Στην Οξφόρδη δεν ήπιε ποτέ αλκοόλ, ενώ δεν είχε λείψει ούτε μια Κυριακή από την εκκλησία. Ηταν ένα είδος αντικοινωνικότητας που την ακολούθησε και στην κομματική της ζωή. Οταν, για παράδειγμα, ο Ουίλιαμ Χέιγκ την προώθησε στη θέση της σκιώδους υπουργού Παιδείας, θέση την οποία κατείχε πριν η Μάργκαρετ Θάτσερ, κανένας δεν σκέφτηκε ότι η ενέργεια αυτή είχε κάποιον συμβολισμό –ήταν αδύνατο να φανταστεί κανείς τη Μέι σε ρόλο ηγέτιδας. Ολοι υπέθεσαν ότι της ανατέθηκε το πόστο μόνο επειδή ήταν γυναίκα. Η αίσθηση αυτή δεν άλλαξε ούτε το 2002, χρονιά που ένας άλλος ηγέτης των Τόρις, ο Ιαν Ντάνκαν Σμιθ, την έκανε επικεφαλής του κόμματος. Η ίδια εξάλλου θα ζούσε τότε μια από τις πιο κακές στιγμές της στην πολιτική ζωή με τη δήλωσή της στο συνέδριο ότι οι πολίτες έβλεπαν τους Τόρις σαν το «άσχημο κόμμα». Η εκτίμηση δεν απείχε και πολύ από την πραγματικότητα. Αλλά ο τρόπος που εκφράστηκε δεν άρεσε καθόλου –αν μη τι άλλο έδειχνε έλλειψη πολιτικού τακτ και γενικώς ενσυναίσθησης, ενώ δεν πέρασε απαρατήρητο ότι είπε αυτό που είπε φορώντας λεοπάρ γόβες.
Ολοι πάντως της αναγνώριζαν ότι ήταν ολοκληρωτικά αφιερωμένη στο κόμμα. Είναι κάτι που διαβεβαιώνει ο υπουργός της των Μεταφορών Κρις Γκρέιλινγκ, όπως και το γεγονός ότι η πρωθυπουργός του «έχει πλάκα» –αν και όπως λέει η «Γκάρντιαν», ο ίδιος δεν μπορεί να θυμηθεί ούτε μισό αστείο της. Από την πρώτη της εκλογή στο Ουέστμινστερ, δούλεψε πολύ σκληρά και ατελείωτες ώρες. Στο κοινωνικό πεδίο, πάντως, αποδείχθηκε το ίδιο άκαμπτη και μονήρης όπως την εποχή της Οξφόρδης: εκείνη δεν έμεινε ποτέ μέχρι αργά στο Κοινοβούλιο για να απολαύσει ένα ποτό, όπως έκαναν πολλοί συνάδελφοί της και λοιποί παροικούντες: «Προτιμώ να έχω ένα ήσυχο γεύμα στο σπίτι με τον Φιλ από το να μένω μέχρι αργά έξω πίνοντας» θα έλεγε σε συνέντευξή της στην «Τέλεγκραφ» το 1998. Εκείνη ήταν μια από τις λίγες δηλώσεις που έσπασαν το εμπάργκο προς τον εαυτό της να μη μιλάει για την ιδιωτική ζωή. Ο Ουίλιαμ Χέιγκ το έχει θέσει κάπως διαφορετικά: «Δεν της αρέσει να μιλάει γι’ αυτά τα πράγματα δημοσίως, εκτός και εάν έχει να αποκομίσει κάποιο πολιτικό όφελος».