Πιθανόν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να τα κατάφερνε καλύτερα. Η ισχυρότερη ποδοσφαιρική ομοσπονδία του κόσμου, η γερμανική, υπέστη συντριπτική ήττα από τους φτωχούς της Αφρικής, της Καραϊβικής και της Ασίας. Το πανίσχυρο γερμανικό ποδόσφαιρο δεν πιστεύει στη συμβίωση. Σύμφωνα με την αρχή του, στον ποδοσφαιρικό κόσμο υπάρχουν αυτοί που εξουσιάζουν και αυτοί που εξουσιάζονται.

Θα ήταν πλεονασμός να αναφέρω πού τοποθετούν οι Γερμανοί τον εαυτό τους. Στην παραζάλη της οικονομικής εξουσίας που ασκούν στα κράτη-μέλη της ΕΕ παρασύρθηκαν και πίστεψαν πως το ίδιο μπορούν να κάνουν και στην πολιτική του ποδοσφαίρου.

Μέσα από το σύστημα της απλής αναλογικής που εξισώνει την ψήφο του Τζιμπουτί με αυτήν της Γερμανίας, η τελευταία αντιλήφθηκε πως οι λεονταρισμοί στα ποδοσφαιρικά κέντρα αποφάσεων δεν έχουν θέση.

Οι αντιδράσεις των συμπατριωτών του Γκαίτε αποκάλυψαν την ανατριχιαστική αντίληψή τους πως αποτελούν το κέντρο του ποδοσφαιρικού σύμπαντος.

Δεν θα έπρεπε κανονικά να μας εκπλήσσει έπειτα από δύο Παγκόσμιους Πολέμους και την ηγετική τους θέση που διεκδίκησαν και κέρδισαν στα τεκταινόμενα της κατά τ’ άλλα δημοκρατικής Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Ο Τζιάνι Ινφαντίνο έφτασε στην κορυφή της ποδοσφαιρικής πυραμίδας όχι γιατί γνωρίζει τα μυστικά της στρογγυλής θεάς, αλλά γιατί διαθέτει το τόσο υποτιμημένο από εμάς τους Ελληνες ταλέντο της πολιτικής.

Τελευταία Νέα