Συνομίλησα με υπουργό Παπαγγελόπουλο χθες, ως μόνο αρμόδιο να μου παράσχει μία πλήρη, εξ αντικειμένου, ενημέρωση για το τι ακριβώς υποκρύπτει αυτή η πρεμούρα της κυβέρνησης να βάλει μπρος το πλυντήριο, washing machine που λέμε και στην εύανδρο Ηπειρο, για να ξεπλύνει κάτι παλικάρια της τα οποία έχουν προφανώς «ντράβαλα» με εξωχώριες, offshore κατά το κοινώς λεγόμενο, εταιρείες.

Ομολογώ ότι δεν έβγαλα πολλά πράγματα. Πρώτον, διότι ήταν απολύτως στη «γραμμή» («μην ψάχνεσαι, μνημονιακή υποχρέωση ήταν η διάταξη», μου είπε) και δεύτερον, διότι όπως με διαβεβαίωσε «εγώ στην Επιτροπή όταν έφτασε η ώρα μου για να μιλήσω για το σκέλος του πολυνομοσχεδίου που με αφορούσε, ανέφερα και τη συγκεκριμένη αλλαγή».

Οταν δε του έθεσα το κρίσιμο θέμα «μα εδώ βοά η Αθήνα ότι η ρύθμιση αφορά συγκεκριμένο πρόσωπο», μου δήλωσε πλήρη άγνοια. Οχι όμως άρνηση. «Μπορεί», μου είπε, «αλλά δεν το ξέρω. Εχω ακούσει και εγώ για κάποιο πρόσωπο».

Για το ίδιο είχαμε ακούσει, αλλά δεν το κάνω θέμα. Μικρό χωριό η Αθήνα, αυτά κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα με υπερηχητική ταχύτητα. Ενας να το μεταφέρει σε κάποιον άλλο, σε λίγα λεπτά έχει κάνει τον γύρο του τριγώνου των (αθηναϊκών) Βερμούδων –Σύνταγμα, Κολωνάκι, Ομόνοια –και έχει επιστρέψει στην αρχική «πηγή»…

Μου αποκάλυψε πάντως ότι το ετοίμαζε –τη διάταξη δηλαδή για τις offshore –από τον περασμένο Οκτώβριο, αλλά για λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησή του αυτό δεν προχώρησε τότε…

Και πριν κλείσουμε, μου έκανε ένα παράπονο, ως παλαιός «καραμανλικός»: ότι ενώ τον πρόεδρο Κώστα (Καραμανλή) τον αποκαλούσα συχνά ως τον καλύτερο πελάτη των χασαποταβερνών Χασιάς και Μεσογείων, εκείνον που είναι φίλος του τον παρουσιάζω χωμένο σε στοίβες από «φακέλους» που «δεν είναι και το στυλ μου, και δεν με αντιπροσωπεύουν. Να με εμφανίσεις μπροστά από καμιά πιατέλα με παϊδάκια, να σου πω μάλιστα».

Διορθώνω, εν τω άμα…

Κολοκυθιά

Μια και το ‘φερε η κουβέντα πάντως, ενημερώνω ότι εκ παραλλήλου με τη συγκεκριμένη πληροφορία της κατηγορίας «παπάρα» ότι το «πλυντήριο» μέσω της διάταξης αφορά ένα μόνο πρόσωπο, κυκλοφόρησαν άλλες που ανέφεραν αρχικά ότι είναι δύο οι απλωμένοι σαν μπουγάδα υπουργοί για να στεγνώσουν από το «πλύσιμο», και εν συνεχεία προϊούσης της ημέρας, τρεις!

Επειδή όμως αυτό δεν έχει αρχή και τέλος, το κόβω εδώ, διότι από τη στιγμή που δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία, και είκοσι τρεις υπουργοί να ακούσεις, πάλι δεν βγαίνει τίποτε.

Είναι σαν την κολοκυθιά. «Η διάταξη ξεπλένει έναν υπουργό». «Και γιατί έναν;». «Εμ πόσους θέλεις να ξεπλένει;». «Να ξεπλένει δύο». «Και γιατί να ξεπλένει δύο;». «Εμ πόσους θέλεις να ξεπλένει;». «Τρεις», και ούτω καθ’ εξής.

Επίσης, εκ πείρας το λέω, πολλές φορές στην πολιτική ρίχνεται ένα όνομα στην πιάτσα για να καεί ως ο πλέον ύποπτος, έτσι ώστε να σωθούν άλλοι πέντε πίσω του. Ελπίζω να έγινα κατανοητός…

Πρόβλημα

Και να μην έγινα, sorry, αλλά το ίδιο μου κάνει. Δεν μπορώ να γίνω πιο συγκεκριμένος διότι καραδοκούν (νέα) εξώδικα, και βαριέμαι αφόρητα αυτή την κατάσταση. Αν πάντως ισχύει αυτό που υποστηρίζει ο υπουργός Παπαγγελόπουλος, ότι εκείνος στην Επιτροπή της Βουλής όπου έγινε η επεξεργασία του πολυνομοσχεδίου έκανε αναφορά στη διάταξη για τις offshore, κατά τη γνώμη μου υπάρχει ένα τεράστιο ζήτημα για το σύνολο της αντιπολίτευσης.

Οταν το ανέφερε ο Παπαγγελόπουλος, γιατί δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς; Γιατί το άφησαν να περάσει έτσι, και τώρα που το «Πρώτο Θέμα» αποκάλυψε την υπόθεση κάνουν τον πανικό;

Αν συμβαίνει όντως αυτό που δηλώνει ο υπουργός, σημαίνει με δυο λόγια ότι οι της αντιπολίτευσης δεν ασκούν πραγματικό έλεγχο στην κυβέρνηση και δεν ξέρουν τι τους γίνεται όταν έρχεται η ώρα να ψηφίσουν. Τουτέστιν η αντιπολίτευση που κάνουν είναι ελλιπής και προβληματική. Μην πω και για τα πανηγύρια…

Ανεβαίνουμε καθοδικά

Στο μεταξύ η χώρα οδεύει από το… καλό στο… καλύτερο! Εξι ολόκληρες θέσεις απώλεσε πέρυσι στον παγκόσμιο πίνακα ανταγωνιστικότητας στον οποίο καταγράφονται οι σχετικές επιδόσεις 61 χωρών, αναπτυγμένων και αναπτυσσόμενων. Πρόκειται φυσικά για ένα ακόμη επίτευγμα (από τα τόσα…) ΣΥΡΙΖΑ, στο οποίο αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση, μια που αποδεικνύεται πόσο αποτελεσματικές είναι οι πολιτικές που εφαρμόζει. Ωστε επαξίως, πιστεύω, να κατέχουμε ως χώρα την 56η θέση μεταξύ 61, επαναλαμβάνω.

Και όπως σημειώνει ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος που εκπροσωπεί στην Ελλάδα τον συγκεκριμένο διεθνή οργανισμό, ο οποίος και μας κατέταξε στην επίζηλη, πέντε θέσεις πριν από τον πάτο, θέση παγκοσμίως, αυτό το επίτευγμα πρέπει να αποδοθεί στα εξής:

«capital controls, πολιτική αβεβαιότητα, κυβερνητική αναβλητικότητα, αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις και έλλειμμα διεθνούς αξιοπιστίας».

Οπως τονίζεται σε σχετική ανακοίνωση του Συνδέσμου «αυτοί είναι οι βασικοί παράγοντες που φέρνουν την Ελλάδα σε όρους ανταγωνιστικότητας πάνω μόνον από την ευρισκόμενη σε κοινωνική αναταραχή Βραζιλία, την Ουκρανία που βιώνει εμπόλεμη κατάσταση και τη Βενεζουέλα, η οποία πωλεί τα αποθέματά της σε χρυσό για να εισάγει είδη πρώτης ανάγκης»…

Εν ολίγοις «νικάμε», δεν το συζητάω…

Ωραία ατμόσφαιρα

Οπως έλεγα και χθες, οι υπουργοί και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν περνάνε καλά όταν αποφασίσουν να ξεμυτίσουν από τα καλά φρουρούμενα υπουργικά τους γραφεία. Συνέχεια στο σχετικό σίριαλ δόθηκε χθες, σε Καλλιθέα και Βύρωνα.

Στην Καλλιθέα ΣΥΡΙΖΑΜΑΤ (πρόκειται για τα αντίστοιχα ΚΝΑΤ της δεκαετίας του ’80) απέτρεψαν επιτυχώς, με τη βοήθεια και ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων, την εισβολή αντιφρονούντων σε αίθουσα όπου επρόκειτο να ομιλήσει, με γνωστά συνήθως αποτελέσματα, ο φίλος Φίλης.

Στον Βύρωνα δεν χρειάστηκε καν να παρέμβουν τα ΣΥΡΙΖΑΜΑΤ, διότι από νωρίς την αίθουσα του κινηματογράφου, που θα φιλοξενούσε τον υπουργό Σκουρλέτη σε ρόλο ενημερωτή της τοπικής κοινής γνώμης για την αναγκαιότητα του Μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ, την είχαν καταλάβει αντιεξουσιαστές. Ετσι η εκδήλωση ματαιώθηκε.

Στενοχωριέμαι…

Πάπιες

Υπάρχουν βέβαια και ορισμένες ευτράπελες εικόνες στην πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, εικόνες οι οποίες χαρίζουν χαμόγελο στους σκληρά δοκιμαζόμενους πολίτες της χώρας. Μια τέτοια εικόνα χάρισε χθες στους Δωδεκανήσιους, βουλευτής του νομού ονόματι Καματερός, αγνώστων, σε εμένα, λοιπών στοιχείων, ο οποίος δήλωσε έμπλεος οργής ότι έτσι και δημιουργηθεί ένα ακόμη all inclusive ξενοδοχείο στην Κω, αυτός θα… ρίξει την κυβέρνηση!

Δεν γνωρίζω πώς θα τα καταφέρει, αλλά κάποιος πρέπει να του μιλήσει για επενδύσεις, θέσεις εργασίας, γενικώς ανάπτυξη στην πολλαπλώς πληττόμενη το τελευταίο διάστημα υπέροχη Κω. Θα τα γνωρίζει, δεν μπορεί –τόσες άδειες ξενοδοχείων στο νησί έχει «επιμεληθεί»: και all inclusive και σκέτων…

Επίσης αν ήθελε να βοηθήσει την Κω, και τα Δωδεκάνησα στο σύνολό τους, ας αντιδρούσε στην αύξηση του ΦΠΑ. Αλλά εξ όσων γνωρίζω εποίησε την νήσσαν, σαν αυτές που κολυμπούν στη λιμνούλα στο Πυλί…

Από καρδιάς

Και κάτι τελευταίο: η σκέψη μου είναι στραμμένη στη μάχη που δίνει, μια ακόμη μάχη, για να είμαι ακριβής, μια γενναία γυναίκα, η Μαριέττα Γιαννάκου. Η σπουδαία πολιτικός, που άφησε το στίγμα της στην Παιδεία της χώρας, δίνει μάχη ζωής, και θέλω να ελπίζω ότι θα καταφέρει να βγει νικήτρια. Της το εύχομαι από καρδιάς, γιατί είναι αγωνίστρια, και γιατί δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες σαν εκείνη, όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στην κοινωνία γενικότερα…