Θα μπορούσε να είναι μια παραδοξότητα της Ιστορίας. Πέντε χρόνια μετά το κίνημα των Αγανακτισμένων, που επιτάχυναν τη συριζαϊκή διακυβέρνηση, τώρα το κάλεσμα στο Σύνταγμα γίνεται από τον αντίθετο πόλο. Και με το σύνθημα «Παραιτηθείτε», ένας ψηφιακός κόσμος που αυτοπροσδιορίζεται ως μέρος του «δημοκρατικού τόξου» ζητάει την παραίτηση της κυβέρνησης Τσίπρα. Με μπόλικη αγανάκτηση μάλιστα, πέραν της παραίτησης των κυβερνώντων, απαιτεί και «τη γρήγορη έξοδο της Ελλάδας από τα Μνημόνια στα πρότυπα της Κύπρου» (μάλλον τους διαφεύγει πως η δημοσιονομική προσαρμογή της νήσου ήταν πολύ χαμηλότερη από και σε σχέση με της χώρας μας). Οι διοργανωτές επίσης ξεκαθαρίζουν πως δεν θα γίνουν δεκτά κόμματα και πολιτικές κινήσεις στην συγκέντρωση.

Η υιοθέτηση των «εργαλείων» της αντιμνημονιακής αγανάκτησης από το «φιλευρωπαϊκό τόξο» τουλάχιστον εντυπωσιάζει. Ακόμη και ο θυμός και ο τρόπος που μετουσιώνεται ή τείνει να μετουσιωθεί στα συμπυκνωμένα συνθήματα «ψόφος», «κρεμάλα», «θα πάτε Γουδή». Σαν διάθλαση της πραγματικότητας, η αγανάκτηση δίνει τη σκυτάλη σε άλλο χρώμα.

Να δούμε όμως λίγο πού βρισκόμαστε. Το ευρωιερατείο σήμερα τρέμει το Brexit. Η Ελλάδα πέρασε στις πίσω σελίδες. Η κυβέρνηση της Αριστεράς κέρδισε χρόνο. Η διακεκαυμένη κανονικότητα θα είναι βραχεία, αλλά θα σηματοδοτήσει μια ελαφρά ανάσα. Το άμεσο στοίχημα της κυβέρνησης φαντάζομαι θα είναι –πέραν του να μαζέψει διάφορους κομισαρίους της που προκαλούν τον κόσμο και την κοινή λογική –να ενώσει μερικά κοινωνικά συντρίμμια. Οι σοβαρές πολιτικές δυνάμεις θα σχεδιάσουν την τακτική τους στον επόμενο πολιτικό κύκλο, που ξεκινάει εκεί λίγο πριν από τον Νοέμβριο. Το κομμάτι της διαπάλης φαίνεται πως μέχρι να αφομοιωθούν τα επώδυνα μέτρα, θα οριοθετηθεί σε κοινοβουλευτικό πεδίο.

Ποιον εξυπηρετεί σήμερα το «παραιτηθείτε» εν μέσω της εφαρμογής ενός οδικού χάρτη; Και πολύ περισσότερο ενός οδικού χάρτη στον οποίο έχουν συμφωνήσει όλοι (πλην ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ); Οι συμπαθείς αγανακτισμένοι φιλευρωπαίοι έχουν στον νου τους μια αόρατη μη συριζαϊκή Αρχή που θα υλοποιεί το Μνημόνιο, θα κρατά τη χώρα εντός ευρώ και θα έχει και τη συναίνεσή τους; Θα είναι αυτό εφικτό ως πραγματικότητα ακόμη και με το προαπαιτούμενο που οι ίδιοι θέτουν και που θέλει τα κόμματα εκτός αυτής της νέας μεταβολής;

Ο δρόμος όπως και η αξιωματική πολιτική θέλουν σχέδιο. Το αυθόρμητο γίνεται συνειδητό μόνο όταν μετασχηματίζεται σε στρατηγική. Το πιθανότερο είναι πως το «Παραιτηθείτε» των νέων αγανακτισμένων θα αποτελέσει όπλο στα χέρια της κυβέρνησης. Και τεκμήριο μιας μεσοαστικής ή παλαιοκομματικής πίεσης που σήμερα αποτελεί την κοινωνική και πολιτική μειοψηφία στη χώρα.

Τελευταία Νέα