασυκοφάντηση της δημοκρατίας και η σπορά του μίσους. Ο Τραμπ αρνείται να καταδικάσει ευθέως τους ακραίους ρατσιστές που δολοφόνησαν μια γυναίκα και τραυμάτισαν πολλούς. Στην Ευρώπη αυτή η εκδοχή δοκιμάστηκε στη Βρετανία, όπου οι ακροδεξιοί δημαγωγοί, μαζί με πολιτικούς του συντηρητικού κόμματος, προέβησαν σε μια από τις μεγαλύτερες απάτες της Ιστορίας, στο Brexit. Ηταν μια κακή στιγμή για τηδημοκρατία στη μεγάλη αυτή χώρα. Στη Γαλλία, στην Ολλανδία και την Αυστρία συνέβησαν ή επιχειρήθηκε να συμβούν παρόμοια πράγματα. Στην Ελλάδα καλλιεργήθηκε το μίσος των Μνημονίων και μετά ο στιγματισμός των αντιπάλων –ακόμα και με αμφισβήτηση του πατριωτισμού τους! Και όταν οι ίδιοι ακολούθησαν την ίδια πολιτική, τότε εμφανίστηκε η διάκριση «παλιό – νέο». «Να τελειώνουμε με το παλιό». Οταν τελείωσαν και με το παλιό, τότε κυριάρχησε το σύνθημα «ή εμείς ή αυτοί»! Πολιτικές δυνάμεις δηλητηριάζουν συστηματικά την ψυχή και το μυαλό των ανθρώπων. Το ζήτημα δεν είναι πώς θα καταστρέψουμε οι μεν τους δε. Το ζητήματα είναι να φτιάξουμε την Ελλάδα και Ελλάδα είμαστε όλοι. Η ΔΗΣΥ μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο αποφασιστικά συμβάλλοντας στη γεφύρωση των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων με κεντρικό σύνθημα «Ελλάδα είμαστε όλοι»!

Θα αντέξει η Κεντροαριστεράτην πόλωση μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ;

Θα εξαρτηθεί πρωτίστως από την ίδια. Εννοώ ότι αν κατορθώσει να πείσει κρίσιμα μεγέθη και ομάδες της ελληνικής κοινωνίας να την ακολουθήσουν, τότε θα καταστεί σημαντικός και αυθύπαρκτος παίκτης στο πολιτικό σύστημα, με λόγο και επιρροή. Τότε θα μπορέσει να επιβάλει την πολιτική και προγραμματική της ατζέντα στον πολιτικό διάλογο. Συνεπώς είναι κρίσιμη η εσωτερική, αλλά ανοικτή και δημοκρατική, αναμέτρηση για την ανάδειξη της ηγεσίας, η οποία θα είναι και το πρόκριμα για τη επιτυχία του συνολικού εγχειρήματος. Αναφέρομαι ασφαλώς στην προσέλευση των πολιτών τις ημέρες της διεξαγωγής αυτής της ψηφοφορίας.
Τι συμβαίνει με εκείνους που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ; Μπορούν να επιστρέψουν; Κι αν αυτοί μπορούν,γιατί, όπως είπε η Φώφη Γεννηματά, δενμπορούν τα στελέχη;

Η συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ το 2012 και το 2015 ήταν παραδοσιακοί ψηφοφόροι ΠΑΣΟΚ. Ηταν μια ψήφος κυρίως διαμαρτυρίας, αλλά και ελπίδας σε όσα εξαγγέλθηκαν από την ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος, που στη συνέχεια ονομάστηκαν αυταπάτες. Κυρίως σε πρώτη φάση τα λαϊκά στρώματα, οι απλοί άνθρωποι είναι αυτοί που προσέτρεξαν το 2012, μετά τις αρνητικές επιπτώσεις που είχαν στη ζωή τους τα μέτρα λιτότητας. Είναι ελεύθεροι πολίτες και κρίνουν, αξιολογούν και αποφασίζουν. Δικό μας καθήκον είναι να ξαναμιλήσουμε μαζί τους ως λαϊκή, προοδευτική δύναμη και να υπηρετήσουμε τις ανάγκες τους στο πλαίσιο του συνολικότερου οικονομικού σχεδιασμού. Τα στελέχη που εντάχθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ αποχωρώντας, προέβησαν σε βαριές καταγγελίες εις βάρος του ΠΑΣΟΚ, ενώ εδώ μια δυόμισι χρόνια ψηφίζουν πολύ πιο αντιλαϊκά μέτρα, χωρίς καμία διαμαρτυρία. Είναι προφανές ότι πρόκειται για συμπεριφορές που είναι σε πλήρη αντίθεση με το αίσθημα των ανθρώπων της παράταξης.
Η εκλογή αρχηγού φέρνει νέα πνοή στον χώρο.Υπάρχουν ελπίδες για συμμαχία όλων τωνδυνάμεωντου Κέντρου;

Μέρα με την ημέρα γίνεται πεποίθηση σε όλο και περισσότερους η αξία του εγχειρήματος, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες εξελίξεις, δηλαδή τη συγκρότηση της Επιτροπής υπό τον Νίκο Αλιβιζάτο, η οποία από κάθε άποψη αποτελεί εγγύηση για την πληρότητα της διαδικασίας. Πιστεύω ότι θα προσέλθουν όλοι. Κατά καιρούς τέθηκαν διάφοροι όροι και εγγυήσεις. Εχουν ικανοποιηθεί όλα. Συνεπώς η πόρτα είναι ανοικτή και ένα έδρανο για τον καθένα είναι κενό και περιμένει.
Κεντροαριστερά ήπροοδευτικό Κέντρο; Υπάρχειτέτοιος διαχωρισμός;

Ο χώρος της ιστορικής προοδευτικής παράταξης φιλοξενεί παραδοσιακά εδώ και πάνω από έναν αιώνα ποικίλες δυνάμεις, οι οποίες είχαν πρόσημο τη δημοκρατία, την προοδευτική τοποθέτηση, την ευαισθησία στα κοινωνικά ζητήματα, την κοινωνική αλληλεγγύη και τη δικαιοσύνη, καθώς και τις μεγάλεςθεσμικές και δομικές αλλαγές. Μεταπολιτευτικά το ΠΑΣΟΚ φιλοξένησε δυνάμεις από ένα μεγάλο τμήμα της Ενωσης Κέντρου μέχρι τροτσκιστές και σοσιαλδημοκράτες –ας μην ξεχνάμε τις μάχες που δόθηκαν μέσα στο μεταπολιτευτικό ΠΑΣΟΚ για το ζήτημα της Ευρώπης. Αυτός είναι ο πλούτος της παράταξής μας. Σε όλα τα κόμματα, άλλωστε, ενυπάρχουν και στεγάζονται διαφορετικές προσεγγίσεις, οι οποίες γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας και, τελικά, πολιτικής συμφωνίας.

Γιατί όμως υπάρχουν ακόμα προοδευτικοί πολίτες που βλέπουν με καχυποψία το εγχείρημα της ΔΗΣΥ;

Επιχειρήθηκε από πολλές πλευρές τα τελευταία χρόνια να ξαναγραφτεί η πρόσφατη πολιτική ιστορία του τόπου, με ερμηνείες αυθαίρετες και ισοπεδωτικές, πάντα με αφορμή την κρίση. Ωστόσο, οι παρακαταθήκες του ΠΑΣΟΚ είναι ορατές στη ζωή των ανθρώπων αλλά και την εικόνα της χώρας. Συνεπώς η ισοπέδωση και το ανάθεμα σε μια περίοδο της εθνικής μας διαδρομής που επιτεύχθηκαν σημαντικές οικονομικές και κοινωνικέςεπιτυχίες δεν συμβάλλει σε μια νηφάλια αποτίμηση των λαθών ή των παραλείψεων. Η γνώμη μου είναι ότι βρισκόμαστε στη νέα εποχή και πρέπει να αποφασίσουμε τι αφήνουμε πίσω ως λάθος ή στρέβλωση και τι κρατάμε ως αξία και πολιτική κληρονομιά για το μέλλον.
Σε αυτή τη νέα εποχή, ποια είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ;

Να μπολιάσει με τις αρχές, τις αξίες, την ευρωπαϊκή του παρουσία και εμπειρία το νέο εγχείρημα, έτσι ώστε αυτό να αποκτήσει λαϊκά,προοδευτικά χαρακτηριστικά και ταυτότητα. Να κομίσει την εμπειρία των στελεχών του στον οργανωτικό τομέα, τον τομέα των κινημάτων, της Αυτοδιοίκησης και των οργανώσεων των πολιτών –πάντα φυσικά στο πλαίσιο μιας ριζικής ανανέωσης ιδεών, πολιτικών και προσώπων.
Μπορούν οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι του κόμματος να συμβιβαστούν με τη νέα τάξη πραγμάτων;

Οι ψηφοφόροι θέλουν ζωντανά μαζικά κόμματα που υπηρετούν τις ανάγκες τους και τη χώρα. Ενα κόμμα προσκολλημένο στο παρελθόν δεν είναι χρήσιμο.

Ο Γιώργος Καμίνης θα θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία του νέου κεντροαριστερού φορέα. Μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα;

Αποτελεί θετική εξέλιξη η υποψηφιότητά του γιατί είναι πολιτικός του ευρύτερου χώρου, με περγαμηνές στα ζητήματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βέβαια δυο φορές εκλεγμένος δήμαρχος Αθηναίων. Νομίζω ότι η υποψηφιότητά του συμβάλλει στον εμπλουτισμό ιδεών και απόψεων στο νέο εγχείρημα και συνεπώς μόνο καλά κομίζει.

Πιστεύετε ότι αναμένονται και άλλες υποψηφιότητες;

Προσεχώς τα νεότερα! Ωστόσο, εκτιμώ ότι έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις για την προσέλευση χιλιάδων πολιτών, άρα και υποψηφιοτήτων που αντιστοιχούν στο πλήθος του κόσμου. Μια πολιτική αναμέτρηση για την ανάδειξη της ηγεσίας απευθείας από τους πολίτες είναι πολύ ευεργετική για την προοδευτική παράταξη αλλά και το πολιτικό σύστημα. Επαναλαμβάνω: για όλους υπάρχει ένα άδειο έδρανο που τους περιμένει!

Εσείς σκέφτεστε να θέσετε υποψηφιότητα;

Σκέφτομαι αν και πώς μπορώ να είμαι χρήσιμος στον σκοπό για τον οποίο υπάρχει η πολιτική. Να προαγάγω μαζί με όσο γίνεται περισσότερους Ελληνες τη ζωή των συνανθρώπων μας. Να δώσω ελπίδα σε όσους αργοσβήνει η πίστη για το μέλλον και παραδίδονται στην απόγνωση. Τελικά, σκέφτομαι αν και πώς μπορώ να είμαι αποτελεσματικός και ωφέλιμος.