Αναζήτηση
Ας φανταστούμε έναν μικρό καθημερινό επαγγελματία, όχι κανέναν Κροίσο.
Αυτός ο καλός, εργατικός, συνεπής και ταπεινός πολίτης καλείται από τώρα έως το τέλος του έτους να πληρώσει στο κράτος τούς εξής φόρους:
Φορολογία εισοδήματος 2014, φορολογία 2014 της εταιρείας του, ΦΠΑ τρίτου τριμήνου της εταιρείας, προσωπικό ΦΠΑ τρίτου τριμήνου, ΕΝΦΙΑ (αυτόν που είχε καταργηθεί…) και τέλη κυκλοφορίας.
Σε αυτούς τους φόρους προστίθενται:
Ενα τέλος επιτηδεύματος του 2012 που το σκαρφίστηκαν τώρα και το εισπράττουν αναδρομικά, μια αναδρομική αύξηση του φόρου πολυτελείας για το 2014 και (κρατηθείτε παρακαλώ!) την παγκόσμια φορομπηχτική πρωτοβουλία που συνίσταται στην «αναδρομική αύξηση της προκαταβολής φόρου» της εταιρείας του.
Δεν νομίζω να έχει υπάρξει άλλο διεστραμμένο μυαλό στην ιστορία της φορολογίας που να έχει συλλάβει την ιδέα μιας προκαταβολής φόρου, η οποία επιπλέον αυξάνεται αναδρομικά όταν γουστάρει ο αρμόδιος φορομπήχτης.
Είναι ανάλογης σύλληψης με τον ΕΝΦΙΑ, ο οποίος δεν φορολογεί κέρδη, υπεραξία ή εισόδημα αλλά απλώς το αυτονόητο δικαίωμα του πολίτη να έχει σπίτι και ακίνητη περιουσία. Ή με το περιουσιολόγιο που μας υπόσχονται.
Εννέα διαφορετικοί φόροι μέσα σε δυο, τρεις μήνες.
Με έναν δέκατο που τον πληρώνουμε κάθε μέρα και είναι η αύξηση του ΦΠΑ –ο οποίος θα επιβαρύνει επιπροσθέτως και όσους γονείς κληθούν να πληρώσουν 23% ΦΠΑ στην εκπαίδευση των παιδιών τους.
Η μία εξήγηση είναι ότι (σύμφωνα με το δόγμα Σεβαστάκη) οι φορολογούμενοι αυτοί δεν είναι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, άρα μπορούν να κόψουν τον λαιμό τους.
Δεν το πιστεύω. Η θεωρία του άπορου, ακτήμονα, άτεκνου ή φοροφυγάδα συριζαίου δεν έχει βάση.
Η άλλη εξήγηση είναι η νοητική διαταραχή. Οι άνθρωποι σάλταραν και θέλουν να σαλτάρουν κι εμάς. Βάζουν φόρους με την ίδια ευκολία που έβγαζαν λόγους πριν γίνουν υπουργοί.
Αν είναι έτσι, τότε δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητά μου.
Κατόπιν αυτών, η μόνη ελπίδα σωτηρίας που υπάρχει για τη χώρα είναι να μην πληρωθούν ποτέ αυτοί οι φόροι. Οι φορομπήχτες θέλουν να εισπράξουν σχεδόν 19 δισ. έως (και) τον Φεβρουάριο. Πάνω από το 10% του ΑΕΠ μέσα σε πέντε μήνες.
Ολοι καταλαβαίνουμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι απλώς ανέφικτο. Είναι παρανοϊκό!
Το θέμα είναι να το καταλάβουν κι εκείνοι που βάζουν τους φόρους. Κι όπως φαίνεται, ο μόνος τρόπος είναι να αντιληφθούν ότι βάζω φόρους και εισπράττω φόρους δεν είναι το ίδιο πράγμα.
Η άλλη λύση είναι να τους το πει ο γιατρός τους. Αλλά, όπως εξήγησα, αυτό δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά μου.
