Αναζήτηση
Ο νεοφιλελευθερισμός βλάπτει σοβαρά την Ευρώπη και λειτουργεί σαν πολιτικός σπόνσορας της Ακρας Δεξιάς.
Το συμπέρασμα δεν είναι αυθαίρετο. Εδράζεται σε μια προσεκτικότερη ανάγνωση της κοινωνικής ανθρωπογεωγραφίας των νέων εκλογικών συσχετισμών, που προέκυψαν στη Γαλλία κατά τις περιφερειακές εκλογές της τελευταίας και προτελευταίας Κυριακής.
Τα στοιχεία είναι συγκεκριμένα και μιλάνε από μόνα τους. Κατ’ αρχάς, ναι μεν το Εθνικό Μέτωπο δεν κέρδισε καμία περιφέρεια, αλλά σημείωσε πρωτοφανή άνοδο, σε πείσμα της αντισυσπείρωσης όλων των άλλων δυνάμεων εναντίον του.
Η άνοδος αυτή ανοίγει τον δρόμο στη Μαρίν Λεπέν για να διεκδικήσει με αξιώσεις την προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Μεταξύ των ψηφοφόρων της συγκαταλέγονται: το 43% των εργατών, το 41% των ανέργων, το 30% των δημοσίων υπαλλήλων, το 35% των αγροτών, το 36% των ιδιωτικών υπαλλήλων και το μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας που ψήφισε στις εκλογές.
Μάλιστα, σε λαϊκές συνοικίες πολυάριθμες εργατικές οικογένειες που στο παρελθόν, οι γονείς ψήφιζαν το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας του Μορίς Τορέζ και αργότερα του Ζορζ Μαρσέ, μετεστράφησαν απότομα προς την Ακρα Δεξιά.
Αναμφίβολα, στην επιλογή της ψήφου μέτρησε πολύ και η βαριά ατμόσφαιρα που προέκυψε από το μακελειό στο Μπατακλάν και στα παρισινά μπιστρό. Οπως και οι μαζικές ψυχώσεις και τα φοβικά σύνδρομα που δημιουργεί το μεταναστευτικό πρόβλημα στη γαλλική κοινωνία και τα αδιέξοδα του μοντέλου της πολυπολιτισμικότητας.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Οι βαθύτερες πολιτικές διεργασίες έχουν αρχίσει εδώ και καιρό κάτω από το δέρμα της γαλλικής κοινωνίας.
Η σταδιακή διολίσθηση των κομμάτων εξουσίας, δηλαδή της γκολικής Κεντροδεξιάς (που παραδοσιακά ισορροπούσε μεταξύ φιλελεύθερου προσανατολισμού και κοινωνισμού) και της γαλλικής σοσιαλδημοκρατίας, προς νεοφιλελεύθερες πολιτικές, υπό την ασφυκτική πίεση του κλίματος λιτότητας που διαμόρφωσαν στην Ευρώπη η γερμανική ηγεσία και η παρακμή της γαλλικής ιστορικής Αριστεράς, άφησαν πολιτικά ακάλυπτες πολυάριθμες κατηγορίες λαϊκών και μικρομεσαίων στρωμάτων. Τα κοινωνικά αυτά στρώματα έγιναν εύκολο θήραμα του εθνολαϊκιστικού ριζοσπαστικού λόγου του Εθνικού Μετώπου.
Αναμφίβολα η Ευρώπη δεν μπορεί να επιβιώσει οικονομικά με δημόσια ελλείμματα και χρέη. Οι μονομανίες όμως της βιαιότατης δημοσιονομικής προσαρμογής και της ακραίας λιτότητας και η περιφρόνηση των πολιτικών ανάπτυξης και ομαλής κοινωνικής μετάβασης οδηγούν σε πολιτικές τερατογενέσεις.
Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος είναι δικηγόρος, δημοσιογράφος, πρώην υπουργός της ΝΔ
