Ο χρόνος, η σταθερή πορεία από το παρελθόν στο μέλλον, έχει τη δυνατότητα –με την ανθρώπινη βοήθεια –να προκαλεί την αλλοίωση των στοιχείων των γεγονότων και την προσαρμογή τους σε σύγχρονες ιδεοληψίες που ταιριάζουν περισσότερο σ’ αυτό που θέλουμε να πιστέψουμε παρά στην ιστορική αλήθεια.

Η περίπτωση του Γαλιλαίου είναι χαρακτηριστική. Παρά τη σημαντική συμμετοχή του στην επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα, ο πατέρας της σύγχρονης αστρονομίας έμεινε στην Ιστορία για τη φράση του «Κι όμως γυρίζει» αναφερόμενος στην κίνηση της Γης γύρω από τον Ηλιο, που αποτελούσε μέρος της ηλιοκεντρικής του θεωρίας για την οποία συγκρούστηκε με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.

Η ιστορική αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Πατέρας της διάσημης φράσης η οποία διατυπώθηκε το 1757, έναν αιώνα μετά τον θάνατο του διάσημου επιστήμονα, είναι ο ιταλός συγγραφέας Τζουζέπε Μπαρέτι.

Ο χρόνος μπορεί να γίνει σύμμαχος των επιτηδείων που ασκούν την τέχνη της παραπληροφόρησης και της χειραγώγησης των μαζών, οι οποίες δείχνουν έτοιμες να πιστέψουν στoν υπέρτατο ηγέτη, αρκεί να τους υποσχεθεί τη Γη της Επαγγελίας.

Από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1980, όταν το ελληνικό ποδόσφαιρο διάβηκε τον Ρουβίκωνα του επαγγελματισμού, μέχρι και τις μέρες μας οι παθογένειές του παραμένουν οι ίδιες.

Προσπάθειες ελέγχου της διαιτησίας, της ηγεσίας της ΕΠΟ και της διοργανώτριας Αρχής.

Το λευκό, το χρώμα της αθωότητας και της τιμιότητας, πάντοτε αλλοιωνόταν με τα δείγματα της παλέτας τού άλλοτε ΠΟΚ.

Το φαινόμενο της μετατόπισης της πραγματικότητας σε ένα ιδεατό περιβάλλον όπου αγιοποιούνται οι παρανομούντες αλλοιώνει τη σκέψη των φιλάθλων, πείθοντάς τους για ύπαρξη στο παρελθόν λευκών περιστερών, για την εξαφάνιση των οποίων υπεύθυνοι είναι οι σύγχρονοι δεινόσαυροι.

Οι επιθυμίες των φίλων του ελληνικού ποδοσφαίρου θα μετατραπούν σε πηγή θλίψης όταν ανακαλύψουν πως ο Παράδεισος ήταν έμπνευση για τον προθάλαμο της Κόλασης.