Αναζήτηση
«Το μόνο έσοδο είναι το κεράκι».
Αυτό δήλωσε ο μητροπολίτης Ανθιμος στο Πρακτορείο 104,9 FM. Και μας ενημέρωσε πως εξοικονόμησε κοτζάμ 500.000 ΕΝΦΙΑ για τον ναό στη Θεσσαλονίκη. Κατόρθωσε δηλαδή αυτό που δεν κατάφεραν τα Παιδικά Χωριά SOS (73.750 ευρώ) και το Χαμόγελο του Παιδιού (43.000 ευρώ) που τσεκουρώθηκαν άγρια από τις εισπρακτικές Αρχές.
Ο ρόλος της Εκκλησίας είναι να βοηθάει τους αναξιοπαθούντες. Αρα τώρα μπορεί κάλλιστα να καλύψει το ποσόν για να μην πεταχτούν τα παιδάκια στον δρόμο.
Εχουμε και λέμε: 73.750 + 43.000= 116.750 ευρώ. Αφαιρούμε το ποσό από τα 500.000 που εξοικονομήθηκαν, έχουμε 500.000 – 116.750= 383.250. Που σημαίνει πως κάνεις το καλό και σου μένουν κάβα 383.250 ευρώ για να καλύψεις συσσίτια, να στεγάσεις άστεγους, να ταΐσεις τους πεινασμένους και να ντύσεις τους γυμνούς –του Πιραντέλο και όχι μόνον.
Ουπς, μισό! Αυτό δεν γίνεται για δύο λόγους:
Πρώτον, η Πολιτεία που αποφάσισε πως τα Παιδικά Χωριά και το Χαμόγελο πρέπει να γονατίσουν οικονομικά και η Εκκλησία να μείνει στο απυρόβλητο, αυτή η ίδια Πολιτεία θα έπρεπε λογικά να βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά.
Δεύτερον, σχεδόν όλοι πληροφορηθήκαμε για τον παπά που, σε βάπτιση, πέταξε έξω από τον ναό το κουτάκι που είχε μπει υπέρ του Χαμόγελου του Παιδιού, μια που η Εκκλησία πρέπει να είναι «όλα τα λεφτά». Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
«Το μόνο έσοδο είναι το κεράκι». Με τη διαφορά ότι το κεράκι κερδίζεται, δεν χαρίζεται. Αν εξαιρέσουμε τους πιστούς που –ακόμη και σήμερα –θεωρούν πως η ανέγερση ενός ναού είναι πιο σημαντική από το γάλα ενός μωρού –όλοι οι άλλοι μάτια έχουν και βλέπουν, αφτιά έχουν κι ακούν, μυαλό και βγάζουν άκρη.
Στα έξι χρόνια της ανθρωπιστικής κρίσης, καμία Εκκλησία δεν έβαλε το χέρι στην τσέπη. Και καμία κυβέρνηση δεν την υποχρέωσε. Και καλά η Δεξιά… Αντε και καλά το ménage à trois ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ.
Μα ούτε καν η πρώτη φορά Αριστερά; Με έξι χρόνια ανθρωπιστικής κρίσης πίσω μας, με άδεια ταμεία, άδειες τσέπες, τίποτα; Αυτό είναι το όραμα της Αριστεράς; «Ετσι τα βρήκανε, εμείς θα τ’ αλλάξουμε;».
Η πλάκα είναι πως το όλο κέφι και μπρίο πάρτι της εκκλησιαστικής περιουσίας δεν είναι ένα… αεί και εσαεί κεκτημένο: μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Εκκλησία άρχισε να πληρώνει ένα ποσόν στο κράτος προκειμένου να καλυφθούν οι μισθοί των κληρικών. Αυτό καταργείται το 2004 επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, παρακαλώ πολύ –παρακαλώ εγώ! Και λίγους μήνες μετά έρχεται καπάκι η ΝΔ και ρίχνει κι άλλες φοροαπαλλαγές με υπογραφή τότε –μεταξύ άλλων υπουργών –και του Παυλόπουλου βεβαίως βεβαίως.
Ο δε Καραμανλής –αυτό το Αγιο Δισκοπότηρο της παράταξής του –μας φέρνει και το Αγιο Φως με κρατικά έξοδα και τιμές αρχηγού κράτους: μπίζνες κλας, κάθισμα – παράθυρο, επιλογές μενού και ζεστό βρεμένο πετσετάκι για τα χέρια. Να, κάτι τέτοια μεγαλεία είδαν τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας και ζηλέψανε. Σου λέει το «Αγιο Φως μπίζνες κι εγώ οικονομική;». Και για να μην της χαλάσουν το χατίρι οι πρώτη φορά Αριστεροί, φέρανε κι αυτοί τα λείψανα ως αρχηγός κράτους.
Το κεράκι δεν χαρίζεται. Κερδίζεται. Τόσο οι πιστοί που το ανάβουν όσο και οι πολίτες που δεν είναι θρήσκοι καλά και ντε, έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν πού και πώς ξοδεύονται τα χρήματά ΤΟΥΣ.
Κάποιοι κληρικοί πετάνε το κουτί υπέρ του Χαμόγελου του Παιδιού έξω από τον ναό τους –που προφανώς τους τον άφησε ο μπαμπάς τους κληρονομιά. Κάποιοι κληρικοί αρνούνται να κηδέψουν κάποιον που έκανε πολιτικό γάμο. Κάποιοι κληρικοί προτρέπουν «φτύστε τους» –αγνοώντας ή αδιαφορώντας πως το σύμφωνο συμβίωσης είναι νομική πράξη και κανένας, μα κανένας λόγος, δεν τους πέφτει.
Και υπήρξαν ή υπάρχουν κληρικοί σαν τον παπα-Γιώργη Πηρουνάκη στη χούντα. Σαν τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων Αναστάσιο. Σαν τον πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου της Κιβωτού του Κόσμου. Κι άλλοι πολλοί που τα ονόματά τους ούτε τα ξέρουμε ούτε θα τα μάθουμε ποτέ.
Οσο για τους «άλλους»; Τους «υπόλοιπους»; Καλά θα κάνει ο Αρχιεπίσκοπος, λοιπόν, να τους μαζέψει λίγο. Εως πολύ.
Γιατί το κεράκι δεν χαρίζεται. Το κεράκι κερδίζεται. Με έργα, με δράση, με στήριξη ουσιαστική και όχι με εδάφια από τον άμβωνα. Που μόλις κατέβεις απ’ αυτόν δεν τα εφαρμόζεις ούτε καν εσύ που τα διδάσκεις!
