Η Θεανώ Φωτίου δεν ξέρει κανέναν συνταξιούχο που του έκοψαν τη σύνταξη. Οσοι της μιλούν τη διαβεβαιώνουν πως ό,τι έπαιρναν παίρνουν. Τους άλλους, αυτούς που τους κόπηκαν κύριες και επικουρικές, δεν τους έχει συναντήσει. Και γιατί να τους συναντήσει; Δεν την αφορούν. Ανήκουν στον άλλο μισό λαό.

Είναι η πρώτη φορά που έχουμε κυβέρνηση του μισού λαού. Οχι μόνο το ομολογούν, επιπλέον το διαφημίζουν και κάνουν ό,τι μπορούν για να υποδαυλίσουν έχθρα στα δύο μισά. Οι δικοί τους συνταξιούχοι και οι άλλοι, που είπαν ότι είναι η ελίτ, οι ελάχιστοι, δεν τους είπαν ότι είναι οι άλλοι μισοί.

Οι δικοί τους εργαζόμενοι, της Βιομηχανίας Ζάχαρης, που επιδοτείται με 35 εκατομμύρια για να μη χάσουν τη δουλειά τους –το δικαίωμα στην εργασία είναι ιερό. Και οι εργαζόμενοι στις Σκουριές, όργανα των εργοδοτών, φερέφωνα συμφερόντων –το δικό τους δικαίωμα στην εργασία είναι αντιλαϊκό αίτημα, στην περιοχή δικό τους είναι το άλλο μισό του λαού.

Τα παιδιά των δημόσιων σχολείων πρέπει να ξεκουραστούν για να έχουν καθαρό μυαλό –ψηφίζουν πια. Κόψε ώρες, μαθήματα και εξετάσεις. Τα παιδιά των ιδιωτικών είναι του άλλου μισού, δεν μας ψηφίζουν έτσι κι αλλιώς ούτε αυτά ούτε οι γονείς τους –αύξησέ τους τον ΦΠΑ, στέρησέ τους τα επιπλέον μαθήματα να μην αδικούνται τα δικά μας στη σύγκριση.

Οι φοιτητές πρέπει να τους ψηφίζουν αιωνίως, γι’ αυτό ξεκινούν από τους αιώνιους. Τους ξαναβάζουν στο παιχνίδι της διοίκησης των ΑΕΙ, τους ξαναδίνουν τα προνόμια της πολιτικής δύναμης. Οι άλλοι, όσοι έφυγαν να σπουδάσουν έξω, δεν τους ψήφιζαν ποτέ, ούτε επιστολική ψήφος τούς αξίζει.

Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, δικοί τους άνθρωποι, τους ξέρουν έναν προς έναν από τους κοινούς αγώνες δημοκρατίας, από το λάβαρο που κράτησαν όρθιο μαζί όταν έμειναν χωρίς δουλειά. Οι άλλοι, των ιδιωτικών, που ψωμίζονταν χρόνια περιφέροντας την προπαγάνδα της διαπλοκής, γιατί νομίζουν ότι διαφέρουν από το ένα εκατομμύριο ανέργους;

Στην κυρία Φωτίου αρέσουν τα γεμιστά. Ενα τέτοιο μεγάλο ταψί θέλουν την κοινωνία. Μικρές μάζες λαού που πρέπει να τις κρατήσουν χωρισμένες, αποξενωμένες, εχθρικές μεταξύ τους. Στις ντομάτες οι δικοί μας, οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι αδύναμοι, οι ένστολοι, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι κολλητοί, όλοι αυτοί που δεν μας έχουν καταλάβει ακόμα και νομίζουν ότι θα τους ξημερώσει Θεού πρόσωπο. Στις πιπεριές οι εύποροι, οι αστοί, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι επιχειρηματίες, οι «μενουμΕυρώπη», αυτοί που μας έχουν καταλάβει από νωρίς.

Ποτέ δεν πρέπει να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, τα στεγανά πρέπει να μείνουν στη θέση τους, ο φθόνος, το μίσος, ο διχασμός που σπείραμε και θέριεψε είναι η δύναμη που μας κρατά ακόμα ζωντανούς.

Η Λίνα Παπαδάκη είναι η διευθύντρια του γραφείου Τύπου του Ποταμιού

Τελευταία Νέα